READINGS: PENTECOST

Invitatory Psalm & BACK


Psalm 104: Hebrew English     Then BACK

πνεῦμα κυρίου πεπλήρωκεν τὴν οἰκουμένην - Ἁλληλουϊά — καὶ τὸ συνέχον τὰ πάντα γνῶσιν ἔχει φωνῆς - Ἁλληλουϊά.

Even & Odd Years: Romans 8:5-27

οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν,
οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος.
τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος,
τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη:
      διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς θεόν,
      τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται, οὐδὲ γὰρ δύναται:
      οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται.
            ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρκὶ ἀλλὰ ἐν πνεύματι,
            εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν.
      εἰ δέ τις πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει,
      οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ.
εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν,
τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν διὰ ἁμαρτίαν,
τὸ δὲ πνεῦμα ζωὴ διὰ δικαιοσύνην.
εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑμῖν,
ὁ ἐγείρας Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ζῳοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν
διὰ τοῦ ἐνοικοῦντος αὐτοῦ πνεύματος ἐν ὑμῖν.

      ἄρα οὖν, ἀδελφοί, ὀφειλέται ἐσμέν, οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν:
      εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε μέλλετε ἀποθνῄσκειν,
      εἰ δὲ πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε ζήσεσθε.
      ὅσοι γὰρ πνεύματι θεοῦ ἄγονται, οὗτοι υἱοὶ θεοῦ εἰσιν.
            οὐ γὰρ ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον,
            ἀλλὰ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν, αββα ὁ πατήρ:
      αὐτὸ τὸ πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα θεοῦ.
      εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι:
      κληρονόμοι μὲν θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ,
      εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν.

λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ
πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς.
ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκδέχεται:
      τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη,
      οὐχ ἑκοῦσα ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐφ' ἑλπίδι
      ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς
      εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ θεοῦ.
            οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν:
            οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ πνεύματος ἔχοντες
            ἡμεῖς καὶ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι,
            τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν.
      τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν:
      ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς:
      ὃ γὰρ βλέπει τίς ἐλπίζει;
      εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι' ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα.
ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται τῇ ἀσθενείᾳ ἡμῶν:
τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν,
ἀλλὰ αὐτὸ τὸ πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει στεναγμοῖς ἀλαλήτοις:
ὁ δὲ ἐραυνῶν τὰς καρδίας οἶδεν τί τὸ φρόνημα τοῦ πνεύματος,
ὅτι κατὰ θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων.

Even Years: Irenaeus, Against heresies, Book 3:17, 1-3 (SC 34, 302-306)

Καὶ πάλιν τὴν ἐξουσίαν τῆς εἰς Θεὸν ἀναγεννήσεως διδοὺς τοῖς μαθηταῖς, ἔλεγεν αὐτοῖς ὁ Κύριος· Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

Τοῦτο γὰρ ἐπηγγείλατο διὰ τῶν προφητῶν ἐκχέαι ἐν ἐσχάτοις καιροῖς ἐπὶ τοὺς δούλους καὶ τὰς δούλας ἵνα προφητεύσωσιν· ὅθεν καὶ εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ Υἱὸν ἀνθρώπου γεγονότα κατῆλθεν, σὺν αὐτῷ ἐθιζόμενον σκηνοῦν ἐν τῇ ἀνθρωπότητι καὶ ἀναπαύεσθαι ἐν ἀνθρώποις καὶ οἰκεῖν ἐν τῷ πλάσματι τοῦ Θεοῦ, τὴν βουλὴν τοῦ Πατρὸς ἐνεργοῦν ἐν αὐτοῖς καὶ ἀνακαινίζον αὐτοὺς ἀπὸ τῆς παλαιότητος εἰς τὴν καινότητα τοῦ Χριστοῦ.

Τοῦτο τὸ Πνεῦμα ᾔτησεν ὁ Δαυὶδ τῇ ἀνθρωπότητι, εἰπών· Καὶ Πνεύματι ἡγεμονικῷ στήρισόν με.

Ὅπερ καὶ κατεληλυθέναι Λουκᾶς φησι μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου ἐπὶ τοὺς μαθητὰς ἐν τῇ πεντηκοστῇ, ἔχον ἐξουσίαν πάντων ἐθνῶν πρὸς εἴσοδον τῆς ζωῆς καὶ ἄνοιξιν τῆς καινῆς διαθήκης· ὅθεν καὶ πάσαις ταῖς γλώσσαις συμπνοῦντες ὕμνουν τὸν Θεόν, τοῦ Πνεύματος εἰς ἕνωσιν ἀνάγοντος τὰς διστώσας φυλὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν πάντων τῶν ἐθνῶν προσφέροντος τῷ Πατρί.

Ὅθεν καὶ ὁ Κύριος ὑπέσχετο πέμψειν Παράκλητον τὸν ἁρμοσόμενον ἡμᾶς τῷ Θεῷ. Ὥς γὰρ ἐκ ξηροῦ σίτου φύραμα ἓν γίνεσθαι οὐ δύναται ἄνευ ὑγροῦ οὐδὲ εἷς ἄρτος, οὕτως οὐδὲ ἡμεῖς οἱ πολλοὶ ἓν γίνεσθαι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐδυνάμεθα ἄνευ τοῦ οὐρανόθεν ὕδατος

Τὰ μὲν γὰρ σώματα ἡμῶν διὰ τοῦ λουτροῦ τὴν πρὸς τὴν ἀφθαρσίαν ἕνωσιν ἐδέξατο, αἱ δὲ ψυχαὶ διὰ τοῦ Πνεύματος.

ὅ ἐστι τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τὸ κατελθὸν εἰς τὸν Κύριον, Πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως, Πνεῦμα βουλῆς καὶ ἰσχύος, Πνεῦμα γνώσεως καὶ εὐσεβείας, Πνεῦμα φόβου Θεοῦ, ὅπερ αὐτὸς πάλιν ἔδωκε τῇ ἐκκλησίᾳ, εἰς πᾶσαν τὴν γῆν πέμψας οὐρανόθεν τὸν Παράκλητον, ὅπου καὶ τὸν διάβολον ὡς ἀστραπὴν βεβλῆσθαί φησιν ὁ Κύριος. Διὸ καὶ ἀναγκαία ἡμῖν ἡ δρόσος τοῦ Θεοῦ ἵνα μῆ κατακαυθῶμεν μηδὲ ἄκαρποι γενώμεθα καί, ὅπου κατήγορον ἔχομεν, ἐκεῖ ἔχωμεν καὶ Παράκλητον, παρθεμένου τοῦ Κυρίου τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ τὸν ἑαυτοῦ ἄνθρωπον τὸν περιπεπτωκότα τοῖς λῃσταὶς, ἐφ᾿ ὃν αὐτὸς ἐσπλαγχνίστη καὶ κατέδησεν τὰ τραύματα ὐτοῦ, δοὺς δύο δηνάρια βασιλικά, ὅπως, διὰ τοῦ Πνεύματος τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἐπιγραφὴν Πατρός τε καὶ Υἱοῦ λαβόντες, καρποφορήσωμεν τὸ πεπιστευμένον ἡμῖν δηνάριον, πληθυνόμενον τῷ Κυρίῳ ἀπαριθμοῦντες.

Odd Years: Fulgentius (attributed), Sermon 8, 1-3 (PL 65, 743-744)

Omnibus linguis locuti sunt. Sic quippe tunc Deo placuit sancti Spiritus significare praesentiam, ut qui eum accepisset, omnibus linguis loqueretur Nunc deinde videamus quare tunc hoc erat signum praesentiae Spiritus sancti, ut qui eum accepissent linguis omnibus loquerentur Intelligendum est, fratres carissimi, hunc esse Spiritum sanctum, quo caritas diffunditur in cordibus nostris.

Et quoniam caritas Ecclesiam Dei congregatura fuerat toto orbe terrarum, quod tunc etiam unus homo poterat Spiritum sanctum accipiens linguis omnibus loqui, nunc sancto Spiritu congregata ipsa unitas Ecclesiae linguis omnibus loquitur.

Proinde si quisquam dixerit alicui nostrum: Accepisti Spiritum sanctum, quare non linguis omnibus loqueris? respondere debet: Loquor sane omnibus linguis: quia in eo sum Christi corpore, hoc est in Ecclesia, quae loquitur omnibus linguis. Quid enim aliud tunc Deus significavit per sancti Spiritus praesentiam, nisi Ecclesiam suam omnibus linguis locuturam?

Impletum est itaque quod promiserat Dominus: Nemo mittit vinum novum in utres veteres, sed vinum novum in utres novos mittunt, et utraque servabuntur.

Merito ergo cum audirentur linguis omnibus loqui, nonnulli dicebant: Hi musto pleni sunt. Jam enim facti fuerant utres novi, sanctitatis gratia renovati, ut vino novo, hoc est Spiritu sancto repleti, omnibus linguis loquendo ferverent, Ecclesiam catholicam per omnium gentium linguas futuram evidentissimo illo miraculo praesignarent

Hunc itaque diem sic celebrate, tanquam membra unitatis corporis Christi. Non enim frustra celebratis, si hoc estis quod celebratis: illi Ecclesiae cohaerentes, quam Dominus implens Spiritu sancto, toto mundo crescente agnoscit suam, et agnoscitur a sua. Tanquam sponsus sponsam non perdidit propriam, nemo ei supponit alienam.

Vobis enim omnibus gentibus constitutis, hoc est Ecclesiae Christi, membris Christi, corpori Christi, sponsae Christi, Apostolus dicit: Sufferentes invicem in dilectione, studentes invicem servare unitatem Spiritus in vinculo pacis.

Videte quia ubi praecepit ut sustineamus invicem, ibi posuit dilectionem; ubi spem nominavit unitatis, ibi ostendit vinculum pacis. Haec est domus Dei de vivis lapidibus fabricata, in qua talem patrem familias delectet habitare, cujus oculos ruina divisionis non debet offendere.

GOSPELS FOR THE THREE CYCLES
*A* , *B* , *C*

Te Deum [English]
Prayer