ΣΟΦΙΑ ΣΙΡΑΧ

Prol
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51

(ΠΡΟΛΟΓΟΣ) Sir prol

Πολλῶν καὶ μεγάλων ἡμῖν διὰ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν 2 καὶ τῶν ἄλλων τῶν κατ' αὐτοὺς ἠκολουθηκότων δεδομένων, 3 ὑπὲρ ὧν δέον ἐστὶν ἐπαινεῖν τὸν Ισραηλ παιδείας καὶ σοφίας, 4 καὶ ὡς οὐ μόνον αὐτοὺς τοὺς ἀναγινώσκοντας δέον ἐστὶν ἐπιστήμονας γίνεσθαι, 5 ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐκτὸς δύνασθαι τοὺς φιλομαθοῦντας χρη σίμους εἶναι 6 καὶ λέγοντας καὶ γράφοντας, 7 ὁ πάππος μου Ἰησοῦς ἐπὶ πλεῖον ἑαυτὸν δοὺς 8 εἴς τε τὴν τοῦ νόμου 9 καὶ τῶν προφητῶν 10 καὶ τῶν ἄλλων πατρίων βιβλίων ἀνάγνωσιν 11 καὶ ἐν τούτοις ἱκανὴν ἕξιν περιποιησάμενος 12 προήχθη καὶ αὐτὸς συγγράψαι τι τῶν εἰς παιδείαν καὶ σοφίαν ἀνηκόντων, 13 ὅπως οἱ φιλομαθεῖς καὶ τούτων ἔνοχοι γενόμενοι 14 πολλῷ μᾶλλον ἐπιπροσθῶσιν διὰ τῆς ἐννόμου βιώσεως. 15 Παρακέκλησθε οὖν 16 μετ' εὐνοίας καὶ προσοχῆς 17 τὴν ἀνάγνωσιν ποιεῖσθαι 18 καὶ συγγνώμην ἔχειν 19 ἐφ' οἷς ἂν δοκῶμεν 20 τῶν κατὰ τὴν ἑρμηνείαν πεφιλοπονημένων τισὶν τῶν λέξεων ἀδυναμεῖν· 21 οὐ γὰρ ἰσοδυναμεῖ 22 αὐτὰ ἐν ἑαυτοῖς Εβραιστὶ λεγόμενα καὶ ὅταν μεταχθῇ εἰς ἑτέραν γλῶσσαν· 23 οὐ μόνον δὲ ταῦτα, 24 ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ νόμος καὶ αἱ προφητεῖαι 25 καὶ τὰ λοιπὰ τῶν βιβλίων 26 οὐ μικρὰν ἔχει τὴν διαφορὰν ἐν ἑαυτοῖς λεγόμενα. 27 Ἐν γὰρ τῷ ὀγδόῳ καὶ τριακοστῷ ἔτει ἐπὶ τοῦ Εὐεργέτου βασιλέως 28 παραγενηθεὶς εἰς Αἴγυπτον καὶ συγχρονίσας 29 εὑρὼν οὐ μικρᾶς παιδείας ἀφόμοιον 30 ἀναγκαιότατον ἐθέμην καὶ αὐτός τινα προσενέγκασθαι σπου δὴν καὶ φιλοπονίαν τοῦ μεθερμηνεῦσαι τήνδε τὴν βίβλον 31 πολλὴν ἀγρυπνίαν καὶ ἐπιστήμην προσενεγκάμενος 32 ἐν τῷ διαστήματι τοῦ χρόνου 33 πρὸς τὸ ἐπὶ πέρας ἀγαγόντα τὸ βιβλίον ἐκδόσθαι 34 καὶ τοῖς ἐν τῇ παροικίᾳ βουλομένοις φιλομαθεῖν 35 προκατασκευαζομένους τὰ ἤθη 36 ἐννόμως βιοτεύειν.

Sir 1

1 Πᾶσα σοφία παρὰ κυρίου                καὶ μετ' αὐτοῦ ἐστιν εἰς τὸν αἰῶνα.

2 ἄμμον θαλασσῶν καὶ σταγόνας ὑετοῦ               καὶ ἡμέρας αἰῶνος τίς ἐξαριθμήσει;

3 ὕψος οὐρανοῦ καὶ πλάτος γῆς                καὶ ἄβυσσον καὶ σοφίαν τίς ἐξιχνιάσει;

4 προτέρα πάντων ἔκτισται σοφία               καὶ σύνεσις φρονήσεως ἐξ αἰῶνος.

6 ῥίζα σοφίας τίνι ἀπεκαλύφθη;                καὶ τὰ πανουργεύματα αὐτῆς τίς ἔγνω;

8 εἷς ἐστιν σοφός, φοβερὸς σφόδρα,                καθήμενος ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ.

9 κύριος αὐτὸς ἔκτισεν αὐτὴν                καὶ εἶδεν καὶ ἐξηρίθμησεν αὐτὴν               καὶ ἐξέχεεν αὐτὴν ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ,

10 μετὰ πάσης σαρκὸς κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ,               καὶ ἐχορήγησεν αὐτὴν τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.

11 Φόβος κυρίου δόξα καὶ καύχημα               καὶ εὐφροσύνη καὶ στέφανος ἀγαλλιάματος.

12 φόβος κυρίου τέρψει καρδίαν               καὶ δώσει εὐφροσύνην καὶ χαρὰν καὶ μακροημέρευσιν.

13 τῷ φοβουμένῳ τὸν κύριον εὖ ἔσται ἐπ' ἐσχάτων,               καὶ ἐν ἡμέρᾳ τελευτῆς αὐτοῦ εὐλογηθήσεται.

14 Ἀρχὴ σοφίας φοβεῖσθαι τὸν κύριον,               καὶ μετὰ πιστῶν ἐν μήτρᾳ συνεκτίσθη αὐτοῖς.

15 μετὰ ἀνθρώπων θεμέλιον αἰῶνος ἐνόσσευσεν                καὶ μετὰ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐμπιστευθήσεται.

16 πλησμονὴ σοφίας φοβεῖσθαι τὸν κύριον               καὶ μεθύσκει αὐτοὺς ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῆς·

17 πάντα τὸν οἶκον αὐτῶν ἐμπλήσει ἐπιθυμημάτων                καὶ τὰ ἀποδοχεῖα ἀπὸ τῶν γενημάτων αὐτῆς.

18 στέφανος σοφίας φόβος κυρίου                ἀναθάλλων εἰρήνην καὶ ὑγίειαν ἰάσεως.

19 καὶ εἶδεν καὶ ἐξηρίθμησεν αὐτήν,                ἐπιστήμην καὶ γνῶσιν συνέσεως ἐξώμβρησεν                καὶ δόξαν κρατούντων αὐτῆς ἀνύψωσεν.

20 ῥίζα σοφίας φοβεῖσθαι τὸν κύριον,               καὶ οἱ κλάδοι αὐτῆς μακροημέρευσις.

22 Οὐ δυνήσεται θυμὸς ἄδικος δικαιωθῆναι·                ἡ γὰρ ῥοπὴ τοῦ θυμοῦ αὐτοῦ πτῶσις αὐτῷ.

23 ἕως καιροῦ ἀνθέξεται μακρόθυμος,                καὶ ὕστερον αὐτῷ ἀναδώσει εὐφροσύνη·

24 ἕως καιροῦ κρύψει τοὺς λόγους αὐτοῦ,                καὶ χείλη πολλῶν ἐκδιηγήσεται σύνεσιν αὐτοῦ.

25 Ἐν θησαυροῖς σοφίας παραβολαὶ ἐπιστήμης,               βδέλυγμα δὲ ἁμαρτωλῷ θεοσέβεια.

26 ἐπιθυμήσας σοφίαν διατήρησον ἐντολάς,               καὶ κύριος χορηγήσει σοι αὐτήν.

27 σοφία γὰρ καὶ παιδεία φόβος κυρίου,               καὶ ἡ εὐδοκία αὐτοῦ πίστις καὶ πραότης.

28 μὴ ἀπειθήσῃς φόβῳ κυρίου                καὶ μὴ προσέλθῃς αὐτῷ ἐν καρδίᾳ δισσῇ.

29 μὴ ὑποκριθῇς ἐν στόμασιν ἀνθρώπων               καὶ ἐν τοῖς χείλεσίν σου πρόσεχε.

30 μὴ ἐξύψου σεαυτόν,               ἵνα μὴ πέσῃς καὶ ἐπαγάγῃς τῇ ψυχῇ σου ἀτιμίαν,

καὶ ἀποκαλύψει κύριος τὰ κρυπτά σου                καὶ ἐν μέσῳ συναγωγῆς καταβαλεῖ σε,

ὅτι οὐ προσῆλθες φόβῳ κυρίου                καὶ ἡ καρδία σου πλήρης δόλου.

Sir 2

1 Τέκνον, εἰ προσέρχῃ δουλεύειν κυρίῳ,                ἑτοίμασον τὴν ψυχήν σου εἰς πειρασμόν·

2 εὔθυνον τὴν καρδίαν σου καὶ καρτέρησον                καὶ μὴ σπεύσῃς ἐν καιρῷ ἐπαγωγῆς·

3 κολλήθητι αὐτῷ καὶ μὴ ἀποστῇς,               ἵνα αὐξηθῇς ἐπ' ἐσχάτων σου.

4 πᾶν, ὃ ἐὰν ἐπαχθῇ σοι, δέξαι               καὶ ἐν ἀλλάγμασιν ταπεινώσεώς σου μακροθύμησον·

5 ὅτι ἐν πυρὶ δοκιμάζεται χρυσὸς               καὶ ἄνθρωποι δεκτοὶ ἐν καμίνῳ ταπεινώσεως.

6 πίστευσον αὐτῷ, καὶ ἀντιλήμψεταί σου·               εὔθυνον τὰς ὁδούς σου καὶ ἔλπισον ἐπ' αὐτόν.

7 Οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον, ἀναμείνατε τὸ ἔλεος αὐτοῦ                καὶ μὴ ἐκκλίνητε, ἵνα μὴ πέσητε.

8 οἱ φοβούμενοι κύριον, πιστεύσατε αὐτῷ,               καὶ οὐ μὴ πταίσῃ ὁ μισθὸς ὑμῶν.

9 οἱ φοβούμενοι κύριον, ἐλπίσατε εἰς ἀγαθὰ               καὶ εἰς εὐφροσύνην αἰῶνος καὶ ἔλεος.

10 ἐμβλέψατε εἰς ἀρχαίας γενεὰς καὶ ἴδετε·               τίς ἐνεπίστευσεν κυρίῳ καὶ κατῃσχύνθη;

ἢ τίς ἐνέμεινεν τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἐγκατελείφθη;                ἢ τίς ἐπεκαλέσατο αὐτόν, καὶ ὑπερεῖδεν αὐτόν;

11 διότι οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ κύριος               καὶ ἀφίησιν ἁμαρτίας καὶ σῴζει ἐν καιρῷ θλίψεως.

12 Οὐαὶ καρδίαις δειλαῖς καὶ χερσὶν παρειμέναις               καὶ ἁμαρτωλῷ ἐπιβαίνοντι ἐπὶ δύο τρίβους.

13 οὐαὶ καρδίᾳ παρειμένῃ, ὅτι οὐ πιστεύει·                διὰ τοῦτο οὐ σκεπασθήσεται.

14 οὐαὶ ὑμῖν τοῖς ἀπολωλεκόσιν τὴν ὑπομονήν·                καὶ τί ποιήσετε ὅταν ἐπισκέπτηται ὁ κύριος;

15 οἱ φοβούμενοι κύριον οὐκ ἀπειθήσουσιν ῥημάτων αὐτοῦ,                καὶ οἱ ἀγαπῶντες αὐτὸν συντηρήσουσιν τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ.

16 οἱ φοβούμενοι κύριον ζητήσουσιν εὐδοκίαν αὐτοῦ,               καὶ οἱ ἀγαπῶντες αὐτὸν ἐμπλησθήσονται τοῦ νόμου.

17 οἱ φοβούμενοι κύριον ἑτοιμάσουσιν καρδίας αὐτῶν                καὶ ἐνώπιον αὐτοῦ ταπεινώσουσιν τὰς ψυχὰς αὐτῶν.

18 ἐμπεσούμεθα εἰς χεῖρας κυρίου καὶ οὐκ εἰς χεῖρας ἀνθρώπων·               ὡς γὰρ ἡ μεγαλωσύνη αὐτοῦ, οὕτως καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ.

Sir 3

1 Ἐμοῦ τοῦ πατρὸς ἀκούσατε, τέκνα,            καὶ οὕτως ποιήσατε, ἵνα σωθῆτε·

2 ὁ γὰρ κύριος ἐδόξασεν πατέρα ἐπὶ τέκνοις            καὶ κρίσιν μητρὸς ἐστερέωσεν ἐφ' υἱοῖς.

3 ὁ τιμῶν πατέρα ἐξιλάσκεται ἁμαρτίας,            4 καὶ ὡς ὁ ἀποθησαυρίζων ὁ δοξάζων μητέρα αὐτοῦ.

5 ὁ τιμῶν πατέρα εὐφρανθήσεται             ὑπὸ τέκνων καὶ ἐν ἡμέρᾳ προσευχῆς αὐτοῦ εἰσακουσθήσεται.

6 ὁ δοξάζων πατέρα μακροημερεύσει,             καὶ ὁ εἰσακούων κυρίου ἀναπαύσει μητέρα αὐτοῦ·

                                                        מכבר אמו

7 καὶ ὡς δεσπόταις δουλεύσει ἐν τοῖς γεννήσασιν αὐτόν.

8 ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ τίμα τὸν πατέρα σου,             ἵνα ἐπέλθῃ σοι εὐλογία παρ' αὐτοῦ·

בני במאמר ובמעשה כבד אביך       עבור ישיגוך כל ברכות

9 εὐλογία γὰρ πατρὸς στηρίζει οἴκους τέκνων,             κατάρα δὲ μητρὸς ἐκριζοῖ θεμέλια.

ברכת אב תיסד שרש         וקללת אם תנתש נטע

10 μὴ δοξάζου ἐν ἀτιμίᾳ πατρός σου,             οὐ γάρ ἐστίν σοι δόξα πατρὸς ἀτιμία·

אל תתכבד בקלון אביך       כי לא כבוד הוא לך

11 ἡ γὰρ δόξα ἀνθρώπου ἐκ τιμῆς πατρὸς αὐτοῦ,             καὶ ὄνειδος τέκνοις μήτηρ ἐν ἀδοξίᾳ.

כבוד איש כבוד אביו          ומרבה חטא מקלל אמו

12 τέκνον, ἀντιλαβοῦ ἐν γήρᾳ πατρός σου             καὶ μὴ λυπήσῃς αὐτὸν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ·

בני התחזק בכבוד אכיך       ואל תעזבהן כל ימי חייך

13 κἂν ἀπολείπῃ σύνεσιν,             συγγνώμην ἔχε καὶ μὴ ἀτιμάσῃς αὐτὸν ἐν πάσῃ ἰσχύι σου.

וגם אם יחסר מדעו עזוב לו          ואל תכלים אותו כל ימי חייו

14 ἐλεημοσύνη γὰρ πατρὸς οὐκ ἐπιλησθήσεται          καὶ ἀντὶ ἁμαρτιῶν προσανοικοδομηθήσεταί σοι.

צדקת אב לא תמחה (c תשכח)          ותמור חטאת תנתע (c ותחת ענותו תתנצ[ב])

15 ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου ἀναμνησθήσεταί σου·          ὡς εὐδία ἐπὶ παγετῷ, οὕτως ἀναλυθήσονταί σου αἱ ἁμαρτίαι.

ביום צרה תזכר לך          כחס על כפור לחשהית עוניך

16 ὡς βλάσφημος ὁ ἐγκαταλιπὼν πατέρα,          καὶ κεκατηραμένος ὑπὸ κυρίου ὁ παροργίζων μητέρα αὐτοῦ.

כי מזיד בוזה אביו             ומכעיס בוראו מקלל אמו

17 Τέκνον, ἐν πραύτητι τὰ ἔργα σου διέξαγε,      καὶ ὑπὸ ἀνθρώπου δεκτοῦ ἀγαπηθήσῃ.

בני בעשרך התהלך בענוה            ותאהב מנותן מתנות

18 ὅσῳ μέγας εἶ, τοσούτῳ ταπείνου σεαυτόν,      καὶ ἔναντι κυρίου εὑρήσεις χάριν·

מעט נפשך מכל גדולתך             ולפני אל תמצא רחמין (c חן)

20 ὅτι μεγάλη ἡ δυναστεία τοῦ κυρίου      καὶ ὑπὸ τῶν ταπεινῶν δοξάζεται.

כי רבים רחמי אלהים            לענוים יגלה יגלה סודו

21 χαλεπώτερά σου μὴ ζήτει       καὶ ἰσχυρότερά σου μὴ ἐξέταζε·

פלאות ממך אל תדרוש               ומכוסה ממך אל תדרוש (c תחקור)

22 ἃ προσετάγη σοι, ταῦτα διανοοῦ,       οὐ γάρ ἐστίν σοι χρεία τῶν κρυπτῶν.

במה שהורשית התבונן               ואין לך עסק בנסתרות

23 ἐν τοῖς περισσοῖς τῶν ἔργων σου μὴ περιεργάζου·       πλείονα γὰρ συνέσεως ἀνθρώπων ὑπεδείχθη σοι.

וביותר ממך אל תמר         כי רב ממך הראית

24 πολλοὺς γὰρ ἐπλάνησεν ἡ ὑπόλημψις αὐτῶν,      καὶ ὑπόνοια πονηρὰ ὠλίσθησεν διανοίας αὐτῶν.

כי רבים עשתוני בני אדם            ודמיונות רעות מתעות

25

באין אישון יחסר אור            ובאין דעת תחסר חכמה

26 καρδία σκληρὰ κακωθήσεται ἐπ' ἐσχάτων,       καὶ ὁ ἀγαπῶν κίνδυνον ἐν αὐτῷ ἀπολεῖται.

לב כבד תבאש אחריתו               ואוהב טובות ינהג בהם

27 καρδία σκληρὰ βαρυνθήσεται πόνοις,      καὶ ὁ ἁμαρτωλὸς προσθήσει ἁμαρτίαν ἐφ' ἁμαρτίαις.

לב כבד ירבו מכאביו         ומתחולל מוסיף עון על עון

28 ἐπαγωγῇ ὑπερηφάνου οὐκ ἔστιν ἴασις·      φυτὸν γὰρ πονηρίας ἐρρίζωκεν ἐν αὐτῷ.

אל תרוץ לרפאות מכת לץ          כי אין לה רפואה מנטע רע נטעו

29 καρδία συνετοῦ διανοηθήσεται παραβολήν,      καὶ οὖς ἀκροατοῦ ἐπιθυμία σοφοῦ.

לב חכם יבין משלי חכמים    ואזן מקשבת לחכמה תשמח

30 πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέσει ὕδωρ,      καὶ ἐλεημοσύνη ἐξιλάσεται ἁμαρτίας.

אש לוהטת יכבו מים          כן צדקה תכפר חטאת

31 ὁ ἀνταποδιδοὺς χάριτας μέμνηται εἰς τὰ μετὰ ταῦτα       καὶ ἐν καιρῷ πτώσεως αὐτοῦ εὑρήσει στήριγμα.

פועל טוב יקראנן בדרכיו      ובעת מוטו ימצא משען

Sir 4

1 Τέκνον, τὴν ζωὴν τοῦ πτωχοῦ μὴ ἀποστερήσῃς             καὶ μὴ παρελκύσῃς ὀφθαλμοὺς ἐπιδεεῖς.

בני אל תלעג לחיי עני         ואל תדאיב נפש עני ומר נפש

2 ψυχὴν πεινῶσαν μὴ λυπήσῃς            καὶ μὴ παροργίσῃς ἄνδρα ἐν ἀπορίᾳ αὐτοῦ.

רוֶוח נפש חסירה אל תפוח            ואל תתעלם מִמְּדֻכְדָּך נפש

3 καρδίαν παρωργισμένην μὴ προσταράξῃς             καὶ μὴ παρελκύσῃς δόσιν προσδεομένου.

אל [תחמיר] מעי דך            וקרב עני אל תכאיב

4 ἱκέτην θλιβόμενον μὴ ἀπαναίνου            καὶ μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ πτωχοῦ.

אל תמנע מתן ממסכינך               ולא תבזה שאולות דל

5 ἀπὸ δεομένου μὴ ἀποστρέψῃς ὀφθαλμὸν            καὶ μὴ δῷς τόπον ἀνθρώπῳ καταράσασθαί σε·

                            ולא תתן לו מקום לקללך

6 καταρωμένου γάρ σε ἐν πικρίᾳ ψυχῆς αὐτοῦ            τῆς δεήσεως αὐτοῦ ἐπακούσεται ὁ ποιήσας αὐτόν.

צועק מר רוח בכאב נפשו            ובקול צעקתו ישמע צורו

7 προσφιλῆ συναγωγῇ σεαυτὸν ποίει             καὶ μεγιστᾶνι ταπείνου τὴν κεφαλήν σου.

האהב לנפשך לעדה          ולשלטון עוד הכאף ראש

8 κλῖνον πτωχῷ τὸ οὖς σου καὶ ἀποκρίθητι αὐτῷ εἰρηνικὰ ἐν πραύτητι.

הט לעני אזנך         והשיבהו שלום בענוה

9 ἐξελοῦ ἀδικούμενον ἐκ χειρὸς ἀδικοῦντος             καὶ μὴ ὀλιγοψυχήσῃς ἐν τῷ κρίνειν σε.

הושע מוצק ממציקיו          ואל תקוץ רוחך במשפט יושר

10 γίνου ὀρφανοῖς ὡς πατὴρ            καὶ ἀντὶ ἀνδρὸς τῇ μητρὶ αὐτῶν·

היה כאב ליתומים            ותמור כעל לאלמנות

καὶ ἔσῃ ὡς υἱὸς ὑψίστου,             καὶ ἀγαπήσει σε μᾶλλον ἢ μήτηρ σου.

ואל יקראך בן         ויחנך ויצילך משחת

11 Ἡ σοφία υἱοὺς αὐτῆς ἀνύψωσεν    καὶ ἐπιλαμβάνεται τῶν ζητοῦντων αὐτήν.

חכמה למדה בניה             ותעיד לכל מבינים בה

12 ὁ ἀγαπῶν αὐτὴν ἀγαπᾷ ζωήν,    καὶ οἱ ὀρθρίζοντες πρὸς αὐτὴν ἐμπλησθήσονται εὐφροσύνης.

אהביה אהבו חיים            ומבקשיה יפיקן רצון מייי

13 ὁ κρατῶν αὐτῆς κληρονομήσει δόξαν,    καὶ οὗ εἰσπορεύεται, εὐλογεῖ κύριος.

ותמכיה ימצאו כבוד מייי             ויחנו בברכת ייי

14 οἱ λατρεύοντες αὐτῇ λειτουργήσουσιν ἁγίῳ,    καὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὴν ἀγαπᾷ ὁ κύριος.

משרתי קדש משרתיה         ואלהו במא ויהא

15 ὁ ὑπακούων αὐτῆς κρινεῖ ἔθνη,    καὶ ὁ προσέχων αὐτῇ κατασκηνώσει πεποιθώς.

שומע לי ישפט אמת          ומאזין לי ייחן בחדרי מבית

16 ἐὰν ἐμπιστεύσῃ, κατακληρονομήσει αὐτήν,    καὶ ἐν κατασχέσει ἔσονται αἱ γενεαὶ αὐτοῦ·

17 ὅτι διεστραμμένως πορεύσεται μετ' αὐτοῦ ἐν πρώτοις,    φόβον καὶ δειλίαν ἐπάξει ἐπ' αὐτὸν καὶ βασανίσει αὐτὸν ἐν παιδείᾳ αὐτῆς,

כי בהתנכר אלך עמו          ולפנים יבחרנו בנסיונות

ἕως οὗ ἐμπιστεύσῃ τῇ ψυχῇ αὐτοῦ,    καὶ πειράσει αὐτὸν ἐν τοῖς δικαιώμασιν αὐτῆς·

ועד עת ימלא לבו בי

18 καὶ πάλιν ἐπανήξει κατ' εὐθεῖαν πρὸς αὐτὸν καὶ εὐφρανεῖ αὐτὸν    καὶ ἀποκαλύψει αὐτῷ τὰ κρυπτὰ αὐτῆς.

אשוב אאשרנו וגליתי לו מסתרי

19 ἐὰν ἀποπλανηθῇ, ἐγκαταλείψει αὐτὸν    καὶ παραδώσει αὐτὸν εἰς χεῖρας πτώσεως αὐτοῦ.

אם יסור ונטותיהו            ויסרתיהו באסורים

אם יסור מאחרי אשליכנו             ואסגירנו לשדדים

20 Συντήρησον καιρὸν καὶ φύλαξαι ἀπὸ πονηροῦ             καὶ περὶ τῆς ψυχῆς σου μὴ αἰσχυνθῇς·

בני עת המון שמר ופחד מרע               ואל נפשך אל תבוש

21 ἔστιν γὰρ αἰσχύνη ἐπάγουσα ἁμαρτίαν,             καὶ ἔστιν αἰσχύνη δόξα καὶ χάρις.

כי יש בשאת משאת עון             ויש בשת כבוד וחן

22 μὴ λάβῃς πρόσωπον κατὰ τῆς ψυχῆς σου             καὶ μὴ ἐντραπῇς εἰς πτῶσίν σου.

אל תשא פנים על נפשך             ואל תכשל למכשוליך

23 μὴ κωλύσῃς λόγον ἐν καιρῷ χρείας·

אל תמנע דבר בעתו          אל תצפין את חכמתך

24 ἐν γὰρ λόγῳ γνωσθήσεται σοφία καὶ παιδεία ἐν ῥήματι γλώσσης.

כי באומר נודעת חכמה       ותבונה במענה לשון

25 μὴ ἀντίλεγε τῇ ἀληθείᾳ             καὶ περὶ τῆς ἀπαιδευσίας σου ἐντράπηθι.

אל תסרב עם האל            ואל אלהים היכנע

26 μὴ αἰσχυνθῇς ὁμολογῆσαι ἐφ' ἁμαρτίαις σου             καὶ μὴ βιάζου ῥοῦν ποταμοῦ.

אל תבוש לשוב מעון         ואל תעמוד לפני שבלת

27 καὶ μὴ ὑποστρώσῃς ἀνθρώπῳ μωρῷ σεαυτὸν            καὶ μὴ λάβῃς πρόσωπον δυνάστου.

אל תצע לנבל נפשך          ואל תמאן לפני מושלים
אל תשב עם שופט עול          כי כאשר כרצונו תשפט עמו

28 ἕως θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας,          καὶ κύριος ὁ θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ.

עד המות היעצה על הצדק            וייי נלחם לך

אל תקרא בעל שתים         ואל לשונך אל תרגל

29 μὴ γίνου θρασὺς ἐν γλώσσῃ σου          καὶ νωθρὸς καὶ παρειμένος ἐν τοῖς ἔργοις σου.

אל תהי גבהן בלשוניך         ורפי תרשׁיש במלאכתך

30 μὴ ἴσθι ὡς λέων ἐν τῷ οἴκῳ σου          καὶ φαντασιοκοπῶν ἐν τοῖς οἰκέταις σου.

אל תהי ככלב בביתך         ומוזר ומתירא במעאכתך

31 μὴ ἔστω ἡ χείρ σου ἐκτεταμένη εἰς τὸ λαβεῖν          καὶ ἐν τῷ ἀποδιδόναι συνεσταλμένη.

אל תהי ידך פתוחה לקחת            וקפוצה בתוך מתן

Sir 5

1 Μὴ ἔπεχε ἐπὶ τοῖς χρήμασίν          σου καὶ μὴ εἴπῃς Αὐτάρκη μοί ἐστιν.

אל תשען על חילך ואל          תאמר יש לאל ידי

2 μὴ ἐξακολούθει τῇ ψυχῇ σου καὶ τῇ ἰσχύι σου          πορεύεσθαι ἐν ἐπιθυμίαις καρδίας σου·

אל תשען על כוחך            ללכת אחר תאות נפשך

אל תלך אחרי לבך ועיניך            ללכת בחמודות רעה

3 καὶ μὴ εἴπῃς Τίς με δυναστεύσει;          ὁ γὰρ κύριος ἐκδικῶν ἐκδικήσει.

אל תאמר מי יוכל כחו         כי ייי מבקש נרדפים

4 μὴ εἴπῃς Ἥμαρτον, καὶ τί μοι ἐγένετο;          ὁ γὰρ κύριός ἐστιν μακρόθυμος.

אל תאמר חטאתי ומה יעשה לי       מאומה כי אל ארך אפים הוא

אל תאמר רחום ייי            וכל עונותי ימחה

5 περὶ ἐξιλασμοῦ μὴ ἄφοβος γίνου          προσθεῖναι ἁμαρτίαν ἐφ' ἁμαρτίαις·

אל סליחה אל תבטח          להוסיף עון על עון

6 καὶ μὴ εἴπῃς Ὁ οἰκτιρμὸς αὐτοῦ πολύς,          τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μου ἐξιλάσεται·

ואמרת רחמיו רבים          לרוב עונותי יסלח

ἔλεος γὰρ καὶ ὀργὴ παρ' αὐτῷ,          καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς καταπαύσει ὁ θυμὸς αὐτοῦ.

כי רחמים ואף עמן            ואל רשעים ינוח רגזו

7 μὴ ἀνάμενε ἐπιστρέψαι πρὸς κύριον          καὶ μὴ ὑπερβάλλου ἡμέραν ἐξ ἡμέρας·

אל תאחר לשוב אליו         ואל תתעבר מיום אל יום

ἐξάπινα γὰρ ἐξελεύσεται ὀργὴ κυρίου,          καὶ ἐν καιρῷ ἐκδικήσεως ἐξολῇ.

כי פתאום יצא זעמו          וביום נקם תספה

8 Μὴ ἔπεχε ἐπὶ χρήμασιν ἀδίκοις·          οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει σε ἐν ἡμέρᾳ ἐπαγωγῆς.

אל תבטח על נכסי שקר             כי לא יועילו ביום עברה

9 μὴ λίκμα ἐν παντὶ ἀνέμῳ          καὶ μὴ πορεύου ἐν πάσῃ ἀτραπῷ·          οὕτως ὁ ἁμαρτωλὸς ὁ δίγλωσσος.

אל תהיה זורה לכל רוח               ופונה דרך שבולת

10 ἴσθι ἐστηριγμένος ἐν συνέσει σου,          καὶ εἷς ἔστω σου ὁ λόγος.

היה סמוך על דעתך          ואחד יהי דברך

11 Γίνου ταχὺς ἐν ἀκροάσει σου          καὶ ἐν μακροθυμίᾳ φθέγγου ἀπόκρισιν.

היה ממהר להאזין            ובארך רוח חשב פתגם

12 εἰ ἔστιν σοι σύνεσις, ἀποκρίθητι τῷ πλησίον·          εἰ δὲ μή, ἡ χείρ σου ἔστω ἐπὶ τῷ στόματί σου.

אם יש אתך ענה רעך         ואם אין ידך על פיך

13 δόξα καὶ ἀτιμία ἐν λαλιᾷ,          καὶ γλῶσσα ἀνθρώπου πτῶσις αὐτῷ.

כבוד וקלון ביוד בוטא         ולשון אדם מפלתו

14 Μὴ κληθῇς ψίθυρος          καὶ τῇ γλώσσῃ σου μὴ ἐνέδρευε

אל תקרא בעל שתים         ובלשונף אל תרגל רע

ἐπὶ γὰρ τῷ κλέπτῃ ἐστὶν αἰσχύνη          καὶ κατάγνωσις πονηρὰ ἐπὶ διγλώσσου.

כי על גנב נבראה בשת               חרפה רעהו בעל שתים

15 ἐν μεγάλῳ καὶ ἐν μικρῷ μὴ ἀγνόει          καὶ ἀντὶ φίλου μὴ γίνου ἐχθρός·

מעט והרכה אל תשחת       ותחת אוהב אל תהי שונא

ὄνομα γὰρ πονηρὸν αἰσχύνην καὶ ὄνειδος κληρονομήσει·          οὕτως ὁ ἁμαρτωλὸς ὁ δίγλωσσος.

שם רע וקלון תוריש חרפה          כן איש רע בעל שתים

Sir 6

2 Μὴ ἐπάρῃς σεαυτὸν ἐν βουλῇ ψυχῆς σου,          ἵνα μὴ διαρπαγῇ ὡς ταῦρος ἡ ψυχή σου·

אל תפול ביד נפשך          ותעבה חילך עליך

3 τὰ φύλλα σου καταφάγεσαι καὶ τοὺς καρπούς σου ἀπολέσεις          καὶ ἀφήσεις σεαυτὸν ὡς ξύλον ξηρόν.

עליך תאכל ופריך תשרש    והניחתך כעץ יבש

4 ψυχὴ πονηρὰ ἀπολεῖ τὸν κτησάμενον αὐτὴν          καὶ ἐπίχαρμα ἐχθρῶν ποιήσει αὐτόν.

כי נפש עזה תשחת בעליה            ושמחת שונא תשיגם

5 Λάρυγξ γλυκὺς πληθυνεῖ φίλους αὐτοῦ,          καὶ γλῶσσα εὔλαλος πληθυνεῖ εὐπροσήγορα.

חיך ערב ירבה אוהב          ושפתי חן שואלו שלום

6 οἱ εἰρηνεύοντές σοι ἔστωσαν πολλοί,          οἱ δὲ σύμβουλοί σου εἷς ἀπὸ χιλίων.

אנשי שלומך יהיו רבים               ובעל סודך אחד מאלף

7 εἰ κτᾶσαι φίλον, ἐν πειρασμῷ κτῆσαι αὐτὸν          καὶ μὴ ταχὺ ἐμπιστεύσῃς αὐτῷ.

קנית אוהב בניסין קנהו               ואל תמהר לבטח עליו

8 ἔστιν γὰρ φίλος ἐν καιρῷ αὐτοῦ          καὶ οὐ μὴ παραμείνῃ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου.

כי יש אוהב כפי עת          ואל יעמוד ביום צרה

9 καὶ ἔστιν φίλος μετατιθέμενος εἰς ἔχθραν          καὶ μάχην ὀνειδισμοῦ σου ἀποκαλύψει.

יש אוהב נהפך לשנא         ואת ריב חרפתך יחשוף

10 καὶ ἔστιν φίλος κοινωνὸς τραπεζῶν          καὶ οὐ μὴ παραμείνῃ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου·

יש אוהב חבר שלחן          ולא ימצא ביום רעה

11 καὶ ἐν τοῖς ἀγαθοῖς σου ἔσται ὡς σὺ          καὶ ἐπὶ τοὺς οἰκέτας σου παρρησιάσεται·

בטובתך הוא כמוך            ברעתך יתנדה ממך

12 ἐὰν ταπεινωθῇς, ἔσται κατὰ σοῦ          καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσεται.

אם תשיגך רעה יהפך בך             ומפניך יסתר

13 ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν σου διαχωρίσθητι          καὶ ἀπὸ τῶν φίλων σου πρόσεχε.

משנאיך חבדל         ומאהביך השמר

14 φίλος πιστὸς σκέπη κραταιά,          ὁ δὲ εὑρὼν αὐτὸν εὗρεν θησαυρόν.

אוהב אמונה אוהב תקוף             ומוצאו מצא חון

15 φίλου πιστοῦ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα,          καὶ οὐκ ἔστιν σταθμὸς τῆς καλλονῆς αὐτοῦ.

לאוהב אמונה אין מחיר               ואין משקל לטובתו

16 φίλος πιστὸς φάρμακον ζωῆς,          καὶ οἱ φοβούμενοι κύριον εὑρήσουσιν αὐτόν.

צרור חיים אוהב אמונה               ירא אל ישיגם

כי כמוהו כן רעהו             וכשמו כן מעשיו

17 ὁ φοβούμενος κύριον εὐθυνεῖ φιλίαν αὐτοῦ,          ὅτι κατ' αὐτὸν οὕτως καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ.

18 Τέκνον, ἐκ νεότητός σου ἐπίλεξαι παιδείαν,          καὶ ἕως πολιῶν εὑρήσεις σοφίαν.

19 ὡς ὁ ἀροτριῶν καὶ ὁ σπείρων πρόσελθε αὐτῇ          καὶ ἀνάμενε τοὺς ἀγαθοὺς καρποὺς αὐτῆς·

כחורש וכקוצר קרב אליה            וקוה לרב תבואתה

ἐν γὰρ τῇ ἐργασίᾳ αὐτῆς ὀλίγον κοπιάσεις          καὶ ταχὺ φάγεσαι τῶν γενημάτων αὐτῆς.

כי בעבדתה מעט תעבוד             ולמחר תאכל פריה

20 ὡς τραχεῖά ἐστιν σφόδρα τοῖς ἀπαιδεύτοις, καὶ οὐκ ἐμμενεῖ ἐν αὐτῇ ἀκάρδιος·

עקובה היא חאויל            ולא יכלכלנה חסר לב

21 ὡς λίθος δοκιμασίας ἰσχυρὸς ἔσται ἐπ' αὐτῷ, καὶ οὐ χρονιεῖ ἀπορρῖψαι αὐτήν.

כאבן משא תהיה עליו         ולא יאחר להשליכה

22 σοφία γὰρ κατὰ τὸ ὄνομα αὐτῆς ἐστιν καὶ οὐ πολλοῖς ἐστιν φανερά.

כי המוסר כשמה כן הוא             ולא לרבים היא נֹכְוחָה

23 Ἄκουσον, τέκνον, καὶ ἔκδεξαι γνώμην μου          καὶ μὴ ἀπαναίνου τὴν συμβουλίαν μου·

24 καὶ εἰσένεγκον τοὺς πόδας σου εἰς τὰς πέδας αὐτῆς          καὶ εἰς τὸν κλοιὸν αὐτῆς τὸν τράχηλόν σου·

25 ὑπόθες τὸν ὦμόν σου καὶ βάσταξον αὐτὴν          καὶ μὴ προσοχθίσῃς τοῖς δεσμοῖς αὐτῆς·

הט שכמך ושאהּ             ואל תקץ בתחבולתיה

26 ἐν πάσῃ ψυχῇ σου πρόσελθε αὐτῇ          καὶ ἐν ὅλῃ δυνάμει σου συντήρησον τὰς ὁδοὺς αὐτῆς·

27 ἐξίχνευσον καὶ ζήτησον, καὶ γνωσθήσεταί σοι,          καὶ ἐγκρατὴς γενόμενος μὴ ἀφῇς αὐτήν·

דרש וחקר בקש ומצא         והתחזקתה ואל תרפה

28 ἐπ' ἐσχάτων γὰρ εὑρήσεις τὴν ἀνάπαυσιν αὐτῆς,          καὶ στραφήσεταί σοι εἰς εὐφροσύνην·

כי לאחור תמצא מנוחתה             ונהפל לך לתענוג

29 καὶ ἔσονταί σοι αἱ πέδαι εἰς σκέπην ἰσχύος          καὶ οἱ κλοιοὶ αὐτῆς εἰς στολὴν δόξης.

והיתה לך רשתה מכון עז             וחבלתה בגדי כתם

30 κόσμος γὰρ χρύσεός ἐστιν ἐπ' αὐτῆς,          καὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆς κλῶσμα ὑακίνθινον·

עלי זהב עולה         ומוסרתיה פתיל תבלת

31 στολὴν δόξης ἐνδύσῃ αὐτὴν          καὶ στέφανον ἀγαλλιάματος περιθήσεις σεαυτῷ.

בגדי כבוד תלבשנה          ועטרת תפארת תעטרנה

32 Ἐὰν θέλῃς, τέκνον, παιδευθήσῃ,          καὶ ἐὰν ἐπιδῷς τὴν ψυχήν σου, πανοῦργος ἔσῃ·

אם תחפוץ בני תתחכם       ואם תשים לבך תערם

33 ἐὰν ἀγαπήσῃς ἀκούειν, ἐκδέξῃ,          καὶ ἐὰν κλίνῃς τὸ οὖς σου, σοφὸς ἔσῃ.

אם תובא לשמע             והט אזנך תוסר

34 ἐν πλήθει πρεσβυτέρων στῆθι·          καὶ τίς σοφός; αὐτῷ προσκολλήθητι.

35 πᾶσαν διήγησιν θείαν θέλε ἀκροᾶσθαι,          καὶ παροιμίαι συνέσεως μὴ ἐκφευγέτωσάν σε.

כל שיחה חפוץ לשמע         ומשל בינה אל יצאך

36 ἐὰν ἴδῃς συνετόν, ὄρθριζε πρὸς αὐτόν,          καὶ βαθμοὺς θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούς σου.

ראה מה יבין ושחריהו         ותשחוק בסיפי רגלך

37 διανοοῦ ἐν τοῖς προστάγμασιν κυρίου          καὶ ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ μελέτα διὰ παντός·

והתבוננת ביראת עליון               ובמצותו והגה תמיד

αὐτὸς στηριεῖ τὴν καρδίαν σου,          καὶ ἡ ἐπιθυμία τῆς σοφίας δοθήσεταί σοι.

והוא יבין לבך         ואשר איותה יחכמך

Sir 7

1 Μὴ ποίει κακά,          καὶ οὐ μή σε καταλάβῃ κακόν·

אל תעש לך רע          ואל ישיגך רעה

2 ἀπόστηθι ἀπὸ ἀδίκου,          καὶ ἐκκλινεῖ ἀπὸ σοῦ.

הרחק מעון          ויט ממך

3 υἱέ, μὴ σπεῖρε ἐπ' αὔλακας ἀδικίας,          καὶ οὐ μὴ θερίσῃς αὐτὰ ἑπταπλασίως.

אל תדע חדושי על אח         פן תקצרהו שבעתים

4 μὴ ζήτει παρὰ κυρίου ἡγεμονίαν          μηδὲ παρὰ βασιλέως καθέδραν δόξης.

אל תבקש מאל ממשלת               וכן ממלך מושב כבוד

5 μὴ δικαιοῦ ἔναντι κυρίου          καὶ παρὰ βασιλεῖ μὴ σοφίζου.

אח תצטדק לפני מלך         ופני מלך אל תתבונן

6 μὴ ζήτει γενέσθαι κριτής,          μὴ οὐκ ἰσχύσεις ἐξᾶραι ἀδικίας,

אל תבקש להיות מושל               אם אין לך חיל להשבית זדון

μήποτε εὐλαβηθῇς ἀπὸ προσώπου δυνάστου          καὶ θήσεις σκάνδαλον ἐν εὐθύτητί σου.

פן תגור מפני נדיב            ונתונה בצע בתמימיך

7 μὴ ἁμάρτανε εἰς πλῆθος πόλεως          καὶ μὴ καταβάλῃς σεαυτὸν ἐν ὄχλῳ.

אל תרשיעך בעדת שערי אל         ואל תפילך בקהלה

8 μὴ καταδεσμεύσῃς δὶς ἁμαρτίαν· ἐν γὰρ τῇ μιᾷ οὐκ ἀθῷος ἔσῃ.

אח תקשור לשנות חט         כי באחת לא תנקה

9 μὴ εἴπῃς Τῷ πλήθει τῶν δώρων μου ἐπόψεται          καὶ ἐν τῷ προσενέγκαι με θεῷ ὑψίστῳ προσδέξεται.

10 μὴ ὀλιγοψυχήσῃς ἐν τῇ προσευχῇ σου          καὶ ἐλεημοσύνην ποιῆσαι μὴ παρίδῃς.

אל תתקצר בתפלה            ובצדקה אל תתעבר

11 μὴ καταγέλα ἄνθρωπον ὄντα ἐν πικρίᾳ ψυχῆς αὐτοῦ·          ἔστιν γὰρ ὁ ταπεινῶν καὶ ἀνυψῶν.

אל תבז לאנוש במר רח               זכר כי יש מרים ומשפיל

12 μὴ ἀροτρία ψεῦδος ἐπ' ἀδελφῷ σου          μηδὲ φίλῳ τὸ ὅμοιον ποίει.

אל תחרוש חמס על אח               וכן על רע וחבר יחדו

13 μὴ θέλε ψεύδεσθαι πᾶν ψεῦδος·          ὁ γὰρ ἐνδελεχισμὸς αὐτοῦ οὐκ εἰς ἀγαθόν.

אל תחפץ לכחש על כחש             כי תקותו לא תנעם

14 μὴ ἀδολέσχει ἐν πλήθει πρεσβυτέρων          καὶ μὴ δευτερώσῃς λόγον ἐν προσευχῇ σου.

אל תסוד בעדת שרים         ואל תישן דבר בתפלה

15 μὴ μισήσῃς ἐπίπονον ἐργασίαν          καὶ γεωργίαν ὑπὸ ὑψίστου ἐκτισμένην.

אל תאיץ בצבא מלאכת עבדה         הי כאל נחלקה

16 μὴ προσλογίζου σεαυτὸν ἐν πλήθει ἁμαρτωλῶν·          μνήσθητι ὅτι ὀργὴ οὐ χρονιεῖ.

אל תחשיבך במתי עם         זכור עכרון לא יתעבר

17 ταπείνωσον σφόδρα τὴν ψυχήν σου,          ὅτι ἐκδίκησις ἀσεβοῦς πῦρ καὶ σκώληξ.

מאד מאד השפיל גאוה          כי תקות אנוש רמה

אל תאיץ לאמר לפרץ         גל אל אל ורצה דרכו

18 Μὴ ἀλλάξῃς φίλον ἕνεκεν διαφόρου          μηδὲ ἀδελφὸν γνήσιον ἐν χρυσίῳ Σουφιρ.

אל תמיר אוהב במחיר         ואח תלוי בזהב אופיר

19 μὴ ἀστόχει γυναικὸς σοφῆς καὶ ἀγαθῆς·          ἡ γὰρ χάρις αὐτῆς ὑπὲρ τὸ χρυσίον.

אל תמאס אשה משכלת               וטובת חן מפנינים

20 μὴ κακώσῃς οἰκέτην ἐργαζόμενον ἐν ἀληθείᾳ          μηδὲ μίσθιον διδόντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ·

אל תדע באמת עובד אמת            וכן שוכר נותן נפשו

21 οἰκέτην συνετὸν ἀγαπάτω σου ἡ ψυχή,               μὴ στερήσῃς αὐτὸν ἐλευθερίας.

עבד משכיל חבב כנפש               אל תמנע ממנו חפש

22 κτήνη σοί ἐστιν; ἐπισκέπτου αὐτά·               καὶ εἰ ἔστιν σοι χρήσιμα, ἐμμενέτω σοι.

בהמה לך ראה עיניך          ואם אמנה היא העמידה

23 τέκνα σοί ἐστιν; παίδευσον αὐτὰ               καὶ κάμψον ἐκ νεότητος τὸν τράχηλον αὐτῶν.

בנים לך יסיר אותם          ושָׂא לָהֶם נשים בנעוריהם

24 θυγατέρες σοί εἰσιν; πρόσεχε τῷ σώματι αὐτῶν               καὶ μὴ ἱλαρώσῃς πρὸς αὐτὰς τὸ πρόσωπόν σου.

בנות לך נצור שארם         ואל תאיר אלהם פנים

25 ἔκδου θυγατέρα, καὶ ἔσῃ τετελεκὼς ἔργον μέγα,               καὶ ἀνδρὶ συνετῷ δώρησαι αὐτήν.

הוצא בת ויצא עסק          ואל נבון גבר חברה

26 γυνή σοί ἐστιν κατὰ ψυχήν; μὴ ἐκβάλῃς αὐτήν·               καὶ μισουμένῃ μὴ ἐμπιστεύσῃς σεαυτόν.

אשה לך אל תתעבה          ושנואה אל תאמן בה

27 Ἐν ὅλῃ καρδίᾳ σου δόξασον τὸν πατέρα σου               καὶ μητρὸς ὠδῖνας μὴ ἐπιλάθῃ·

28 μνήσθητι ὅτι δι' αὐτῶν ἐγεννήθης,                καὶ τί ἀνταποδώσεις αὐτοῖς καθὼς αὐτοὶ σοί;

29 ἐν ὅλῃ ψυχῇ σου εὐλαβοῦ τὸν κύριον               καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ θαύμαζε.

בכל לבך פחד אל             ואת כהניו הקדיש

30 ἐν ὅλῃ δυνάμει ἀγάπησον τὸν ποιήσαντά σε                καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ μὴ ἐγκαταλίπῃς.

בכל מאודך אהוב עושך               ואת משרתיו לא תעזב

31 φοβοῦ τὸν κύριον καὶ δόξασον ἱερέα                καὶ δὸς τὴν μερίδα αὐτῷ, καθὼς ἐντέταλταί σοι,

כבד אל והדר כהן            ות[ן ח]לקם כאשר צוותה

ἀπαρχὴν καὶ περὶ πλημμελείας καὶ δόσιν βραχιόνων               καὶ θυσίαν ἁγιασμοῦ καὶ ἀπαρχὴν ἁγίων.

לחם אברים ותרומת [יד               זבחי] צדק ותרומת קדש

32 Καὶ πτωχῷ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου,               ἵνα τελειωθῇ ἡ εὐλογία σου.

וגם לאב[יון הוש]יט יד         למען תשלם ב[ר]כתך

33 χάρις δόματος ἔναντι παντὸς ζῶντος,               καὶ ἐπὶ νεκρῷ μὴ ἀποκωλύσῃς χάριν.

תן מתן לפני כל חי            וגם ממת אל תמנע חסד

34 μὴ ὑστέρει ἀπὸ κλαιόντων               καὶ μετὰ πενθούντων πένθησον.

אל תתאחר מבוכים          ועם אבלים התאבל

35 μὴ ὄκνει ἐπισκέπτεσθαι ἄρρωστον ἄνθρωπον·               ἐκ γὰρ τῶν τοιούτων ἀγαπηθήσῃ.

אל תשא לב מאוהב          כי ממנו תאהב

36 ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνῄσκου τὰ ἔσχατά σου,               καὶ εἰς τὸν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις.

בכל מעשיך זכור אחרית             ולעולם לא תשחת

Sir 8

1 διαμάχου μετὰ ἀνθρώπου δυνάστου,                μήποτε ἐμπέσῃς εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ.

אל תריב עם איש גדול       למה תשוב על [יד]ו

2 μὴ ἔριζε μετὰ ἀνθρώπου πλουσίου,             μήποτε ἀντιστήσῃ σου τὴν ὁλκήν·

אל תריב עם קשה מ[מך]               למה תפול בידו

πολλοὺς γὰρ ἀπώλεσεν τὸ χρυσίον             καὶ καρδίας βασιλέων ἐξέκλινεν.

כי רבים הפחיז זהב          וה[ון] משגה ל[ב נד]יבים

3 μὴ διαμάχου μετὰ ἀνθρώπου γλωσσώδους             καὶ μὴ ἐπιστοιβάσῃς ἐπὶ τὸ πῦρ αὐτοῦ ξύλα.

אח תינץ עם איש לשון               ואל תתן על אש עץ

4 μὴ πρόσπαιζε ἀπαιδεύτῳ,             ἵνα μὴ ἀτιμάζωνται οἱ πρόγονοί σου.

[אל] תרגיל עם איש אויל               פן יבוז לנדיבים

5 μὴ ὀνείδιζε ἄνθρωπον ἀποστρέφοντα ἀπὸ ἁμαρτίας·             μνήσθητι ὅτι πάντες ἐσμὲν ἐν ἐπιτίμοις.

אל תכלים איש שב מפשע            זכר כי כלנו חייבים

6 μὴ ἀτιμάσῃς ἄνθρωπον ἐν γήρᾳ αὐτοῦ·             καὶ γὰρ ἐξ ἡμῶν γηράσκουσιν.

אל תבייש אנו[ש י]שיש         כי נמנה מזקנים

7 μὴ ἐπίχαιρε ἐπὶ νεκρῷ·             μνήσθητι ὅτι πάντες τελευτῶμεν.

אל תתהלל על גֹוע            זכר כלנו נאספים

8 μὴ παρίδῃς διήγημα σοφῶν             καὶ ἐν ταῖς παροιμίαις αὐτῶν ἀναστρέφου·

אל תטש שיחת חכמים       ובחידתיהם התרטש

ὅτι παρ' αὐτῶν μαθήσῃ παιδείαν             καὶ λειτουργῆσαι μεγιστᾶσιν.

כי ממנו תלמ[י]ד לקח            להתיצב לפני שרים

9 μὴ ἀστόχει διηγήματος γερόντων,             καὶ γὰρ αὐτοὶ ἔμαθον παρὰ τῶν πατέρων αὐτῶν·

אל תמאס בשמיעת שבים            אשר שמעו מאבתם

ὅτι παρ' αὐτῶν μαθήσῃ σύνεσιν             καὶ ἐν καιρῷ χρείας δοῦναι ἀπόκρισιν.

כי ממנו תקח שכל            בעת צ[רך] להשיב פתגם

10 μὴ ἔκκαιε ἄνθρακας ἁμαρτωλοῦ,             μὴ ἐμπυρισθῇς ἐν πυρὶ φλογὸς αὐτοῦ.

אל תצלח בנחלת רשע       פן תבער בשביב אשו

11 μὴ ἐξαναστῇς ἀπὸ προσώπου ὑβριστοῦ,             ἵνα μὴ ἐγκαθίσῃ ὡς ἔνεδρον τῷ στόματί σου.

אל תזוח מפני לץ             להישיבו כאורב לפניך

12 μὴ δανείσῃς ἀνθρώπῳ ἰσχυροτέρῳ σου·             καὶ ἐὰν δανείσῃς, ὡς ἀπολωλεκὼς γίνου.

אל תלוה איש חזק ממך               ואם הלוית כמאבד

13 μὴ ἐγγυήσῃ ὑπὲρ δύναμίν σου·             καὶ ἐὰν ἐγγυήσῃ, ὡς ἀποτείσων φρόντιζε.

אל תערב יתר ממך          ואם ערבת כמשלם

14 μὴ δικάζου μετὰ κριτοῦ·             κατὰ γὰρ τὴν δόξαν αὐτοῦ κρινοῦσιν αὐτῷ.

אל תשפט עם שופט          כי כרצונו יש[פט]

15 μετὰ τολμηροῦ μὴ πορεύου ἐν ὁδῷ,             ἵνα μὴ βαρύνηται κατὰ σοῦ·

עם אכזרי אל תלך            פן תכביד את רעתך

αὐτὸς γὰρ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιήσει,             καὶ τῇ ἀφροσύνῃ αὐτοῦ συναπολῇ.

כי הוא נוכח פניו ילך         ובאולתו תספה

16 μετὰ θυμώδους μὴ ποιήσῃς μάχην             καὶ μὴ διαπορεύου μετ' αὐτοῦ τὴν ἔρημον·

עם בעל אף אל תעיז מצח            ואל תרכב עמו בדרך

ὅτι ὡς οὐδὲν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ αἷμα,             καὶ ὅπου οὐκ ἔστιν βοήθεια, καταβαλεῖ σε.

כי קל בעיניו דמים            ובאין מציל ישחיתך

17 μετὰ μωροῦ μὴ συμβουλεύου·             οὐ γὰρ δυνήσεται λόγον στέξαι.

עם פותח אל תסתייד         כי לא יוכל לכסות סודך

18 ἐνώπιον ἀλλοτρίου μὴ ποιήσῃς κρυπτόν·             οὐ γὰρ γινώσκεις τί τέξεται.

לפני זר אל תעש רז          כי לא תדע מה ילד ספו

19 παντὶ ἀνθρώπῳ μὴ ἔκφαινε σὴν καρδίαν,             καὶ μὴ ἀναφερέτω σοι χάριν.

לכל בשר אל תגל לבך       ואל תדיח מעליך הטובה

Sir 9

1 Μὴ ζήλου γυναῖκα τοῦ κόλπου σου             μηδὲ διδάξῃς ἐπὶ σεαυτὸν παιδείαν πονηράν.

אל תקנא את אשת חיקך             פן תלמד עליך רעה

2 μὴ δῷς γυναικὶ τὴν ψυχήν σου             ἐπιβῆναι αὐτὴν ἐπὶ τὴν ἰσχύν σου.

אל תקנא לאשה נפשך         להדריכה על במותיך

3 μὴ ὑπάντα γυναικὶ ἑταιριζομένῃ,             μήποτε ἐμπέσῃς εἰς τὰς παγίδας αὐτῆς.

אל תִקְרַב אֶל־אִשָּׁה זָרָה               פֶן־תִפוֹל בִמְצוֹדתֶיהָ

[ע]ם־זוֹנָה אַל תִסְתַייָד          פֶן תִלָכֵד בִלְקוֹתֶיהָ

4 μετὰ ψαλλούσης μὴ ἐνδελέχιζε,             μήποτε ἁλῷς ἐν τοῖς ἐπιχειρήμασιν αὐτῆς.

עם מְנַגְּינֹת אַל תִדְמוֹךְ         פן יִשְֹרְפֻךָ בְפִיפִיֹתָם

5 παρθένον μὴ καταμάνθανε,             μήποτε σκανδαλισθῇς ἐν τοῖς ἐπιτιμίοις αὐτῆς.

בבתולה אל תתבונן          פן תוקש בעונשיה

6 μὴ δῷς πόρναις τὴν ψυχήν σου,             ἵνα μὴ ἀπολέσῃς τὴν κληρονομίαν σου.

אל תתן לשונה נפשך         פן תסוב את נחלתך

7 μὴ περιβλέπου ἐν ῥύμαις πόλεως καὶ ἐν ταῖς ἐρήμοις αὐτῆς μὴ πλανῶ.

להתנבל במראה עיניך         ולשומם אחר ביתה

8 ἀπόστρεψον ὀφθαλμὸν ἀπὸ γυναικὸς εὐμόρφου             καὶ μὴ καταμάνθανε κάλλος ἀλλότριον·

העלים עין מאשת חן          ואל תביט אל יפי לא לך

ἐν κάλλει γυναικὸς πολλοὶ ἐπλανήθησαν,             καὶ ἐκ τούτου φιλία ὡς πῦρ ἀνακαίεται.

בעד אשה [ה]שחתו רבים             וכן אהביה באש תלהט

9 μετὰ ὑπάνδρου γυναικὸς μὴ κάθου τὸ σύνολον             καὶ μὴ συμβολοκοπήσῃς μετ' αὐτῆς ἐν οἴνῳ,

עם בעלה אל תטעם          ו[אל תס]ב עמו שכור

μήποτε ἐκκλίνῃ ἡ ψυχή σου ἐπ' αὐτὴν             καὶ τῷ πνεύματί σου ὀλίσθῃς εἰς ἀπώλειαν.

פן תטה [אל]יה לב             ובדמים תטה אל שחת

10 Μὴ ἐγκαταλίπῃς φίλον ἀρχαῖον,             ὁ γὰρ πρόσφατος οὐκ ἔστιν ἔφισος αὐτῷ·

אל תטש אוהב ישן            כי ח[ד]ש לא יד[בי]ק[ך]

οἶνος νέος φίλος νέος· ἐὰν παλαιωθῇ,             μετ' εὐφροσύνης πίεσαι αὐτόν.

יי[ן] חדש אוהב חדש          וישן אחר ת[ש]תינּוּ

11 μὴ ζηλώσῃς δόξαν ἁμαρτωλοῦ·             οὐ γὰρ οἶδας τί ἔσται ἡ καταστροφὴ αὐτοῦ.

[אל] תקנא באיש רשע         כי לא [ת]דע מה יומו

12 μὴ εὐδοκήσῃς ἐν εὐδοκίᾳ ἀσεβῶν·             μνήσθητι ὅτι ἕως ᾅδου οὐ μὴ δικαιωθῶσιν.

אל [תקנא] בזדון מצליח         זכר כי עת מות לא ינקה

13 μακρὰν ἄπεχε ἀπὸ ἀνθρώπου, ὃς ἔχει ἐξουσίαν τοῦ φονεύειν,             καὶ οὐ μὴ ὑποπτεύσῃς φόβον θανάτου·

רחק מאיש [שלי]ט להרו[ג]             ואל תפחד פחדי מות

κἂν προσέλθῃς, μὴ πλημμελήσῃς,             ἵνα μὴ ἀφέληται τὴν ζωήν σου·

ואם קרבת לא תאשם         פן יקח [א]ת נשמתך

ἐπίγνωθι ὅτι ἐν μέσῳ παγίδων διαβαίνεις             καὶ ἐπὶ ἐπάλξεων πόλεως περιπατεῖς.

דע כי בין פחים תצעד         ועל רשת תתהלך

14 κατὰ τὴν ἰσχύν σου στόχασαι τοὺς πλησίον             καὶ μετὰ σοφῶν συμβουλεύου.

ככחך ענה רעך               ועם חכמים הדתייד

15 μετὰ συνετῶν ἔστω ὁ διαλογισμός σου             καὶ πᾶσα διήγησίς σου ἐν νόμῳ ὑψίστου.

עם נבון יהי חשבונך          וכל סודך בינותם

16 ἄνδρες δίκαιοι ἔστωσαν σύνδειπνοί σου,             καὶ ἐν φόβῳ κυρίου ἔστω τὸ καύχημά σου.

אנשי צדק בעלי לחמך         וביראת אלהים תפארתך

17 ἐν χειρὶ τεχνιτῶν ἔργον ἐπαινεσθήσεται,             καὶ ὁ ἡγούμενος λαοῦ σοφὸς ἐν λόγῳ αὐτοῦ.

בחכמי ידים יחשך יושר             ומושל עמו חכם

18 φοβερὸς ἐν πόλει αὐτοῦ ἀνὴρ γλωσσώδης,             καὶ ὁ προπετὴς ἐν λόγῳ αὐτοῦ μισηθήσεται.

ביטה נורא בעד איש לשון          ומשא על פיהו ישונא

Sir 10

1 Κριτὴς σοφὸς παιδεύσει τὸν λαὸν αὐτοῦ,             καὶ ἡγεμονία συνετοῦ τεταγμένη ἔσται.

שופט עם יוסר עמו            וממשלת מבין סרידה

2 κατὰ τὸν κριτὴν τοῦ λαοῦ οὕτως καὶ οἱ λειτουργοὶ αὐτοῦ,             καὶ κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν.

כשופט עם כן מליציו         וכראש עיר כן יושביו

3 βασιλεὺς ἀπαίδευτος ἀπολεῖ τὸν λαὸν αὐτοῦ,             καὶ πόλις οἰκισθήσεται ἐν συνέσει δυναστῶν.

מלך פרוע ישחית עיר         ועיר נושבת בשכל שריה

4 ἐν χειρὶ κυρίου ἡ ἐξουσία τῆς γῆς,             καὶ τὸν χρήσιμον ἐγερεῖ εἰς καιρὸν ἐπ' αὐτῆς.

ביד אלהים ממשלת תבל             ואיש לעת יעמד עליה

5 ἐν χειρὶ κυρίου εὐοδία ἀνδρός,             καὶ προσώπῳ γραμματέως ἐπιθήσει δόξαν αὐτοῦ.

ביד אלהים ממשעת כל גבר          ולפני מחוקק ישית הודו

6 Ἐπὶ παντὶ ἀδικήματι μὴ μηνιάσῃς τῷ πλησίον             καὶ μὴ πρᾶσσε μηδὲν ἐν ἔργοις ὕβρεως.

[ב]כל פשע אל תשלים רע לריע       ואל תהלך בדרך גאתה

7 μισητὴ ἔναντι κυρίου καὶ ἀνθρώπων ὑπερηφανία,             καὶ ἐξ ἀμφοτέρων πλημμελὴς ἡ ἀδικία.

שנואה לאדון ואנשים גאוה            ומשניהם מעל עשק

8 βασιλεία ἀπὸ ἔθνους εἰς ἔθνος μετάγεται             διὰ ἀδικίας καὶ ὕβρεις καὶ χρήματα.

מלכות מגוי אל גוי תסוב            בגלל חמס גאוה

9 τί ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδός;             ὅτι ἐν ζωῇ ἔρριψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ.

מה יגאה עפר ואפר            אשר בחייו יורם גויו

10 μακρὸν ἀρρώστημα, σκώπτει ἰατρός·             καὶ βασιλεὺς σήμερον, καὶ αὔριον τελευτήσει.

שמץ מחלה יצהיב רופא             מלך היום ומחר יפול

11 ἐν γὰρ τῷ ἀποθανεῖν ἄνθρωπον κληρονομήσει ἑρπετὰ             καὶ θηρία καὶ σκώληκας.

במות אדם ינחל רמה         ותולעה כניום ורמש

12 Ἀρχὴ ὑπερηφανίας ἀνθρώπου ἀφίστασθαι ἀπὸ κυρίου,             καὶ ἀπὸ τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν ἀπέστη ἡ καρδία αὐτοῦ.

תחלת גאון אדם מוּעָז         ומֵעשֵהוּ יסור מלבו

13 ὅτι ἀρχὴ ὑπερηφανίας ἁμαρτία,             καὶ ὁ κρατῶν αὐτῆς ἐξομβρήσει βδέλυγμα·

כי מקוה זדון חטא            ומקורה יביע זמה

διὰ τοῦτο παρεδόξασεν κύριος τὰς ἐπαγωγὰς             καὶ κατέστρεψεν εἰς τέλος αὐτούς.

על כן מלא לבו אלהי[ם] נגעה          ויכהו עד כלֵּה

14 θρόνους ἀρχόντων καθεῖλεν ὁ κύριος             καὶ ἐκάθισεν πραεῖς ἀντ αὐτῶν·

כסא גאים הפך אלהים         וישב עניים תחתם

15 ῥίζας ἐθνῶν ἐξέτιλεν ὁ κύριος καὶ ἐφύτευσεν             ταπεινοὺς ἀντ αὐτῶν·

16 χώρας ἐθνῶν κατέστρεψεν ὁ κύριος             καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰς ἕως θεμελίων γῆς·

עקבת גוים טמטם אלהים             ושרשם עד ארץ קעקע

17 ἐξῆρεν ἐξ αὐτῶν καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺς             καὶ κατέπαυσεν ἀπὸ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.

וסחם מארץ ויתשם          וישבת מארץ זכרם

18 οὐκ ἔκτισται ἀνθρώποις ὑπερηφανία             οὐδὲ ὀργὴ θυμοῦ γεννήμασιν γυναικῶν.

לא נאוה לאנוש זדון          ועזות אף לילוד אשה

19 Σπέρμα ἔντιμον ποῖον; σπέρμα ἀνθρώπου.             σπέρμα ἔντιμον ποῖον; οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον.

σπέρμα ἄτιμον ποῖον; σπέρμα ἀνθρώπου.             σπέρμα ἄτιμον ποῖον; οἱ παραβαίνοντες ἐντολάς.

זרע נכבד מה זרע לאנוש             זרע נקלה עובר מצוה

20 ἐν μέσῳ ἀδελφῶν ὁ ἡγούμενος αὐτῶν ἔντιμος,             καὶ οἱ φοβούμενοι κύριον ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ.

בין אחים ראשם נכבד         וירא אלהים בע[יניו] (c ממנו)

22 πλούσιος καὶ ἔνδοξος καὶ πτωχός,             τὸ καύχημα αὐτῶν φόβος κυρίου.

גר וזד נכרי ורש               תפארתם יראת ייי

23 οὐ δίκαιον ἀτιμάσαι πτωχὸν συνετόν,             καὶ οὐ καθήκει δοξάσαι ἄνδρα ἁμαρτωλόν.

אין לבזות דל משכיל          ואין לכבד כל איש [יו]רם (c חמס)

24 μεγιστὰν καὶ κριτὴς καὶ δυνάστης δοξασθήσεται,             καὶ οὐκ ἔστιν αὐτῶν τις μείζων τοῦ φοβουμένου τὸν κύριον.

שר מושל ושופט נכבדו               ו[אי] ןגדול מ[י]רא אלהים

25 οἰκέτῃ σοφῷ ἐλεύθεροι λειτουργήσουσιν,             καὶ ἀνὴρ ἐπιστήμων οὐ γογγύσει.

עבד משכיל הורם             ועבד [חכ]ם לא יתאונן

26 Μὴ σοφίζου ποιῆσαι τὸ ἔργον σου             καὶ μὴ δοξάζου ἐν καιρῷ στενοχωρίας σου.

אל תתחכם לעבד (לעשות) חפצך            ואל תתכב[ד במועד] צרכך

27 κρείσσων ἐργαζόμενος καὶ περισσεύων ἐν πᾶσιν             ἢ περιπατῶν δοξαζόμενος καὶ ἀπορῶν ἄρτων.

טוב עובד ויותר הון          ממתכבד [י]ח]ס[ר] מתן

28 τέκνον, ἐν πραύτητι δόξασον τὴν ψυχήν σου             καὶ δὸς αὐτῇ τιμὴν κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτῆς.

בני בענוה כבד נפשך         ויתן לך טעם כיוצא ב[ה]

29 τὸν ἁμαρτάνοντα εἰς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίς δικαιώσει;             καὶ τίς δοξάσει τὸν ἀτιμάζοντα τὴν ζωὴν αὐτοῦ;

מרשיע נפשו מי יצדיקנו             ומי יכבד מקלה נפשו

30 πτωχὸς δοξάζεται δι' ἐπιστήμην αὐτοῦ,             καὶ πλούσιος δοξάζεται διὰ τὸν πλοῦτον αὐτοῦ.

יש דל נכבד בגלל שכלו             ויש עשיר נכבד בגלל עשרו

31 ὁ δεδοξασμένος ἐν πτωχείᾳ, καὶ ἐν πλούτῳ ποσαχῶς;             καὶ ὁ ἄδοξος ἐν πλούτῳ, καὶ ἐν πτωχείᾳ ποσαχῶς;

נכבד בעשרו איככה          ונקלה בעוניו איככה
(b הנכבד בעיניו בעשרו איככה             ונקלה בעיניו איככה)
המתכבד בדלותו בעשרו מתכבד יתר             והנקלה בעשרו בדלותו נקלה יותר (b יתר)

Sir 11

1 σοφία ταπεινοῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ             καὶ ἐν μέσῳ μεγιστάνων καθίσει αὐτόν.

חכמת דל תשא ראשו         ובין נדיבים תשיבנו

2 Μὴ αἰνέσῃς ἄνδρα ἐν κάλλει αὐτοῦ            καὶ μὴ βδελύξῃ ἄνθρωπον ἐν ὁράσει αὐτοῦ.

אל תהלל אדם בתארו         ואל תתעב אדם מכ[בד] במראהו

3 μικρὰ ἐν πετεινοῖς μέλισσα,            καὶ ἀρχὴ γλυκασμάτων ὁ καρπὸς αὐτῆς.

אליל (b קטנה) בעוף דבורה            וראש תנובות פריה

4 ἐν περιβολῇ ἱματίων μὴ καυχήσῃ            καὶ ἐν ἡμέρᾳ δόξης μὴ ἐπαίρου·

מעטה א[ו]ר אל תהתל (b במעוטף בגדים אל תתפאר / בעוטה אזור אל תהתל)         ואל תקלס במרירי יום

ὅτι θαυμαστὰ τὰ ἔργα κυρίου,             καὶ κρυπτὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ ἀνθρώποις.

כי פלאות מעשי ייי            ונעלם מאנוש פעלו

5 πολλοὶ τύραννοι ἐκάθισαν ἐπὶ ἐδάφους,            ὁ δὲ ἀνυπονόητος ἐφόρεσεν διάδημα.

רבים נדכאים ישבו על כסא          ובל על לב עטו צניף

6 πολλοὶ δυνάσται ἠτιμάσθησαν σφόδρα,            καὶ ἔνδοξοι παρεδόθησαν εἰς χεῖρας ἑτέρων.

רבים נשאים נקלו מאד             וגם נכבדים נִתָּנו ביד (+b זעירים)

7 Πρὶν ἐξετάσῃς, μὴ μέμψῃ·             νόησον πρῶτον καὶ τότε ἐπιτίμα.

בטרם תחקור אַל תְסַלֵף               בּקֵּר לפנים ואחר תזיף

8 πρὶν ἢ ἀκοῦσαι μὴ ἀποκρίνου            καὶ ἐν μέσῳ λόγων μὴ παρεμβάλλου.

בני אל תשיב דבר טרם תשמע               יבתוך שיחה אל תדַבֵּר

9 περὶ πράγματος, οὗ οὐκ ἔστιν σοι χρεία,            μὴ ἔριζε καὶ ἐν κρίσει ἁμαρτωλῶν μὴ συνέδρευε.

באין עצבה (b עצה) אל תאחר (b תתור)         ובריב זדים אל תקומם
(+b אם תברח לא תדביק            ול[א ת]מלטמו אם תנוס)

10 Τέκνον, μὴ περὶ πολλὰ ἔστωσαν αἱ πράξεις σου·            ἐὰν πληθύνῃς, οὐκ ἀθῳωθήσῃ·

בני למה תרבה עשקך         ואץ להרבות לא ינקה

καὶ ἐὰν διώκῃς, οὐ μὴ καταλάβῃς·             καὶ οὐ μὴ ἐκφύγῃς διαδράς.

בני אם לא תרוץ לא תגיע            ואם לא תבקש לא תמצא

11 ἔστιν κοπιῶν καὶ πονῶν καὶ σπεύδων,            καὶ τόσῳ μᾶλλον ὑστερεῖται.

יש עמל ויגע ורץ             וכְדַי כן הוא מתאחר

12 ἔστιν νωθρὸς προσδεόμενος ἀντιλήμψεως,             ὑστερῶν ἰσχύι καὶ πτωχείᾳ περισσεύει·

יש רשֵׁש ואֹבֵד מהלך             חסר כל ויותר א[.]נש

καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπέβλεψαν αὐτῷ εἰς ἀγαθά,            καὶ ἀνώρθωσεν αὐτὸν ἐκ ταπεινώσεως αὐτοῦ

ועין ייי צפתהו לטוב          וינעריהו מעפר צחנה

13 καὶ ἀνύψωσεν κεφαλὴν αὐτοῦ,             καὶ ἀπεθαύμασαν ἐπ' αὐτῷ πολλοί.

נשא בראשו וירממהו         ויתמהו עלין רבים

14 ἀγαθὰ καὶ κακά, ζωὴ καὶ θάνατος,             πτωχεία καὶ πλοῦτος παρὰ κυρίου ἐστίν.

טוב ורע חיים ומות          ריש ועושר מייי הוא

15

[ח]כמה ושכל והבין דבר       מייי הוא

16

חטא ודרכים ישרים          מייי הוא

שכלות וחו[שך] לפשעים נוצרה       ומרעים רעה עמם

17 δόσις κυρίου παραμένει εὐσεβέσιν,            καὶ ἡ εὐδοκία αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα εὐοδωθήσεται.

מ[תן] צדיק ל[ע]ד [יעמד]          ורצנו יצלח לעד

18 ἔστιν πλουτῶν ἀπὸ προσοχῆς καὶ σφιγγίας αὐτοῦ,            καὶ αὕτη ἡ μερὶς τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ·

[י]ש מתעשר מהתענות         [הוא] יְחַ[י]ב שכרו

19 ἐν τῷ εἰπεῖν αὐτόν Εὗρον ἀνάπαυσιν            καὶ νῦν φάγομαι ἐκ τῶν ἀγαθῶν μου,

ובעת [אמר] מצאתי נחת               ועתה אכל [מט]וב[ת]י

καὶ οὐκ οἶδεν τίς καιρὸς παρελεύσεται             καὶ καταλείψει αὐτὰ ἑτέροις καὶ ἀποθανεῖται.

לא ידע מה י[היה] חל[ק]         וע[ז]בו לא[חרים] ומת

20 Στῆθι ἐν διαθήκῃ σου καὶ ὁμίλει ἐν αὐτῇ            καὶ ἐν τῷ ἔργῳ σου παλαιώθητι.

ב[ני] ע[מד] בחוקך ובו ה[ו]שע            ובמלאכתך התישן

21 μὴ θαύμαζε ἐν ἔργοις ἁμαρτωλοῦ,             πίστευε δὲ κυρίῳ καὶ ἔμμενε τῷ πόνῳ σου·

אל תתמה ב[פעלי עול]         [ת]רוץ ליי וקוה לאורו

ὅτι κοῦφον ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου            διὰ τάχους ἐξάπινα πλουτίσαι πένητα.

כי נכה בעיני ייי             ב[פ]תע פתאם ל[העשיר דל]

22 εὐλογία κυρίου ἐν μισθῷ εὐσεβοῦς,            καὶ ἐν ὥρᾳ ταχινῇ ἀναθάλλει εὐλογίαν αὐτοῦ.

ברכת אל בגרל צדיק          ובעת תקותו תפרח

23 μὴ εἴπῃς Τίς ἐστίν μου χρεία,            καὶ τίνα ἀπὸ τοῦ νῦν ἔσται μου τὰ ἀγαθά;

אל תאמר [........]          כי עש[י]תי חפצי ומה עתה יעזב לי

24 μὴ εἴπῃς Αὐτάρκη μοί ἐστιν,            καὶ τί ἀπὸ τοῦ νῦν κακωθήσομαι;

אל תאמר דיי [על]י         א[י]ה א[...] יהי עלי

25 ἐν ἡμέρᾳ ἀγαθῶν ἀμνησία κακῶν,             καὶ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν οὐ μνησθήσεται ἀγαθῶν·

טובת יום תְשַּׁכַח רעה         ורעת [יום] תשכח טובה

26 ὅτι κοῦφον ἔναντι κυρίου ἐν ἡμέρᾳ τελευτῆς            ἀποδοῦναι ἀνθρώπῳ κατὰ τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ.

ואחרית אאדם תהיה עליו

27 κάκωσις ὥρας ἐπιλησμονὴν ποιεῖ τρυφῆς,             καὶ ἐν συντελείᾳ ἀνθρώπου ἀποκάλυψις ἔργων αὐτοῦ.

עת רעה תשכח תענוג         וסוף אדם יגיד עליו

28 πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα,            καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ.

בטרם תחקר אדם אל תאש[רהו]               [כי באחרית]ו יאושר אדם

לפני מות אל תאשר גבר             כי באחריתו ינכר איש

29 Μὴ πάντα ἄνθρωπον εἴσαγε εἰς τὸν οἶκόν σου·            πολλὰ γὰρ τὰ ἔνεδρα τοῦ δολίου.

לא כל איש להביא אל בית            ומה רבו פ[צעי] רוכל

30 πέρδιξ θηρευτὴς ἐν καρτάλλῳ,             οὕτως καρδία ὑπερηφάνου,             καὶ ὡς ὁ κατάσκοπος ἐπιβλέπει πτῶσιν·

ככלוב מלא [עוף]               כן בתיהם מלאים [מרמה]

כעוף אחוז בכלוב לב גאה            [כ]זאב אֹרֵב לטרף

מה ירבו פשעי בוצע          ככלב הוא בא וכל בית וחמָס

31 τὰ γὰρ ἀγαθὰ εἰς κακὰ μεταστρέφων ἐνεδρεύει            καὶ ἐν τοῖς αἱρετοῖς ἐπιθήσει μῶμον.

כן בוצע בא          ומשים ריב לכל [טוב]תם

אורב הרוכל כדוב לבית לצים         וכמרגל יראה ערוה
טוב לרע יהפך [..]גן             ובמחדיך יתן קשר

32 ἀπὸ σπινθῆρος πυρὸς πληθύνεται ἀνθρακιά,            καὶ ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς εἰς αἷμα ἐνεδρεύει.

מנצוץ ירבה גחלת             ואיש בליעל לדם יארב

33 πρόσεχε ἀπὸ κακούργου, πονηρὰ γὰρ τεκταίνει,            μήποτε μῶμον εἰς τὸν αἰῶνα δῷ σοι.

גור מרע כי רע יוליד          למה מום עולם תשא

34 ἐνοίκισον ἀλλότριον, καὶ διαστρέψει σε ἐν ταραχαῖς             καὶ ἀπαλλοτριώσει σε τῶν ἰδίων σου.

לא תדבק לרשע ויסלף דרכך         ויהפכך מבריתיך

משוכן זָרִיו זָהיר דרכיך               וינכריך במחמדיך

Sir 12

1 Ἐὰν εὖ ποιῇς, γνῶθι τίνι ποιεῖς,            καὶ ἔσται χάρις τοῖς ἀγαθοῖς σου.

אם טוב תריע למי תטיב             ויהי תקוה לטובתך

2 εὖ ποίησον εὐσεβεῖ, καὶ εὑρήσεις ἀνταπόδομα,            καὶ εἰ μὴ παρ' αὐτοῦ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ ὑψίστου.

היטב לצדיק ומצא תשלומת          אם לא ממנו מייי

3 οὐκ ἔσται ἀγαθὰ τῷ ἐνδελεχίζοντι εἰς κακὰ            καὶ τῷ ἐλεημοσύνην μὴ χαριζομένῳ.

אין טובה למנוח רשע         וגם צדקה לא עשה

4 δὸς τῷ εὐσεβεῖ             καὶ μὴ ἀντιλάβῃ τοῦ ἁμαρτωλοῦ.

5 εὖ ποίησον ταπεινῷ            καὶ μὴ δῷς ἀσεβεῖ·

ἐμπόδισον τοὺς ἄρτους αὐτοῦ καὶ μὴ δῷς αὐτῷ,            ἵνα μὴ ἐν αὐτοῖς σε δυναστεύσῃ·

כלי לחם אל תתן לו          למה בם יקביל אליך

διπλάσια γὰρ κακὰ εὑρήσεις ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς,             οἷς ἂν ποιήσῃς αὐτῷ.

פי שנים רע תשיג בעת צורך         בכל טובה תגיע אליו

6 ὅτι καὶ ὁ ὕψιστος ἐμίσησεν ἁμαρτωλοὺς             καὶ τοῖς ἀσεβέσιν ἀποδώσει ἐκδίκησιν.

כי גם אֵל שונא רָעים         ולרשעים ישיב נקם

7 δὸς τῷ ἀγαθῷ            καὶ μὴ ἀντιλάβῃ τοῦ ἁμαρτωλοῦ.

תן לטוב ומנע מרע            הקיר מך ואל תּתן לזד

8 Οὐκ ἐκδικηθήσεται ἐν ἀγαθοῖς ὁ φίλος,            καὶ οὐ κρυβήσεται ἐν κακοῖς ὁ ἐχθρός.

לא יודע בטובה אוהב         ולא יכוסה ברעה שונא

9 ἐν ἀγαθοῖς ἀνδρὸς οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ἐν λύπῃ,            καὶ ἐν τοῖς κακοῖς αὐτοῦ καὶ ὁ φίλος διαχωρισθήσεται.

בטובה איש גם שונא ריע            וברעתו גם ריע בודד

10 μὴ πιστεύσῃς τῷ ἐχθρῷ σου εἰς τὸν αἰῶνα·            ὡς γὰρ ὁ χαλκὸς ἰοῦται, οὕτως ἡ πονηρία αὐτοῦ·

אל תאמין בשונא לעד         כי כנחשת רועו יחליא

11 καὶ ἐὰν ταπεινωθῇ καὶ πορεύηται συγκεκυφώς,            ἐπίστησον τὴν ψυχήν σου καὶ φύλαξαι ἀπ' αὐτοῦ

וגם אם ישמע לך ויהלך בנחת         תן לבך להתירא ממנו

καὶ ἔσῃ αὐτῷ ὡς ἐκμεμαχὼς ἔσοπτρον            καὶ γνώσῃ ὅτι οὐκ εἰς τέλος κατίωσεν.

היה לו כמגלה רז             ולא ימצא להשחיתך          ודע אחרית קנאה

12 μὴ στήσῃς αὐτὸν παρὰ σεαυτῷ,            μὴ ἀνατρέψας σε στῇ ἐπὶ τὸν τόπον σου·

אל תעמידהו אצלך            למה יהדפך ויעמד תחתיך

μὴ καθίσῃς αὐτὸν ἐκ δεξιῶν σου,             μήποτε ζητήσῃ τὴν καθέδραν σου

אל תושיבהו לימינך          למה יבקש מושבך

καὶ ἐπ' ἐσχάτων ἐπιγνώσῃ τοὺς λόγους μου            καὶ ἐπὶ τῶν ῥημάτων μου κατανυγήσῃ.

ולאחור תשיג אמרי          ולאנחתי תתאנח

13 τίς ἐλεήσει ἐπαοιδὸν ὀφιόδηκτον             καὶ πάντας τοὺς προσάγοντας θηρίοις;

מי יוחן חובר נשוך            וכל הקרב אל חית שן

14 οὕτως τὸν προσπορευόμενον ἀνδρὶ ἁμαρτωλῷ            καὶ συμφυρόμενον ἐν ταῖς ἁμαρτίαις αὐτοῦ.

כן חובר אל אשת זדון         ומתגלל בעונתיו

לא יעבר עד תבער בו אש

15 ὥραν μετὰ σοῦ διαμενεῖ,             καὶ ἐὰν ἐκκλίνῃς, οὐ μὴ καρτερήσῃ.

כאשר יביא עמך לא יתגלה לך       ואם תפול לא יפול להצילך

עד עת עמד לא יופיע         ואם נמוט לא יתכלכל

16 καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ γλυκανεῖ ὁ ἐχθρὸς            καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ βουλεύσεται ἀνατρέψαι σε εἰς βόθρον·

בשפתיו יתמהמה צר          ובלבו יחשוב מהמרות עמוקות

ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ δακρύσει ὁ ἐχθρός,            καὶ ἐὰν εὕρῃ καιρόν, οὐκ ἐμπλησθήσεται ἀφ' αἵματος.

וגם אם בעיניו ידמיע אויב            אם מצא עת לא ישבע דם

17 κακὰ ἐὰν ὑπαντήσῃ σοι, εὑρήσεις αὐτὸν πρότερον ἐκεῖ σου,            καὶ ὡς βοηθῶν ὑποσχάσει πτέρναν σου·

אם רע קראך נמצא שם             כאיש סומך יחפש עקב

18 τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κινήσει καὶ ἐπικροτήσει ταῖς χερσὶν αὐτοῦ            καὶ πολλὰ διαψιθυρίσει καὶ ἀλλοιώσει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ.

ראש יניע והניף ידו          ולרוב הלחש ישנא פנים

Sir 13

1 Ὁ ἁπτόμενος πίσσης μολυνθήσεται,             καὶ ὁ κοινωνῶν ὑπερηφάνῳ ὁμοιωθήσεται αὐτῷ.

נוגע בזפת תדבק ידו          וחוובר אל לץ ילמד דרכו

2 βάρος ὑπὲρ σὲ μὴ ἄρῃς καὶ             ἰσχυροτέρῳ σου καὶ πλουσιωτέρῳ μὴ κοινώνει.

כבד ממך מה תשא            ואל עשיר ממך מה תתחבר

τί κοινωνήσει χύτρα πρὸς λέβητα;            αὕτη προσκρούσει, καὶ αὕτη συντριβήσεται.

מה תתחבר פריר אֶל סיר             אשר הוא נוקש בו והוא נשבר       או מה יתחבר עשיר אל דל

3 πλούσιος ἠδίκησεν, καὶ αὐτὸς προσενεβριμήσατο·             πτωχὸς ἠδίκηται, καὶ αὐτὸς προσδεηθήσεται.

עשיר יענה הוא יתנוח         ועל דל נעוה הוא יתחנן

4 ἐὰν χρησιμεύσῃς, ἐργᾶται ἐν σοί·            καὶ ἐὰν ὑστερήσῃς, καταλείψει σε.

אם תכשר לו יעבד בך       ואם תכרע יחמל עליך

5 ἐὰν ἔχῃς, συμβιώσεταί σοι            καὶ ἀποκενώσει σε, καὶ αὐτὸς οὐ πονέσει.

אם שלך ייטיב דבריו עמך            וירששך ולא יכאב לו

6 χρείαν ἔσχηκέν σου, καὶ ἀποπλανήσει σε            καὶ προσγελάσεταί σοι καὶ δώσει σοι ἐλπίδα·             λαλήσει σοι καλὰ καὶ ἐρεῖ Τίς ἡ χρεία σου;

צריך לו עמך והשיע לך             ושוחק לך והבטיחך

7 καὶ αἰσχυνεῖ σε ἐν τοῖς βρώμασιν αὐτοῦ,            ἕως οὗ ἀποκενώσῃ σε δὶς ἢ τρίς,

עד אשר יועיל יהתל בך             פעמים שלש יעריצך

καὶ ἐπ' ἐσχάτων καταμωκήσεταί σου·            μετὰ ταῦτα ὄψεταί σε καὶ καταλείψει σε             καὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κινήσει ἐπὶ σοί.

ובכן יראך והתעבר בך               ובראשו יניע אליך

8 πρόσεχε μὴ ἀποπλανηθῇς             καὶ μὴ ταπεινωθῇς ἐν ἀφροσύνῃ σου.

השמר אל תרהב מאד         ואל תדמה בחסירי מַדַּע

9 Προσκαλεσαμένου σε δυνάστου ὑποχωρῶν γίνου,            καὶ τόσῳ μᾶλλόν σε προσκαλέσεται·

קָרֵב נדיב הְיֵה רחוק          וכדי כן יגישך

10 μὴ ἔμπιπτε, μὴ ἀπωσθῇς,            καὶ μὴ μακρὰν ἀφίστω, ἵνα μὴ ἐπιλησθῇς.

אל תתקרב פן תתרחק         ואל תתרחק פן תשנא

11 μὴ ἔπεχε ἰσηγορεῖσθαι μετ' αὐτοῦ            καὶ μὴ πίστευε τοῖς πλείοσιν λόγοις αὐτοῦ·

אל תבטח לחפש עמו          ועל תאמן לרב שיחו

ἐκ πολλῆς γὰρ λαλιᾶς πειράσει σε             καὶ ὡς προσγελῶν ἐξετάσει σε.

כי מרבות שיחו נסיון         ושחק לך וחקרך

12 ἀνελεήμων ὁ μὴ συντηρῶν λόγους            καὶ οὐ μὴ φείσηται περὶ κακώσεως καὶ δεσμῶν.

אכזרי יתן מושל             ולא יחמל נפש רבים קושר קשר

13 συντήρησον καὶ πρόσεχε σφοδρῶς,            ὅτι μετὰ τῆς πτώσεώς σου περιπατεῖς.

השמר והיה זהיר             ואל תהלך עם אנשי חמס

15 Πᾶν ζῷον ἀγαπᾷ τὸ ὅμοιον αὐτῷ             καὶ πᾶς ἄνθρωπος τὸν πλησίον αὐτοῦ·

כל הבשר יאהב מינו          וכל אדם את הדומה לו

16 πᾶσα σὰρξ κατὰ γένος συνάγεται,            καὶ τῷ ὁμοίῳ αὐτοῦ προσκολληθήσεται ἀνήρ.

מין על בשר אצלו          ואל מינו יחובר אדם

17 τί κοινωνήσει λύκος ἀμνῷ;             οὕτως ἁμαρτωλὸς πρὸς εὐσεβῆ.

מה יחובר זאב אל כבש               כך רשע לצדיק

18 τίς εἰρήνη ὑαίνῃ πρὸς κύνα;            καὶ τίς εἰρήνη πλουσίῳ πρὸς πένητα;

וכן עשיר אל איש נאצל             מאיש שלום צבוע אל כלב

מאין שלום            עשיר אל רש

19 κυνήγια λεόντων ὄναγροι ἐν ἐρήμῳ·            οὕτως νομαὶ πλουσίων πτωχοί.

מאכל ארי פראי מדבר         כן מרעית עשיר דלים

20 βδέλυγμα ὑπερηφάνῳ ταπεινότης·             οὕτως βδέλυγμα πλουσίῳ πτωχός.

תועבת גאוה ענוה            ותועבת עשיר אביון

21 πλούσιος σαλευόμενος στηρίζεται ὑπὸ φίλων,            ταπεινὸς δὲ πεσὼν προσαπωθεῖται ὑπὸ φίλων.

עשיר מוט בסמך מרע         ודל נמוט נדחה מרע אל רע

22 πλουσίου σφαλέντος πολλοὶ ἀντιλήμπτορες·             ἐλάλησεν ἀπόρρητα, καὶ ἐδικαίωσαν αὐτόν.

עשיר מדבר ועזריו רבים             ודברוי מכוערים מופים

ταπεινὸς ἔσφαλεν, καὶ προσεπετίμησαν αὐτῷ·            ἐφθέγξατο σύνεσιν, καὶ οὐκ ἐδόθη αὐτῷ τόπος.

דל נמוט גע גע ושא          ודבר משכיל ואין לו מקום

23 πλούσιος ἐλάλησεν, καὶ πάντες ἐσίγησαν            καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ ἀνύψωσαν ἕως τῶν νεφελῶν.

עשיר דובר הכל נסכתו       ואת שכלו עד עב יגיעו

πτωχὸς ἐλάλησεν καὶ εἶπαν Τίς οὗτος;            κἂν προσκόψῃ, προσανατρέψουσιν αὐτόν.

דל דובר מי זה יאמרו         ואם נתרל גם הם יהדפוהו

24 ἀγαθὸς ὁ πλοῦτος, ᾧ μή ἐστιν ἁμαρτία,             καὶ πονηρὰ ἡ πτωχεία ἐν στόματι ἀσεβοῦς.

טוב העושר אם אין עון               ורע העוני על פי זדון

25 Καρδία ἀνθρώπου ἀλλοιοῖ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ,            ἐάν τε εἰς ἀγαθὰ ἐάν τε εἰς κακά.

לב אנוש ישנא פניו          אם לטוב ואם לרע

26 ἴχνος καρδίας ἐν ἀγαθοῖς πρόσωπον ἱλαρόν,            καὶ εὕρεσις παραβολῶν διαλογισμοὶ μετὰ κόπων.

עקבת לב טוב פנים אורים            ושיג ישיח מחשבת עמל

Sir 14

1 μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ὠλίσθησεν ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ             καὶ οὐ κατενύγη ἐν λύπῃ ἁμαρτιῶν·

אשרי אנוש לא עצבו פיהו            ולא אבה עליו דין לבו

2 μακάριος οὗ οὐ κατέγνω ἡ ψυχὴ αὐτοῦ,            καὶ ὃς οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ.

אשרי איש לא חסרתו נפשו          ולא שבתה תוחלתו

3 Ἀνδρὶ μικρολόγῳ οὐ καλὸς ὁ πλοῦτος,            καὶ ἀνθρώπῳ βασκάνῳ ἵνα τί χρήματα;

ללב קטן לא נאוה עושר             ולאיש רע עין לא נאוה חרוץ

4 ὁ συνάγων ἀπὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ συνάγει ἄλλοις,            καὶ ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ τρυφήσουσιν ἕτεροι.

מונע נפשו יקבץ לאחר       ובטובתו יתבעבע זר

5 ὁ πονηρὸς ἑαυτῷ τίνι ἀγαθὸς ἔσται;             καὶ οὐ μὴ εὐφρανθήσεται ἐν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ.

רע לנפשו למי ייטיב          ולא יקרה בטובתו

6 τοῦ βασκαίνοντος ἑαυτὸν οὐκ ἔστιν πονηρότερος,             καὶ τοῦτο ἀνταπόδομα τῆς κακίας αὐτοῦ·

רע לנפשו אין רע ממנו               ועמו תשלומת רעתו

7 κἂν εὖ ποιῇ, ἐν λήθῃ ποιεῖ,            καὶ ἐπ' ἐσχάτων ἐκφαίνει τὴν κακίαν αὐτοῦ.

8 πονηρὸς ὁ βασκαίνων ὀφθαλμῷ,             ἀποστρέφων πρόσωπον καὶ ὑπερορῶν ψυχάς.

9 πλεονέκτου ὀφθαλμὸς οὐκ ἐμπίπλαται μερίδι,            καὶ ἀδικία πονηρὰ ἀναξηραίνει ψυχήν.

בעין כושל מְעַט הוא חלקו            ולוקח חלק רעהו מאבד חלקו

10 ὀφθαλμὸς πονηρὸς φθονερὸς ἐπ' ἄρτῳ            καὶ ἐλλιπὴς ἐπὶ τῆς τραπέζης αὐτοῦ.

עין רע עין תעיט על לחם            ומהומה על שלחנו

עין טובה מרבה הלחם         ומעין יבש יזל מים על השלחן

11 Τέκνον, καθὼς ἐὰν ἔχῃς, εὖ ποίει σεαυτὸν            καὶ προσφορὰς κυρίῳ ἀξίως πρόσαγε·

בני אם יש לך שָרֵות נפשך         ואם יש לך היטיב לך ולאל ידך הדשן

12 μνήσθητι ὅτι θάνατος οὐ χρονιεῖ            καὶ διαθήκη ᾅδου οὐχ ὑπεδείχθη σοι·

זכור כי לא בשאול תענוג             ולא מות יתמהמה             וחוק לשאול לא הגד לך

13 πρίν σε τελευτῆσαι εὖ ποίει φίλῳ            καὶ κατὰ τὴν ἰσχύν σου ἔκτεινον καὶ δὸς αὐτῷ.

בטרם תמות היטב לאוהב            והשיגת ידך תן לו

14 μὴ ἀφυστερήσῃς ἀπὸ ἀγαθῆς ἡμέρας,            καὶ μερὶς ἐπιθυμίας ἀγαθῆς μή σε παρελθάτω.

אל תמנע מטובת יום          ובהלקח אח אל תעבר             וחמור רע אל תחמוד

15 οὐχὶ ἑτέρῳ καταλείψεις τοὺς πόνους σου            καὶ τοὺς κόπους σου εἰς διαίρεσιν κλήρου;

הלא לאחר תעזב חילך       ויגיעך ליודי גורל

16 δὸς καὶ λαβὲ καὶ ἀπάτησον τὴν ψυχήν σου,            ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ζητῆσαι τρυφήν.

תן לאח ותֶין ופנ[ק] נפשך             כי אין בשאול לבקש תענוג

וכל דבר שיפה         לעשות לפני אלהים עשה

17 πᾶσα σὰρξ ὡς ἱμάτιον παλαιοῦται·            ἡ γὰρ διαθήκη ἀπ' αἰῶνος Θανάτῳ ἀποθανῇ.

כל הבשר כבגד יבלה         וחוק עולם גוע יגועו

18 ὡς φύλλον θάλλον ἐπὶ δένδρου δασέος,            τὰ μὲν καταβάλλει, ἄλλα δὲ φύει,

כפרח עלה על עץ רענן               שזה נובל ואחד צומח
כן דורות בשר ודם            אחד גוע ואחד גומל

οὕτως γενεὰ σαρκὸς καὶ αἵματος,            ἡ μὲν τελευτᾷ, ἑτέρα δὲ γεννᾶται.

כן דורות בשר ודם            אחר גוע ואחר גומל

19 πᾶν ἔργον σηπόμενον ἐκλείπει,            καὶ ὁ ἐργαζόμενος αὐτὸ μετ' αὐτοῦ ἀπελεύσεται.

כל מעשיו רקוב ירקבו       ופעל ידיו ימשך אחריו

20 Μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐν σοφίᾳ μελετήσει            καὶ ὃς ἐν συνέσει αὐτοῦ διαλεχθήσεται,

אשרי אנוש בחכמה יהגה             ובתבונה ישעה

21 ὁ διανοούμενος τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ             καὶ ἐν τοῖς ἀποκρύφοις αὐτῆς ἐννοηθήσεται.

השם על דרכיה לבו          ובתבונתיה יתבונן

22 ἔξελθε ὀπίσω αὐτῆς ὡς ἰχνευτὴς            καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῆς ἐνέδρευε.

לצאת אחריה בחקר          וכל מבואיה ירצד

23 ὁ παρακύπτων διὰ τῶν θυρίδων αὐτῆς             καὶ ἐπὶ τῶν θυρωμάτων αὐτῆς ἀκροάσεται,

המשקיף בעד חלונה          ועל פתחיה יצותת

24 ὁ καταλύων σύνεγγυς τοῦ οἴκου αὐτῆς             καὶ πήξει πάσσαλον ἐν τοῖς τοίχοις αὐτῆς,

החונה סביבות ביתה          והביא יתריו בקירה

25 στήσει τὴν σκηνὴν αὐτοῦ κατὰ χεῖρας αὐτῆς            καὶ καταλύσει ἐν καταλύματι ἀγαθῶν,

הנוטה אהלו על ידה          ושכן שכן טוב

26 θήσει τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐν τῇ σκέπῃ αὐτῆς             καὶ ὑπὸ τοὺς κλάδους αὐτῆς αὐλισθήσεται,

וישים קנו בעופיה            ובענפיה יתלונן

27 σκεπασθήσεται ὑπ' αὐτῆς ἀπὸ             καύματος καὶ ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς καταλύσει.

וחוסה בצלה מחרב            ובמענותיה ישכן

Sir 15

1 Ὁ φοβούμενος κύριον ποιήσει αὐτό,          καὶ ὁ ἐγκρατὴς τοῦ νόμου καταλήμψεται αὐτήν·

כי ירא ייי יעשה זאת         ותופש תורה ידריכנה

2 καὶ ὑπαντήσεται αὐτῷ ὡς μήτηρ          καὶ ὡς γυνὴ παρθενίας προσδέξεται αὐτόν·

וקדמתהו כאם         וכאשת נעורים תקבלנו

3 ψωμιεῖ αὐτὸν ἄρτον συνέσεως          καὶ ὕδωρ σοφίας ποτίσει αὐτόν·

והאכילתהו לחם שכל         ומי תבונה תשקנו

4 στηριχθήσεται ἐπ' αὐτὴν καὶ οὐ μὴ κλιθῇ,          καὶ ἐπ' αὐτῆς ἐφέξει καὶ οὐ μὴ καταισχυνθῇ·

ונשען עליה ולא ימוט         ובה יבטח ולא יבוש

5 καὶ ὑψώσει αὐτὸν παρὰ τοὺς πλησίον αὐτοῦ          καὶ ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ἀνοίξει τὸ στόμα αὐτοῦ·

ורוממתהו מרעהו             ובתוך קהל תפתח פיו

6 εὐφροσύνην καὶ στέφανον ἀγαλλιάματος εὑρήσει          καὶ ὄνομα αἰῶνος κατακληρονομήσει.

ששון ושמחה ימצא          ושם עולם תורישנו

7 οὐ μὴ καταλήμψονται αὐτὴν ἄνθρωποι ἀσύνετοι,          καὶ ἄνδρες ἁμαρτωλοὶ οὐ μὴ ἴδωσιν αὐτήν·

לא ידריכוה מתי שוא         ואנשי זדון לא יראוה

8 μακράν ἐστιν ὑπερηφανίας,          καὶ ἄνδρες ψεῦσται οὐ μὴ μνησθήσονται αὐτῆς.

רחוקה היא מלצים            ואמשי כזב לא יזכרוה

9 Οὐχ ὡραῖος αἶνος ἐν στόματι ἁμαρτωλοῦ,          ὅτι οὐ παρὰ κυρίου ἀπεστάλη·

לא נאתה תהלה בפי רשע            כי לא מאל נחלקה לו

10 ἐν γὰρ σοφίᾳ ῥηθήσεται αἶνος,          καὶ ὁ κύριος εὐοδώσει αὐτόν.

בפה חכם תאמֵר תהלה       ומשל בה ילמדנה

11 μὴ εἴπῃς ὅτι Διὰ κύριον ἀπέστην·          ἃ γὰρ ἐμίσησεν, οὐ ποιήσει.

אל תאמר מאל פשעי          כי את אשר שנא לא עשה

12 μὴ εἴπῃς ὅτι Αὐτός με ἐπλάνησεν·          οὐ γὰρ χρείαν ἔχει ἀνδρὸς ἁμαρτωλοῦ.

פן תאמר הוא התקילני       כי אין צורך באנשי חמס

13 πᾶν βδέλυγμα ἐμίσησεν ὁ κύριος,          καὶ οὐκ ἔστιν ἀγαπητὸν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.

רעה ותעבה שנא ייי          ולא יאננה ליראיו

14 αὐτὸς ἐξ ἀρχῆς ἐποίησεν ἄνθρωπον          καὶ ἀφῆκεν αὐτὸν ἐν χειρὶ διαβουλίου αὐτοῦ.

אלהים מבראשית ברא אדם          וישתיהו ביד חותפו (ויתנהו ביד יצרו)

15 ἐὰν θέλῃς, συντηρήσεις ἐντολὰς      καὶ πίστιν ποιῆσαι εὐδοκίας.

אם תחפץ תשמר מצוה       ותבונה לעשות רצונו (b ואמונה לעשות רצון אל)
אם תאמין בו          גם אתה תחיה

16 παρέθηκέν σοι πῦρ καὶ ὕδωρ·      οὗ ἐὰν θέλῃς, ἐκτενεῖς τὴν χεῖρά σου.

מוצק לפניך אש ומים         באשר תחפץ תשלח ידיך

17 ἔναντι ἀνθρώπων ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος,       καὶ ὃ ἐὰν εὐδοκήσῃ, δοθήσεται αὐτῷ.

לפני אדם חיים ומות          אשר יחפץ (b וכל שיחפץ) ינתן לו

18 ὅτι πολλὴ ἡ σοφία τοῦ κυρίου·       ἰσχυρὸς ἐν δυναστείᾳ καὶ βλέπων τὰ πάντα,

ספקה חכמת ייי               אמיץ גבורות ויחוזה כל (+b אל בגבורה ומביט לכל)

19 καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν,      καὶ αὐτὸς ἐπιγνώσεται πᾶν ἔργον ἀνθρώπου.

עיני אל יראו מעשיו          והו(bא) יכיר על כל מפעל איש

20 οὐκ ἐνετείλατο οὐδενὶ ἀσεβεῖν      καὶ οὐκ ἔδωκεν ἄνεσιν οὐδενὶ ἁμαρτάνειν.

לא צוה אנוש לחטא          ולא החלים אנשי כזב
ולא מרחם על עושה שוא          ועל מגלה סור

Sir 16

1 Μὴ ἐπιθύμει τέκνων πλῆθος ἀχρήστων          μηδὲ εὐφραίνου ἐπὶ υἱοῖς ἀσεβέσιν·

אל תתאוה תואר נערי שוא          ואל תשמח בבני עולה

2 ἐὰν πληθύνωσιν, μὴ εὐφραίνου ἐπ' αὐτοῖς,          εἰ μή ἐστιν φόβος κυρίου μετ' αὐτῶν.

וגם אם פרו אל תבעבם             אם (b כי) אין אתם יראת ייי

3 μὴ ἐμπιστεύσῃς τῇ ζωῇ αὐτῶν          καὶ μὴ ἔπεχε ἐπὶ τὸ πλῆθος αὐτῶν·

אל תאמין בחיים             ואל תבטח בעקבותם

κρείσσων γὰρ εἷς ἢ χίλιοι          καὶ ἀποθανεῖν ἄτεκνον ἢ ἔχειν τέκνα ἀσεβῆ.

כי לא תהיה להם אחרגת טובה          כי טוב אחד עושה רצון (אל) מאלף
ומות ערירי ממי שהיו לו בנים רבים          [..]לה (b בני עולם) ומאחרית זדון

4 ἀπὸ γὰρ ἑνὸς συνετοῦ συνοικισθήσεται πόλις,          φυλὴ δὲ ἀνόμων ἐρημωθήσεται.

מאחד ערירי ירא ייי תשב עיר       וממשפחת בגדים תחרב

5 Πολλὰ τοιαῦτα ἑόρακεν ὁ ὀφθαλμός μου,          καὶ ἰσχυρότερα τούτων ἀκήκοεν τὸ οὖς μου.

רבות כאלה ראתה עיני               ועצומות כאלה שמעה אזני

6 ἐν συναγωγῇ ἁμαρτωλῶν ἐκκαυθήσεται πῦρ,          καὶ ἐν ἔθνει ἀπειθεῖ ἐξεκαύθη ὀργή.

בעדת רשעים יוקדת אש (b להבה)             ובגוי חנף נצתה חמה

7 οὐκ ἐξιλάσατο περὶ τῶν ἀρχαίων γιγάντων,          οἳ ἀπέστησαν τῇ ἰσχύι αὐτῶν·

אשר לא נשא לנסיכי קדם             המורים עולם בגבורתם

8 οὐκ ἐφείσατο περὶ τῆς παροικίας Λωτ,          οὓς ἐβδελύξατο διὰ τὴν ὑπερηφανίαν αὐτῶν·

ולא חמל על מגורי לוט       המתעברים בגאותם

9 οὐκ ἠλέησεν ἔθνος ἀπωλείας          τοὺς ἐξηρμένους ἐν ἁμαρτίαις αὐτῶν

ולא חמל על גוי חרם          הנודשים בעונם

10 καὶ οὕτως ἑξακοσίας χιλιάδας πεζῶν          τοὺς ἐπισυναχθέντας ἐν σκληροκαρδίᾳ αὐτῶν.

כן שש מאות אלף רגלי               הנאספים בזדון לבם

11 Κἂν ᾖ εἷς σκληροτράχηλος,          θαυμαστὸν τοῦτο εἰ ἀθῳωθήσεται·

ואף כי אחד מקשה ערף             תמה זה אם ינקה

ἔλεος γὰρ καὶ ὀργὴ παρ' αὐτῷ,          δυνάστης ἐξιλασμῶν καὶ ἐκχέων ὀργήν.

כי רחמים ואף עמו            ונושא וסולח          ועל רשעים יגיה רגזן

12 κατὰ τὸ πολὺ ἔλεος αὐτοῦ, οὕτως καὶ πολὺς ὁ ἔλεγχος αὐτοῦ·          ἄνδρα κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ κρινεῖ.

כרב רחמיו כן תוכחתו         איש כמפעליו ישפט

13 οὐκ ἐκφεύξεται ἐν ἁρπάγματι ἁμαρτωλός,          καὶ οὐ μὴ καθυστερήσει ὑπομονὴ εὐσεβοῦς.

אל ימלט בגזל עול            ולא ישבית תאות צדיק לעולם

14 πάσῃ ἐλεημοσύνῃ ποιήσει τόπον,          ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ εὑρήσει.

כל העושה צדקה יש לו שכר         וכל אדם כמעשיו יצא לפניו

ייי הקשה את לב פרעה          אשר לא ידעו
שמעשיו מגולים          תחת השמים רחמיו
יראו לכל בריותיו ואורו          ושבחו חלק לבני אדם

17 Μὴ εἴπῃς ὅτι Ἀπὸ κυρίου κρυβήσομαι,          καὶ ἐξ ὕψους τίς μου μνησθήσεται;

אל תאמר מאל נסתרתי               ובמרום מי יזכרני

ἐν λαῷ πλείονι οὐ μὴ γνωσθῶ,          τίς γὰρ ἡ ψυχή μου ἐν ἀμετρήτῳ κτίσει;

בעם כבד לא אודע            ומה נפשי בקצות רוחות כל בני אדם

18 ἰδοὺ ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦ οὐρανοῦ,          ἄβυσσος καὶ γῆ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτοῦ σαλευθήσονται·

הן השמים ושמי השמים          ותהום וארץ
ברדתו עליהם עמודים          בפקדו וכרגשו

19 ἅμα τὰ ὄρη καὶ τὰ θεμέλια τῆς γῆς ἐν          τῷ ἐπιβλέψαι εἰς αὐτὰ τρόμῳ συσσείονται.

אפ קצבי הרים ויסודי תבל            בהביטו אליהם רעש ירעשו

20 καὶ ἐπ' αὐτοῖς οὐ διανοηθήσεται καρδία,          καὶ τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τίς ἐνθυμηθήσεται;

גם עלי לא ישים לב          ובדרכי מי יתבונן

21 καὶ καταιγίς, ἣν οὐκ ὄψεται ἄνθρωπος,          τὰ δὲ πλείονα τῶν ἔργων αὐτοῦ ἐν ἀποκρύφοις.

אם חטאתי לא תראני עין             או אם אכזב בכל סתר מי יודע

22 ἔργα δικαιοσύνης τίς ἀναγγελεῖ;          ἢ τίς ὑπομενεῖ; μακρὰν γὰρ ἡ διαθήκη.

מה מעשה צדק מי יגידנו             ותקות מה כי אצוק חוק

23 ἐλαττούμενος καρδίᾳ διανοεῖται ταῦτα,          καὶ ἀνὴρ ἄφρων καὶ πλανώμενος διανοεῖται μωρά.

חסרי לב יבינו אלה          וגבור פ[ו]תה יחשב זאת

24 Ἄκουσόν μου, τέκνον, καὶ μάθε ἐπιστήμην          καὶ ἐπὶ τῶν λόγων μου πρόσεχε τῇ καρδίᾳ σου·

שמעו אלי וקחו שכלי         ועל דברי שימו לב

25 ἐκφανῶ ἐν σταθμῷ παιδείαν          καὶ ἐν ἀκριβείᾳ ἀπαγγελῶ ἐπιστήμην.

אביעה במשקל רוחי          ובהצנע אחוה דעי

26 Ἐν κρίσει κυρίου τὰ ἔργα αὐτοῦ ἀπ' ἀρχῆς,          καὶ ἀπὸ ποιήσεως αὐτῶν διέστειλεν μερίδας αὐτῶν.

כברא אל מעשיו מראש               על חייהם

27 ἐκόσμησεν εἰς αἰῶνα τὰ ἔργα αὐτοῦ καὶ τὰς ἀρχὰς αὐτῶν εἰς γενεὰς αὐτῶν·          οὔτε ἐπείνασαν οὔτε ἐκοπίασαν καὶ οὐκ ἐξέλιπον ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτῶν·

28 ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ οὐκ ἐξέθλιψεν,          καὶ ἕως αἰῶνος οὐκ ἀπειθήσουσιν τοῦ ῥήματος αὐτοῦ.

29 καὶ μετὰ ταῦτα κύριος εἰς τὴν γῆν ἐπέβλεψεν          καὶ ἐνέπλησεν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ·

30 ψυχῇ παντὸς ζῴου ἐκάλυψεν τὸ πρόσωπον αὐτῆς,          καὶ εἰς αὐτὴν ἡ ἀποστροφὴ αὐτῶν.

Sir 17

1 Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς ἄνθρωπον          καὶ πάλιν ἀπέστρεψεν αὐτὸν εἰς αὐτήν.

2 ἡμέρας ἀριθμοῦ καὶ καιρὸν ἔδωκεν αὐτοῖς          καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν ἐπ' αὐτῆς.

3 καθ' ἑαυτὸν ἐνέδυσεν αὐτοὺς ἰσχὺν          καὶ κατ' εἰκόνα αὐτοῦ ἐποίησεν αὐτούς.

4 ἔθηκεν τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάσης σαρκὸς          καὶ κατακυριεύειν θηρίων καὶ πετεινῶν.

6 διαβούλιον καὶ γλῶσσαν καὶ ὀφθαλμούς,          ὦτα καὶ καρδίαν ἔδωκεν διανοεῖσθαι αὐτοῖς.

7 ἐπιστήμην συνέσεως ἐνέπλησεν αὐτοὺς          καὶ ἀγαθὰ καὶ κακὰ ὑπέδειξεν αὐτοῖς.

8 ἔθηκεν τὸν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὰς καρδίας αὐτῶν          δεῖξαι αὐτοῖς τὸ μεγαλεῖον τῶν ἔργων αὐτοῦ,

10 καὶ ὄνομα ἁγιασμοῦ αἰνέσουσιν,          ἵνα διηγῶνται τὰ μεγαλεῖα τῶν ἔργων αὐτοῦ.

11 προσέθηκεν αὐτοῖς ἐπιστήμην          καὶ νόμον ζωῆς ἐκληροδότησεν αὐτοῖς.

12 διαθήκην αἰῶνος ἔστησεν μετ' αὐτῶν          καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ ὑπέδειξεν αὐτοῖς.

13 μεγαλεῖον δόξης εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν,          καὶ δόξαν φωνῆς αὐτοῦ ἤκουσεν τὸ οὖς αὐτῶν.

14 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Προσέχετε ἀπὸ παντὸς ἀδίκου·          καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς ἑκάστῳ περὶ τοῦ πλησίον.

15 Αἱ ὁδοὶ αὐτῶν ἐναντίον αὐτοῦ διὰ παντός,          οὐ κρυβήσονται ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.

17 ἑκάστῳ ἔθνει κατέστησεν ἡγούμενον,          καὶ μερὶς κυρίου Ισραηλ ἐστίν.

19 ἅπαντα τὰ ἔργα αὐτῶν ὡς ὁ ἥλιος ἐναντίον αὐτοῦ,          καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐνδελεχεῖς ἐπὶ τὰς ὁδοὺς αὐτῶν.

20 οὐκ ἐκρύβησαν αἱ ἀδικίαι αὐτῶν ἀπ' αὐτοῦ,          καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν ἔναντι κυρίου.

22 ἐλεημοσύνη ἀνδρὸς ὡς σφραγὶς μετ' αὐτοῦ,          καὶ χάριν ἀνθρώπου ὡς κόρην συντηρήσει.

23 μετὰ ταῦτα ἐξαναστήσεται καὶ ἀνταποδώσει αὐτοῖς          καὶ τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν εἰς κεφαλὴν αὐτῶν ἀποδώσει·

24 πλὴν μετανοοῦσιν ἔδωκεν ἐπάνοδον          καὶ παρεκάλεσεν ἐκλείποντας ὑπομονήν.

25 Ἐπίστρεφε ἐπὶ κύριον καὶ ἀπόλειπε ἁμαρτίας,          δεήθητι κατὰ πρόσωπον καὶ σμίκρυνον πρόσκομμα·

26 ἐπάναγε ἐπὶ ὕψιστον          καὶ ἀπόστρεφε ἀπὸ ἀδικίας          καὶ σφόδρα μίσησον βδέλυγμα.

27 ὑψίστῳ τίς αἰνέσει ἐν ᾅδου          ἀντὶ ζώντων καὶ διδόντων ἀνθομολόγησιν;

28 ἀπὸ νεκροῦ ὡς μηδὲ ὄντος ἀπόλλυται ἐξομολόγησις·          ζῶν καὶ ὑγιὴς αἰνέσει τὸν κύριον.

29 ὡς μεγάλη ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ κυρίου          καὶ ἐξιλασμὸς τοῖς ἐπιστρέφουσιν ἐπ' αὐτόν.

30 οὐ γὰρ δύναται πάντα εἶναι ἐν ἀνθρώποις,          ὅτι οὐκ ἀθάνατος υἱὸς ἀνθρώπου.

31 τί φωτεινότερον ἡλίου; καὶ τοῦτο ἐκλείπει·          καὶ πονηρὸν ἐνθυμηθήσεται σὰρξ καὶ αἷμα.

32 δύναμιν ὕψους οὐρανοῦ αὐτὸς ἐπισκέπτεται,          καὶ ἄνθρωποι πάντες γῆ καὶ σποδός.

Sir 18

1 Ὁ ζῶν εἰς τὸν αἰῶνα ἔκτισεν τὰ πάντα κοινῇ·          2 κύριος μόνος δικαιωθήσεται.

4 οὐθενὶ ἐξεποίησεν ἐξαγγεῖλαι τὰ ἔργα αὐτοῦ·          καὶ τίς ἐξιχνεύσει τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ;

5 κράτος μεγαλωσύνης αὐτοῦ τίς ἐξαριθμήσεται;          καὶ τίς προσθήσει ἐκδιηγήσασθαι τὰ ἐλέη αὐτοῦ;

6 οὐκ ἔστιν ἐλαττῶσαι οὐδὲ προσθεῖναι,          καὶ οὐκ ἔστιν ἐξιχνιάσαι τὰ θαυμάσια τοῦ κυρίου·

7 ὅταν συντελέσῃ ἄνθρωπος,          τότε ἄρχεται· καὶ ὅταν παύσηται, τότε ἀπορηθήσεται.

8 Τί ἄνθρωπος, καὶ τί ἡ χρῆσις αὐτοῦ;          τί τὸ ἀγαθὸν αὐτοῦ, καὶ τί τὸ κακὸν αὐτοῦ;

9 ἀριθμὸς ἡμερῶν ἀνθρώπου πολλὰ          ἔτη ἑκατόν·

10 ὡς σταγὼν ὕδατος ἀπὸ θαλάσσης καὶ ψῆφος ἄμμου,          οὕτως ὀλίγα ἔτη ἐν ἡμέρᾳ αἰῶνος.

11 διὰ τοῦτο ἐμακροθύμησεν κύριος ἐπ' αὐτοῖς          καὶ ἐξέχεεν ἐπ' αὐτοὺς τὸ ἔλεος αὐτοῦ.

12 εἶδεν καὶ ἐπέγνω τὴν καταστροφὴν αὐτῶν ὅτι πονηρά·          διὰ τοῦτο ἐπλήθυνεν τὸν ἐξιλασμὸν αὐτοῦ.

13 ἔλεος ἀνθρώπου ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ,          ἔλεος δὲ κυρίου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα·
ἐλέγχων καὶ παιδεύων καὶ διδάσκων καὶ ἐπιστρέφων          ὡς ποιμὴν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ.

14 τοὺς ἐκδεχομένους παιδείαν ἐλεᾷ καὶ τοὺς          κατασπεύδοντας ἐπὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ.

15 Τέκνον, ἐν ἀγαθοῖς μὴ δῷς μῶμον          καὶ ἐν πάσῃ δόσει λύπην λόγων.

16 οὐχὶ καύσωνα ἀναπαύσει δρόσος;          οὕτως κρείσσων λόγος ἢ δόσις.

17 οὐκ ἰδοὺ λόγος ὑπὲρ δόμα ἀγαθόν;          καὶ ἀμφότερα παρὰ ἀνδρὶ κεχαριτωμένῳ.

18 μωρὸς ἀχαρίστως ὀνειδιεῖ,          καὶ δόσις βασκάνου ἐκτήκει ὀφθαλμούς.

19 Πρὶν ἢ λαλῆσαι μάνθανε καὶ          πρὸ ἀρρωστίας θεραπεύου.

20 πρὸ κρίσεως ἐξέταζε σεαυτόν,          καὶ ἐν ὥρᾳ ἐπισκοπῆς εὑρήσεις ἐξιλασμόν.

21 πρὶν ἀρρωστῆσαί σε ταπεινώθητι          καὶ ἐν καιρῷ ἁμαρτημάτων δεῖξον ἐπιστροφήν.

22 μὴ ἐμποδισθῇς τοῦ ἀποδοῦναι εὐχὴν εὐκαίρως          καὶ μὴ μείνῃς ἕως θανάτου δικαιωθῆναι.

23 πρὶν εὔξασθαι ἑτοίμασον σεαυτὸν          καὶ μὴ γίνου ὡς ἄνθρωπος πειράζων τὸν κύριον.

24 μνήσθητι θυμοῦ ἐν ἡμέραις τελευτῆς          καὶ καιρὸν ἐκδικήσεως ἐν ἀποστροφῇ προσώπου.

25 μνήσθητι καιρὸν λιμοῦ ἐν καιρῷ πλησμονῆς,          πτωχείαν καὶ ἔνδειαν ἐν ἡμέραις πλούτου.

26 ἀπὸ πρωίθεν ἕως ἑσπέρας μεταβάλλει καιρός,          καὶ πάντα ἐστὶν ταχινὰ ἔναντι κυρίου.

27 Ἄνθρωπος σοφὸς ἐν παντὶ εὐλαβηθήσεται          καὶ ἐν ἡμέραις ἁμαρτιῶν προσέξει ἀπὸ πλημμελείας.

28 πᾶς συνετὸς ἔγνω σοφίαν          καὶ τῷ εὑρόντι αὐτὴν δώσει ἐξομολόγησιν.

29 συνετοὶ ἐν λόγοις καὶ αὐτοὶ ἐσοφίσαντο          καὶ ἀνώμβρησαν παροιμίας ἀκριβεῖς.

30 Ὀπίσω τῶν ἐπιθυμιῶν σου μὴ πορεύου καὶ ἀπὸ τῶν ὀρέξεών σου          κωλύου·

31 ἐὰν χορηγήσῃς τῇ ψυχῇ σου εὐδοκίαν ἐπιθυμίας,          ποιήσει σε ἐπίχαρμα τῶν ἐχθρῶν σου.

. . . . . . . . . . . .שונא

32 μὴ εὐφραίνου ἐπὶ πολλῇ τρυφῇ,          μὴ προσδεθῇς συμβολῇ αὐτῆς.

אל תשמח אל שמץ תענוג            אשר פי שנים רישו

33 μὴ γίνου πτωχὸς συμβολοκοπῶν ἐκ δανεισμοῦ,          καὶ οὐδέν σοί ἐστιν ἐν μαρσιππίῳ.

אל תהי זולל וסובא            ומאומ[ה] אין בכיס

Sir 19

1 ἐργάτης μέθυσος οὐ πλουτισθήσεται· ὁ ἐξουθενῶν τὰ ὀλίγα κατὰ μικρὸν πεσεῖται.

פועל זאת לא [י]עשיר          ובוזה מעוטים יתערער

2 οἶνος καὶ γυναῖκες ἀποστήσουσιν συνετούς, καὶ ὁ κολλώμενος πόρναις τολμηρότερος ἔσται·

יין ונשים יפחיזו לב          ונפש עזה [ת]שחית בעליה

3 σήπη καὶ σκώληκες κληρονομήσουσιν αὐτόν,          καὶ ψυχὴ τολμηρὰ ἐξαρθήσεται.

4 Ὁ ταχὺ ἐμπιστεύων κοῦφος καρδίᾳ,          καὶ ὁ ἁμαρτάνων εἰς ψυχὴν αὐτοῦ πλημμελήσει.

5 ὁ εὐφραινόμενος καρδίᾳ καταγνωσθήσεται,          6 καὶ ὁ μισῶν λαλιὰν ἐλαττονοῦται κακίᾳ.

7 μηδέποτε δευτερώσῃς λόγον,          καὶ οὐθέν σοι οὐ μὴ ἐλαττονωθῇ.

8 ἐν φίλῳ καὶ ἐχθρῷ μὴ διηγοῦ,          καὶ εἰ μή ἐστίν σοι ἁμαρτία, μὴ ἀποκάλυπτε·

9 ἀκήκοεν γάρ σου καὶ ἐφυλάξατό σε,          καὶ ἐν καιρῷ μισήσει σε.

10 ἀκήκοας λόγον; συναποθανέτω σοι·          θάρσει, οὐ μή σε ῥήξει.

11 ἀπὸ προσώπου λόγου ὠδινήσει μωρὸς          ὡς ἀπὸ προσώπου βρέφους ἡ τίκτουσα.

12 βέλος πεπηγὸς ἐν μηρῷ σαρκός,          οὕτως λόγος ἐν κοιλίᾳ μωροῦ.

13 Ἔλεγξον φίλον, μήποτε οὐκ ἐποίησεν,          καὶ εἴ τι ἐποίησεν, μήποτε προσθῇ.

14 ἔλεγξον τὸν πλησίον, μήποτε οὐκ εἶπεν,          καὶ εἰ εἴρηκεν, ἵνα μὴ δευτερώσῃ.

15 ἔλεγξον φίλον, πολλάκις γὰρ γίνεται διαβολή,          καὶ μὴ παντὶ λόγῳ πίστευε.

16 ἔστιν ὀλισθάνων καὶ οὐκ ἀπὸ ψυχῆς,          καὶ τίς οὐχ ἥμαρτεν ἐν τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ;

17 ἔλεγξον τὸν πλησίον σου πρὶν ἢ ἀπειλῆσαι          καὶ δὸς τόπον νόμῳ ὑψίστου.

20 Πᾶσα σοφία φόβος κυρίου,          καὶ ἐν πάσῃ σοφίᾳ ποίησις νόμου·

22 καὶ οὐκ ἔστιν σοφία πονηρίας ἐπιστήμη,          καὶ οὐκ ἔστιν ὅπου βουλὴ ἁμαρτωλῶν φρόνησις.

23 ἔστιν πανουργία καὶ αὕτη βδέλυγμα,          καὶ ἔστιν ἄφρων ἐλαττούμενος σοφίᾳ·

24 κρείττων ἡττώμενος ἐν συνέσει ἔμφοβος          ἢ περισσεύων ἐν φρονήσει καὶ παραβαίνων νόμον.

25 ἔστιν πανουργία ἀκριβὴς καὶ αὕτη ἄδικος,          καὶ ἔστιν διαστρέφων χάριν τοῦ ἐκφᾶναι κρίμα.

26 ἔστιν πονηρευόμενος συγκεκυφὼς μελανίᾳ,          καὶ τὰ ἐντὸς αὐτοῦ πλήρη δόλου·

27 συγκρύφων πρόσωπον καὶ ἐθελοκωφῶν,          ὅπου οὐκ ἐπεγνώσθη, προφθάσει σε·

28 καὶ ἐὰν ὑπὸ ἐλαττώματος ἰσχύος κωλυθῇ ἁμαρτεῖν,          ἐὰν εὕρῃ καιρόν, κακοποιήσει.

29 ἀπὸ ὁράσεως ἐπιγνωσθήσεται ἀνήρ,          καὶ ἀπὸ ἀπαντήσεως προσώπου ἐπιγνωσθήσεται νοήμων·

30 στολισμὸς ἀνδρὸς καὶ γέλως ὀδόντων          καὶ βήματα ἀνθρώπου ἀναγγελεῖ τὰ περὶ αὐτοῦ.

Sir 20

1 Ἔστιν ἔλεγχος ὃς οὐκ ἔστιν ὡραῖος,          καὶ ἔστιν σιωπῶν καὶ αὐτὸς φρόνιμος.

2 ὡς καλὸν ἐλέγξαι ἢ θυμοῦσθαι,          3 καὶ ὁ ἀνθομολογούμενος ἀπὸ ἐλαττώσεως κωλυθήσεται.

4 ἐπιθυμία εὐνούχου ἀποπαρθενῶσαι νεάνιδα,          οὕτως ὁ ποιῶν ἐν βίᾳ κρίματα.

5 ἔστιν σιωπῶν εὑρισκόμενος σοφός,          καὶ ἔστιν μισητὸς ἀπὸ πολλῆς λαλιᾶς.

יש [מחרי]ש ונחשב [חכם]               [י]ש נמאס בריב ש[יח]

6 ἔστιν σιωπῶν,          οὐ γὰρ ἔχει ἀπόκρισιν, καὶ ἔστιν σιωπῶν εἰδὼς καιρόν.

יש מחריש מאין מענה         ויש מחריש כי ראה עת

7 ἄνθρωπος σοφὸς σιγήσει ἕως καιροῦ,          ὁ δὲ λαπιστὴς καὶ ἄφρων ὑπερβήσεται καιρόν.

חכם מחריש עד עת          וכסיל לא ישמור עת

8 ὁ πλεονάζων λόγῳ βδελυχθήσεται,          καὶ ὁ ἐνεξουσιαζόμενος μισηθήσεται.

9 Ἔστιν εὐοδία ἐν κακοῖς ἀνδρί,          καὶ ἔστιν εὕρεμα εἰς ἐλάττωσιν.

10 ἔστιν δόσις, ἣ οὐ λυσιτελήσει σοι, καὶ ἔστιν δόσις,          ἧς τὸ ἀνταπόδομα διπλοῦν.

11 ἔστιν ἐλάττωσις ἕνεκεν δόξης,          καὶ ἔστιν ὃς ἀπὸ ταπεινώσεως ἦρεν κεφαλήν.

12 ἔστιν ἀγοράζων πολλὰ ὀλίγου καὶ ἀποτιννύων αὐτὰ ἑπταπλάσιον.

13 ὁ σοφὸς ἐν λόγοις ἑαυτὸν προσφιλῆ ποιήσει,          χάριτες δὲ μωρῶν ἐκχυθήσονται.

חכם במעט דבר [יאהיב] נפשו          וטובת כסילים ישפוך

14 δόσις ἄφρονος οὐ λυσιτελήσει σοι,          οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀνθ' ἑνὸς πολλοί

15 ὀλίγα δώσει καὶ πολλὰ ὀνειδίσει          καὶ ἀνοίξει τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς κῆρυξ·
σήμερον δανιεῖ καὶ αὔριον ἀπαιτήσει,          μισητὸς ἄνθρωπος ὁ τοιοῦτος.

16 μωρὸς ἐρεῖ Οὐχ ὑπάρχει μοι φίλος,          καὶ οὐκ ἔστιν χάρις τοῖς ἀγαθοῖς μου·

17 οἱ ἔσθοντες τὸν ἄρτον αὐτοῦ φαῦλοι γλώσσῃ,          ποσάκις καὶ ὅσοι καταγελάσονται αὐτοῦ;

18 Ὀλίσθημα ἀπὸ ἐδάφους μᾶλλον ἢ ἀπὸ γλώσσης,          οὕτως πτῶσις κακῶν κατὰ σπουδὴν ἥξει.

19 ἄνθρωπος ἄχαρις, μῦθος ἄκαιρος·          ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται.

20 ἀπὸ στόματος μωροῦ ἀποδοκιμασθήσεται παραβολή·          οὐ γὰρ μὴ εἴπῃ αὐτὴν ἐν καιρῷ αὐτῆς.

21 Ἔστιν κωλυόμενος ἁμαρτάνειν ἀπὸ ἐνδείας,          καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει αὐτοῦ οὐ κατανυγήσεται.

22 ἔστιν ἀπολλύων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ δι' αἰσχύνην,          καὶ ἀπὸ ἄφρονος προσώπου ἀπολεῖ αὐτήν.

יש מאבד את נפשו מבושת            ובאולת פנים יורישנה

23 ἔστιν χάριν αἰσχύνης ἐπαγγελλόμενος φίλῳ,          καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν.

יש נכלם ומבטיח רעהו       וקונהו שונא חנם

24 Μῶμος πονηρὸς ἐν ἀνθρώπῳ ψεῦδος,          ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται.

25 αἱρετὸν κλέπτης ἢ ὁ ἐνδελεχίζων ψεύδει,          ἀμφότεροι δὲ ἀπώλειαν κληρονομήσουσιν.

26 ἦθος ἀνθρώπου ψευδοῦς ἀτιμία,          καὶ ἡ αἰσχύνη αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ ἐνδελεχῶς.

27 Ὁ σοφὸς ἐν λόγοις προάξει ἑαυτόν,          καὶ ἄνθρωπος φρόνιμος ἀρέσει μεγιστᾶσιν.

28 ὁ ἐργαζόμενος γῆν ἀνυψώσει θιμωνιὰν αὐτοῦ,          καὶ ὁ ἀρέσκων μεγιστᾶσιν ἐξιλάσεται ἀδικίαν.

29 ξένια καὶ δῶρα ἀποτυφλοῖ ὀφθαλμοὺς σοφῶν          καὶ ὡς φιμὸς ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμούς.

30 σοφία κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸς ἀφανής,          τίς ὠφέλεια ἐν ἀμφοτέροις;

חכמה...

31 κρείσσων ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν μωρίαν αὐτοῦ          ἢ ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν σοφίαν αὐτοῦ.

Sir 21

1 Τέκνον, ἥμαρτες; μὴ προσθῇς μηκέτι          καὶ περὶ τῶν προτέρων σου δεήθητι.

2 ὡς ἀπὸ προσώπου ὄφεως φεῦγε ἀπὸ ἁμαρτίας· ἐὰν γὰρ προσέλθῃς,          δήξεταί σε· ὀδόντες λέοντος οἱ ὀδόντες αὐτῆς ἀναιροῦντες ψυχὰς ἀνθρώπων.

3 ὡς ῥομφαία δίστομος πᾶσα ἀνομία,          τῇ πληγῇ αὐτῆς οὐκ ἔστιν ἴασις.

4 καταπληγμὸς καὶ ὕβρις ἐρημώσουσιν πλοῦτον·          οὕτως οἶκος ὑπερηφάνου ἐρημωθήσεται.

5 δέησις πτωχοῦ ἐκ στόματος ἕως ὠτίων αὐτοῦ,          καὶ τὸ κρίμα αὐτοῦ κατὰ σπουδὴν ἔρχεται.

6 μισῶν ἐλεγμὸν ἐν ἴχνει ἁμαρτωλοῦ,          καὶ ὁ φοβούμενος κύριον ἐπιστρέψει ἐν καρδίᾳ.

7 γνωστὸς μακρόθεν ὁ δυνατὸς ἐν γλώσσῃ,          ὁ δὲ νοήμων οἶδεν ἐν τῷ ὀλισθάνειν αὐτόν.

8 ὁ οἰκοδομῶν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐν χρήμασιν ἀλλοτρίοις          ὡς συνάγων αὐτοῦ τοὺς λίθους εἰς χειμῶνα.

9 στιππύον συνηγμένον συναγωγὴ ἀνόμων,          καὶ ἡ συντέλεια αὐτῶν φλὸξ πυρός.

10 ὁδὸς ἁμαρτωλῶν ὡμαλισμένη ἐκ λίθων,          καὶ ἐπ' ἐσχάτων αὐτῆς βόθρος ᾅδου.

11 Ὁ φυλάσσων νόμον κατακρατεῖ τοῦ ἐννοήματος αὐτοῦ,          καὶ συντέλεια τοῦ φόβου κυρίου σοφία.

12 οὐ παιδευθήσεται ὃς οὐκ ἔστιν πανοῦργος,          ἔστιν δὲ πανουργία πληθύνουσα πικρίαν.

13 γνῶσις σοφοῦ ὡς κατακλυσμὸς πληθυνθήσεται          καὶ ἡ βουλὴ αὐτοῦ ὡς πηγὴ ζωῆς.

14 ἔγκατα μωροῦ ὡς ἀγγεῖον συντετριμμένον          καὶ πᾶσαν γνῶσιν οὐ κρατήσει.

15 λόγον σοφὸν ἐὰν ἀκούσῃ ἐπιστήμων,          αἰνέσει αὐτὸν καὶ ἐπ' αὐτὸν προσθήσει·
ἤκουσεν ὁ σπαταλῶν, καὶ ἀπήρεσεν αὐτῷ,          καὶ ἀπέστρεψεν αὐτὸν ὀπίσω τοῦ νώτου αὐτοῦ.

16 ἐξήγησις μωροῦ ὡς ἐν ὁδῷ φορτίον,          ἐπὶ δὲ χείλους συνετοῦ εὑρεθήσεται χάρις.

17 στόμα φρονίμου ζητηθήσεται ἐν ἐκκλησίᾳ,          καὶ τοὺς λόγους αὐτοῦ διανοηθήσονται ἐν καρδίᾳ.

18 Ὡς οἶκος ἠφανισμένος οὕτως μωρῷ σοφία,          καὶ γνῶσις ἀσυνέτου ἀδιεξέταστοι λόγοι.

19 πέδαι ἐν ποσὶν ἀνοήτου παιδεία          καὶ ὡς χειροπέδαι ἐπὶ χειρὸς δεξιᾶς.

20 μωρὸς ἐν γέλωτι ἀνυψοῖ φωνὴν αὐτοῦ,          ἀνὴρ δὲ πανοῦργος μόλις ἡσυχῇ μειδιάσει.

21 ὡς κόσμος χρυσοῦς φρονίμῳ παιδεία          καὶ ὡς χλιδὼν ἐπὶ βραχίονι δεξιῷ.

22 ποὺς μωροῦ ταχὺς εἰς οἰκίαν, ἄνθρωπος δὲ πολύπειρος αἰσχυνθήσεται ἀπὸ προσώπου.

23 ἄφρων ἀπὸ θύρας παρακύπτει εἰς οἰκίαν,          ἀνὴρ δὲ πεπαιδευμένος ἔξω στήσεται.

24 ἀπαιδευσία ἀνθρώπου ἀκροᾶσθαι παρὰ θύραν,          ὁ δὲ φρόνιμος βαρυνθήσεται ἀτιμίᾳ.

25 χείλη ἀλλοτρίων ἐν τούτοις διηγήσονται,          λόγοι δὲ φρονίμων ἐν ζυγῷ σταθήσονται.

26 ἐν στόματι μωρῶν ἡ καρδία αὐτῶν,          καρδία δὲ σοφῶν στόμα αὐτῶν.

27 ἐν τῷ καταρᾶσθαι ἀσεβῆ τὸν σατανᾶν          αὐτὸς καταρᾶται τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν.

28 μολύνει τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ὁ ψιθυρίζων          καὶ ἐν παροικήσει μισηθήσεται.

Sir 22

1 Λίθῳ ἠρδαλωμένῳ συνεβλήθη ὀκνηρός,          καὶ πᾶς ἐκσυριεῖ ἐπὶ τῇ ἀτιμίᾳ αὐτοῦ.

2 βολβίτῳ κοπρίων συνεβλήθη ὀκνηρός,          πᾶς ὁ ἀναιρούμενος αὐτὸν ἐκτινάξει χεῖρα.

3 αἰσχύνη πατρὸς ἐν γεννήσει ἀπαιδεύτου,          θυγάτηρ δὲ ἐπ' ἐλαττώσει γίνεται.

4 θυγάτηρ φρονίμη κληρονομήσει ἄνδρα αὐτῆς,          καὶ ἡ καταισχύνουσα εἰς λύπην γεννήσαντος·

5 πατέρα καὶ ἄνδρα καταισχύνει ἡ θρασεῖα          καὶ ὑπὸ ἀμφοτέρων ἀτιμασθήσεται.

6 μουσικὰ ἐν πένθει ἄκαιρος διήγησις,          μάστιγες δὲ καὶ παιδεία ἐν παντὶ καιρῷ σοφίας.

9 συγκολλῶν ὄστρακον ὁ διδάσκων μωρόν,          ἐξεγείρων καθεύδοντα ἐκ βαθέος ὕπνου.

10 διηγούμενος νυστάζοντι ὁ διηγούμενος μωρῷ,          καὶ ἐπὶ συντελείᾳ ἐρεῖ Τί ἐστιν;

11 ἐπὶ νεκρῷ κλαῦσον, ἐξέλιπεν γὰρ φῶς,          καὶ ἐπὶ μωρῷ κλαῦσον, ἐξέλιπεν γὰρ σύνεσιν·
ἥδιον κλαῦσον ἐπὶ νεκρῷ, ὅτι ἀνεπαύσατο,          τοῦ δὲ μωροῦ ὑπὲρ θάνατον ἡ ζωὴ πονηρά.

12 πένθος νεκροῦ ἑπτὰ ἡμέραι,          μωροῦ δὲ καὶ ἀσεβοῦς πᾶσαι αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς αὐτοῦ.

13 μετὰ ἄφρονος μὴ πληθύνῃς λόγον          καὶ πρὸς ἀσύνετον μὴ πορεύου·
φύλαξαι ἀπ' αὐτοῦ,          ἵνα μὴ κόπον ἔχῃς καὶ οὐ μὴ μολυνθῇς ἐν τῷ ἐντιναγμῷ αὐτοῦ·
ἔκκλινον ἀπ' αὐτοῦ καὶ εὑρήσεις ἀνάπαυσιν          καὶ οὐ μὴ ἀκηδιάσῃς ἐν τῇ ἀπονοίᾳ αὐτοῦ.

14 ὑπὲρ μόλιβον τί βαρυνθήσεται;          καὶ τί αὐτῷ ὄνομα ἀλλ' ἢ μωρός;

15 ἄμμον καὶ ἅλα καὶ βῶλον σιδήρου          εὔκοπον ὑπενεγκεῖν ἢ ἄνθρωπον ἀσύνετον.

16 Ἱμάντωσις ξυλίνη ἐνδεδεμένη εἰς οἰκοδομὴν          ἐν συσσεισμῷ οὐ διαλυθήσεται·
οὕτως καρδία ἐστηριγμένη ἐπὶ διανοήματος βουλῆς          ἐν καιρῷ οὐ δειλιάσει.

17 καρδία ἡδρασμένη ἐπὶ διανοίας συνέσεως          ὡς κόσμος ψαμμωτὸς τοίχου ξυστοῦ.

18 χάρακες ἐπὶ μετεώρου κείμενοι κατέναντι ἀνέμου οὐ          μὴ ὑπομείνωσιν·
οὕτως καρδία δειλὴ ἐπὶ διανοήματος μωροῦ          κατέναντι παντὸς φόβου οὐ μὴ ὑπομείνῃ.

19 Ὁ νύσσων ὀφθαλμὸν κατάξει δάκρυα,          καὶ νύσσων καρδίαν ἐκφαίνει αἴσθησιν.

20 βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά,          καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον διαλύσει φιλίαν.

21 ἐπὶ φίλον ἐὰν σπάσῃς ῥομφαίαν, μὴ ἀφελπίσῃς,          ἔστιν γὰρ ἐπάνοδος·

22 ἐπὶ φίλον ἐὰν ἀνοίξῃς στόμα, μὴ εὐλαβηθῇς,          ἔστιν γὰρ διαλλαγή·
πλὴν ὀνειδισμοῦ καὶ ὑπερηφανίας καὶ μυστηρίου ἀποκαλύψεως καὶ πληγῆς δολίας,          ἐν τούτοις ἀποφεύξεται πᾶς φίλος.

23 πίστιν κτῆσαι ἐν πτωχείᾳ μετὰ τοῦ πλησίον,          ἵνα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ ὁμοῦ πλησθῇς·
ἐν καιρῷ θλίψεως διάμενε αὐτῷ,          ἵνα ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὐτοῦ συγκληρονομήσῃς.

24 πρὸ πυρὸς ἀτμὶς καμίνου καὶ καπνός·          οὕτως πρὸ αἱμάτων λοιδορίαι.

25 φίλον σκεπάσαι οὐκ αἰσχυνθήσομαι          καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οὐ μὴ κρυβῶ,

26 καὶ εἰ κακά μοι συμβήσεται δι' αὐτόν,          πᾶς ὁ ἀκούων φυλάξεται ἀπ' αὐτοῦ.

27 Τίς δώσει ἐπὶ στόμα μου φυλακὴν          καὶ ἐπὶ τῶν χειλέων μου σφραγῖδα πανοῦργον,
ἵνα μὴ πέσω ἀπ' αὐτῆς          καὶ ἡ γλῶσσά μου ἀπολέσῃ με;

Sir 23

1 κύριε πάτερ καὶ δέσποτα ζωῆς μου,          μὴ ἐγκαταλίπῃς με ἐν βουλῇ αὐτῶν,          μὴ ἀφῇς με πεσεῖν ἐν αὐτοῖς.
2 τίς ἐπιστήσει ἐπὶ τοῦ διανοήματός μου μάστιγας          καὶ ἐπὶ τῆς καρδίας μου παιδείαν σοφίας,
ἵνα ἐπὶ τοῖς ἀγνοήμασίν μου μὴ φείσωνται          καὶ οὐ μὴ παρῇ τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν,
3 ὅπως μὴ πληθυνθῶσιν αἱ ἄγνοιαί μου          καὶ αἱ ἁμαρτίαι μου πλεονάσωσιν
καὶ πεσοῦμαι ἔναντι τῶν ὑπεναντίων          καὶ ἐπιχαρεῖταί μοι ὁ ἐχθρός μου;
4 κύριε πάτερ καὶ θεὲ ζωῆς μου,          μετεωρισμὸν ὀφθαλμῶν μὴ δῷς μοι          5 καὶ ἐπιθυμίαν ἀπόστρεψον ἀπ' ἐμοῦ·
6 κοιλίας ὄρεξις καὶ συνουσιασμὸς μὴ καταλαβέτωσάν με,          καὶ ψυχῇ ἀναιδεῖ μὴ παραδῷς με.
7 Παιδείαν στόματος ἀκούσατε, τέκνα,          καὶ ὁ φυλάσσων οὐ μὴ ἁλῷ.
8 ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ καταληφθήσεται ἁμαρτωλός,          καὶ λοίδορος καὶ ὑπερήφανος σκανδαλισθήσονται ἐν αὐτοῖς.
9 ὅρκῳ μὴ ἐθίσῃς τὸ στόμα σου          καὶ ὀνομασίᾳ τοῦ ἁγίου μὴ συνεθισθῇς·
10 ὥσπερ γὰρ οἰκέτης ἐξεταζόμενος ἐνδελεχῶς ἀπὸ μώλωπος οὐκ ἐλαττωθήσεται,          οὕτως καὶ ὁ ὀμνύων καὶ ὀνομάζων διὰ παντὸς ἀπὸ ἁμαρτίας οὐ μὴ καθαρισθῇ.
11 ἀνὴρ πολύορκος πλησθήσεται ἀνομίας,          καὶ οὐκ ἀποστήσεται ἀπὸ τοῦ οἴκου αὐτοῦ μάστιξ·
ἐὰν πλημμελήσῃ, ἁμαρτία αὐτοῦ ἐπ' αὐτῷ,          κἂν ὑπερίδῃ, ἥμαρτεν δισσῶς·
καὶ εἰ διὰ κενῆς ὤμοσεν, οὐ δικαιωθήσεται,          πλησθήσεται γὰρ ἐπαγωγῶν ὁ οἶκος αὐτοῦ.
12 Ἔστιν λέξις ἀντιπαραβεβλημένη θανάτῳ,          μὴ εὑρεθήτω ἐν κληρονομίᾳ Ιακωβ·
ἀπὸ γὰρ εὐσεβῶν ταῦτα πάντα ἀποστήσεται,          καὶ ἐν ἁμαρτίαις οὐκ ἐγκυλισθήσονται.
13 ἀπαιδευσίαν ἀσυρῆ μὴ συνεθίσῃς τὸ στόμα σου·          ἔστιν γὰρ ἐν αὐτῇ λόγος ἁμαρτίας.
14 μνήσθητι πατρὸς καὶ μητρός σου,          ἀνὰ μέσον γὰρ μεγιστάνων συνεδρεύεις,
μήποτε ἐπιλάθῃ ἐνώπιον αὐτῶν          καὶ τῷ ἐθισμῷ σου μωρανθῇς
καὶ θελήσεις εἰ μὴ ἐγεννήθης          καὶ τὴν ἡμέραν τοῦ τοκετοῦ σου καταράσῃ.
15 ἄνθρωπος συνεθιζόμενος λόγοις ὀνειδισμοῦ          ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ οὐ μὴ παιδευθῇ.
16 Δύο εἴδη πληθύνουσιν ἁμαρτίας,          καὶ τὸ τρίτον ἐπάξει ὀργήν·
17 ψυχὴ θερμὴ ὡς πῦρ καιόμενον,          οὐ μὴ σβεσθῇ ἕως ἂν καταποθῇ·
ἄνθρωπος πόρνος ἐν σώματι σαρκὸς αὐτοῦ,          οὐ μὴ παύσηται ἕως ἂν ἐκκαύσῃ πῦρ·
ἀνθρώπῳ πόρνῳ πᾶς ἄρτος ἡδύς,          οὐ μὴ κοπάσῃ ἕως ἂν τελευτήσῃ.
18 ἄνθρωπος παραβαίνων ἀπὸ τῆς κλίνης αὐτοῦ          λέγων ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ Τίς με ὁρᾷ;
σκότος κύκλῳ μου,          καὶ οἱ τοῖχοί με καλύπτουσιν,          καὶ οὐθείς με ὁρᾷ·
τί εὐλαβοῦμαι;          τῶν ἁμαρτιῶν μου οὐ μὴ μνησθήσεται ὁ ὕψιστος.
19 καὶ ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπων ὁ φόβος αὐτοῦ,          καὶ οὐκ ἔγνω ὅτι ὀφθαλμοὶ κυρίου μυριοπλασίως ἡλίου φωτεινότεροι
ἐπιβλέποντες πάσας ὁδοὺς ἀνθρώπων καὶ          κατανοοῦντες εἰς ἀπόκρυφα μέρη.
20 πρὶν ἢ κτισθῆναι τὰ πάντα ἔγνωσται αὐτῷ,          οὕτως καὶ μετὰ τὸ συντελεσθῆναι.
21 οὗτος ἐν πλατείαις πόλεως ἐκδικηθήσεται,          καὶ οὗ οὐχ ὑπενόησεν, πιασθήσεται.
22 Οὕτως καὶ γυνὴ καταλιποῦσα τὸν ἄνδρα          καὶ παριστῶσα κληρονόμον ἐξ ἀλλοτρίου.
23 πρῶτον μὲν γὰρ ἐν νόμῳ ὑψίστου ἠπείθησεν,          καὶ δεύτερον εἰς ἄνδρα αὐτῆς ἐπλημμέλησεν,
καὶ τὸ τρίτον ἐν πορνείᾳ ἐμοιχεύθη          καὶ ἐξ ἀλλοτρίου ἀνδρὸς τέκνα παρέστησεν.
24 αὕτη εἰς ἐκκλησίαν ἐξαχθήσεται,          καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἐπισκοπὴ ἔσται.
25 οὐ διαδώσουσιν τὰ τέκνα αὐτῆς εἰς ῥίζαν,          καὶ οἱ κλάδοι αὐτῆς οὐκ οἴσουσιν καρπόν.
26 καταλείψει εἰς κατάραν τὸ μνημόσυνον αὐτῆς,          καὶ τὸ ὄνειδος αὐτῆς οὐκ ἐξαλειφθήσεται,
27 καὶ ἐπιγνώσονται οἱ καταλειφθέντες          ὅτι οὐθὲν κρεῖττον φόβου κυρίου          καὶ οὐθὲν γλυκύτερον τοῦ προσέχειν ἐντολαῖς κυρίου.

Sir 24

1 Ἡ σοφία αἰνέσει ψυχὴν αὐτῆς          καὶ ἐν μέσῳ λαοῦ αὐτῆς καυχήσεται·
2 ἐν ἐκκλησίᾳ ὑψίστου στόμα αὐτῆς ἀνοίξει          καὶ ἔναντι δυνάμεως αὐτοῦ καυχήσεται
3 Ἐγὼ ἀπὸ στόματος ὑψίστου ἐξῆλθον          καὶ ὡς ὁμίχλη κατεκάλυψα γῆν·
4 ἐγὼ ἐν ὑψηλοῖς κατεσκήνωσα,          καὶ ὁ θρόνος μου ἐν στύλῳ νεφέλης·
5 γῦρον οὐρανοῦ ἐκύκλωσα μόνη          καὶ ἐν βάθει ἀβύσσων περιεπάτησα·
6 ἐν κύμασιν θαλάσσης καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ          καὶ ἐν παντὶ λαῷ καὶ ἔθνει ἐκτησάμην.
7 μετὰ τούτων πάντων ἀνάπαυσιν ἐζήτησα          καὶ ἐν κληρονομίᾳ τίνος αὐλισθήσομαι.
8 τότε ἐνετείλατό μοι ὁ κτίστης ἁπάντων,          καὶ ὁ κτίσας με κατέπαυσεν τὴν σκηνήν μου καὶ εἶπεν
Ἐν Ιακωβ κατασκήνωσον          καὶ ἐν Ισραηλ κατακληρονομήθητι.
9 πρὸ τοῦ αἰῶνος ἀπ' ἀρχῆς ἔκτισέν με,          καὶ ἕως αἰῶνος οὐ μὴ ἐκλίπω.
10 ἐν σκηνῇ ἁγίᾳ ἐνώπιον αὐτοῦ ἐλειτούργησα          καὶ οὕτως ἐν Σιων ἐστηρίχθην·
11 ἐν πόλει ἠγαπημένῃ ὁμοίως με κατέπαυσεν,          καὶ ἐν Ιερουσαλημ ἡ ἐξουσία μου·
12 καὶ ἐρρίζωσα ἐν λαῷ δεδοξασμένῳ,          ἐν μερίδι κυρίου, κληρονομίας αὐτοῦ.
13 ὡς κέδρος ἀνυψώθην ἐν τῷ Λιβάνῳ          καὶ ὡς κυπάρισσος ἐν ὄρεσιν Αερμων·
14 ὡς φοῖνιξ ἀνυψώθην ἐν Αιγγαδοις          καὶ ὡς φυτὰ ῥόδου ἐν Ιεριχω,
ὡς ἐλαία εὐπρεπὴς ἐν πεδίῳ,          καὶ ἀνυψώθην ὡς πλάτανος.
15 ὡς κιννάμωμον καὶ ἀσπάλαθος ἀρωμάτων δέδωκα ὀσμὴν          καὶ ὡς σμύρνα ἐκλεκτὴ διέδωκα εὐωδίαν,
ὡς χαλβάνη καὶ ὄνυξ καὶ στακτὴ          καὶ ὡς λιβάνου ἀτμὶς ἐν σκηνῇ.
16 ἐγὼ ὡς τερέμινθος ἐξέτεινα κλάδους μου,          καὶ οἱ κλάδοι μου κλάδοι δόξης καὶ χάριτος.
17 ἐγὼ ὡς ἄμπελος ἐβλάστησα χάριν,          καὶ τὰ ἄνθη μου καρπὸς δόξης καὶ πλούτου.
19 προσέλθετε πρός με, οἱ ἐπιθυμοῦντές μου,          καὶ ἀπὸ τῶν γενημάτων μου ἐμπλήσθητε·
20 τὸ γὰρ μνημόσυνόν μου ὑπὲρ τὸ μέλι γλυκύ,          καὶ ἡ κληρονομία μου ὑπὲρ μέλιτος κηρίον.
21 οἱ ἐσθίοντές με ἔτι πεινάσουσιν,          καὶ οἱ πίνοντές με ἔτι διψήσουσιν.
22 ὁ ὑπακούων μου οὐκ αἰσχυνθήσεται,          καὶ οἱ ἐργαζόμενοι ἐν ἐμοὶ οὐχ ἁμαρτήσουσιν.
23 Ταῦτα πάντα βίβλος διαθήκης θεοῦ ὑψίστου,          νόμον ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν Μωϋσῆς κληρονομίαν συναγωγαῖς Ιακωβ,
25 ὁ πιμπλῶν ὡς Φισων σοφίαν          καὶ ὡς Τίγρις ἐν ἡμέραις νέων,
26 ὁ ἀναπληρῶν ὡς Εὐφράτης σύνεσιν          καὶ ὡς Ιορδάνης ἐν ἡμέραις θερισμοῦ,
27 ὁ ἐκφαίνων ὡς φῶς παιδείαν,          ὡς Γηων ἐν ἡμέραις τρυγήτου.
28 οὐ συνετέλεσεν ὁ πρῶτος γνῶναι αὐτήν,          καὶ οὕτως ὁ ἔσχατος οὐκ ἐξιχνίασεν αὐτήν·
29 ἀπὸ γὰρ θαλάσσης ἐπληθύνθη διανόημα αὐτῆς          καὶ ἡ βουλὴ αὐτῆς ἀπὸ ἀβύσσου μεγάλης.
30 Κἀγὼ ὡς διῶρυξ ἀπὸ ποταμοῦ          καὶ ὡς ὑδραγωγὸς ἐξῆλθον εἰς παράδεισον·
31 εἶπα Ποτιῶ μου τὸν κῆπον          καὶ μεθύσω μου τὴν πρασιάν·
καὶ ἰδοὺ ἐγένετό μοι ἡ διῶρυξ εἰς ποταμόν,          καὶ ὁ ποταμός μου ἐγένετο εἰς θάλασσαν.
32 ἔτι παιδείαν ὡς ὄρθρον φωτιῶ          καὶ ἐκφανῶ αὐτὰ ἕως εἰς μακράν·
33 ἔτι διδασκαλίαν ὡς προφητείαν ἐκχεῶ          καὶ καταλείψω αὐτὴν εἰς γενεὰς αἰώνων.
34 ἴδετε ὅτι οὐκ ἐμοὶ μόνῳ ἐκοπίασα,          ἀλλ' ἅπασιν τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτήν.

Sir 25

1 Ἐν τρισὶν ὡραίσθην          καὶ ἀνέστην ὡραία ἔναντι κυρίου καὶ ἀνθρώπων·
ὁμόνοια ἀδελφῶν,          καὶ φιλία τῶν πλησίον,          καὶ γυνὴ καὶ ἀνὴρ ἑαυτοῖς συμπεριφερόμενοι.
2 τρία δὲ εἴδη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου          καὶ προσώχθισα σφόδρα τῇ ζωῇ αὐτῶν·
πτωχὸν ὑπερήφανον,          καὶ πλούσιον ψεύστην,          γέροντα μοιχὸν ἐλαττούμενον συνέσει.
3 Ἐν νεότητι οὐ συναγείοχας,          καὶ πῶς ἂν εὕροις ἐν τῷ γήρᾳ σου;
4 ὡς ὡραῖον πολιαῖς κρίσις          καὶ πρεσβυτέροις ἐπιγνῶναι βουλήν.
5 ὡς ὡραία γερόντων σοφία          καὶ δεδοξασμένοις διανόημα καὶ βουλή.
6 στέφανος γερόντων πολυπειρία,          καὶ τὸ καύχημα αὐτῶν φόβος κυρίου.
7 Ἐννέα ὑπονοήματα ἐμακάρισα ἐν καρδίᾳ          καὶ τὸ δέκατον ἐρῶ ἐπὶ γλώσσης·
ἄνθρωπος εὐφραινόμενος ἐπὶ τέκνοις,          ζῶν καὶ βλέπων ἐπὶ πτώσει ἐχθρῶν·

8 μακάριος ὁ συνοικῶν γυναικὶ συνετῇ,

אשרי בעל אשה משכלת             ולא חורש בשור ובחמור יחדו

καὶ ὃς ἐν γλώσσῃ οὐκ ὠλίσθησεν,          καὶ ὃς οὐκ ἐδούλευσεν ἀναξίῳ ἑαυτοῦ·

אשרי שלא נפל בלשון             ולו עבד נקלה כממנו

9 μακάριος ὃς εὗρεν φρόνησιν,          καὶ ὁ διηγούμενος εἰς ὦτα ἀκουόντων·
10 ὡς μέγας ὁ εὑρὼν σοφίαν·          ἀλλ' οὐκ ἔστιν ὑπὲρ τὸν φοβούμενον τὸν κύριον·
11 φόβος κυρίου ὑπὲρ πᾶν ὑπερέβαλεν,          ὁ κρατῶν αὐτοῦ τίνι ὁμοιωθήσεται;

13 Πᾶσαν πληγὴν καὶ μὴ πληγὴν καρδίας,          καὶ πᾶσαν πονηρίαν καὶ μὴ πονηρίαν γυναικός·

כל מכה ולא כ[מכת] לב         כל רעה ולא לר[עת אשה]

14 πᾶσαν ἐπαγωγὴν καὶ μὴ ἐπαγωγὴν μισούντων,          καὶ πᾶσαν ἐκδίκησιν καὶ μὴ ἐκδίκησιν ἐχθρῶν.
15 οὐκ ἔστιν κεφαλὴ ὑπὲρ κεφαλὴν ὄφεως,          καὶ οὐκ ἔστιν θυμὸς ὑπὲρ θυμὸν ἐχθροῦ.
16 συνοικῆσαι λέοντι καὶ δράκοντι εὐδοκήσω          ἢ συνοικῆσαι μετὰ γυναικὸς πονηρᾶς.

17 πονηρία γυναικὸς ἀλλοιοῖ τὴν ὅρασιν αὐτῆς          καὶ σκοτοῖ τὸ πρόσωπον αὐτῆς ὡς ἄρκος·

רע אשה ישחיר מראה איש          ויקדיר פ[ני]ו לדוב

18 ἀνὰ μέσον τῶν πλησίον αὐτοῦ ἀναπεσεῖται ὁ ἀνηρ αὐτῆς          καὶ ἀκουσίως ἀνεστέναξεν πικρά.

בין רעים ישב בעלה          ובלא טעמו יתאנח

19 μικρὰ πᾶσα κακία πρὸς κακίαν γυναικός,          κλῆρος ἁμαρτωλοῦ ἐπιπέσοι αὐτῇ.

מעט רעה כרעת אשה         גורל חוטא יפול עליה

20 ἀνάβασις ἀμμώδης ἐν ποσὶν πρεσβυτέρου,          οὕτως γυνὴ γλωσσώδης ἀνδρὶ ἡσύχῳ.

כמעלה חזק לאיש         ישיש אשת לשון לאיש מד

21 μὴ προσπέσῃς ἐπὶ κάλλος γυναικὸς          καὶ γυναῖκα μὴ ἐπιποθήσῃς.

אל תפול אל יופי אשה          ועל יש לה [א]ל תחמד

22 ὀργὴ καὶ ἀναίδεια καὶ αἰσχύνη μεγάλη γυνὴ          ἐὰν ἐπιχορηγῇ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς.

כי בעבדה [עזה ורב] בשת    אשה מכלכלת [את] בעלה

23 καρδία ταπεινὴ καὶ πρόσωπον σκυθρωπὸν          καὶ πληγὴ καρδίας γυνὴ πονηρά·

χεῖρες παρειμέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα          ἥτις οὐ μακαριεῖ τὸν ἄνδρα αὐτῆς.

רפיון ידים [וכ]שלון ברכים            אשה לא תאשר את בעלה

24 ἀπὸ γυναικὸς ἀρχὴ ἁμαρτίας,          καὶ δι' αὐτὴν ἀποθνῄσκομεν πάντες.

מאשה תחלת עון             ובגללה גוענו יחד

25 μὴ δῷς ὕδατι διέξοδον          μηδὲ γυναικὶ πονηρᾷ παρρησίαν·
26 εἰ μὴ πορεύεται κατὰ χεῖράς σου,          ἀπὸ τῶν σαρκῶν σου ἀπότεμε αὐτήν.

Sir 26

1 Γυναικὸς ἀγαθῆς μακάριος ὁ ἀνήρ,          καὶ ἀριθμὸς τῶν ἡμερῶν αὐτοῦ διπλάσιος.

אשה טובה אשרי בעלה               ומספר ימיו כפלים

2 γυνὴ ἀνδρεία εὐφραίνει τὸν ἄνδρα αὐτῆς,                καὶ τὰ ἔτη αὐτοῦ πληρώσει ἐν εἰρήνῃ.

אשת חיל תדשן לבעלה               ושנו[י חייו ת]שמ[ח]

3 γυνὴ ἀγαθὴ μερὶς ἀγαθή,               ἐν μερίδι φοβουμένων κύριον δοθήσεται·
4 πλουσίου δὲ καὶ πτωχοῦ καρδία ἀγαθή,               ἐν παντὶ καιρῷ πρόσωπον ἱλαρόν.
5 Ἀπὸ τριῶν εὐλαβήθη ἡ καρδία μου,               καὶ ἐπὶ τῷ τετάρτῳ προσώπῳ ἐδεήθην·
διαβολὴν πόλεως,               καὶ ἐκκλησίαν ὄχλου,                καὶ καταψευσμόν,
ὑπὲρ θάνατον                πάντα μοχθηρά.
6 ἄλγος καρδίας καὶ πένθος γυνὴ ἀντίζηλος ἐπὶ γυναικὶ               καὶ μάστιξ γλώσσης πᾶσιν ἐπικοινωνοῦσα.
7 βοοζύγιον σαλευόμενον γυνὴ πονηρά,               ὁ κρατῶν αὐτῆς ὡς ὁ δρασσόμενος σκορπίου.
8 ὀργὴ μεγάλη γυνὴ μέθυσος               καὶ ἀσχημοσύνην αὐτῆς οὐ συγκαλύψει.
9 πορνεία γυναικὸς ἐν μετεωρισμοῖς ὀφθαλμῶν               καὶ ἐν τοῖς βλεφάροις αὐτῆς γνωσθήσεται.
10 ἐπὶ θυγατρὶ ἀδιατρέπτῳ στερέωσον φυλακήν,               ἵνα μὴ εὑροῦσα ἄνεσιν ἑαυτῇ χρήσηται·
11 ὀπίσω ἀναιδοῦς ὀφθαλμοῦ φύλαξαι                καὶ μὴ θαυμάσῃς, ἐὰν εἰς σὲ πλημμελήσῃ·
12 ὡς διψῶν ὁδοιπόρος τὸ στόμα ἀνοίξει                καὶ ἀπὸ παντὸς ὕδατος τοῦ σύνεγγυς πίεται,
κατέναντι παντὸς πασσάλου καθήσεται               καὶ ἔναντι βέλους ἀνοίξει φαρέτραν.

13 Χάρις γυναικὸς τέρψει τὸν ἄνδρα αὐτῆς,                καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ πιανεῖ ἡ ἐπιστήμη αὐτῆς.

[חן] אשה [מט]יב בעלה          [עצמיו] ידשן שכלה

14 δόσις κυρίου γυνὴ σιγηρά,               καὶ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα πεπαιδευμένης ψυχῆς·

15 χάρις ἐπὶ χάριτι γυνὴ αἰσχυντηρά,                καὶ οὐκ ἔστιν σταθμὸς πᾶς ἄξιος ἐγκρατοῦς ψυχῆς.

חן ע[ל חן] אשה ביישת         ואין משקל לצרורת פה

16 ἥλιος ἀνατέλλων ἐν ὑψίστοις κυρίου               καὶ κάλλος ἀγαθῆς γυναικὸς ἐν κόσμῳ οἰκίας αὐτῆς·

שמש [זורחת] במרומי מעל            יפה א[שה] בדביר בחור

17 λύχνος ἐκλάμπων ἐπὶ λυχνίας ἁγίας                καὶ κάλλος προσώπου ἐπὶ ἡλικίᾳ στασίμῃ·

נר שרף על מנורת קדש             הוד פגים על קומת תוכן

18 στῦλοι χρύσεοι ἐπὶ βάσεως ἀργυρᾶς               καὶ πόδες ὡραῖοι ἐπὶ στέρνοις εὐσταθοῦς.
28 Ἐπὶ δυσὶ λελύπηται ἡ καρδία μου,               καὶ ἐπὶ τῷ τρίτῳ θυμός μοι ἐπῆλθεν·
ἀνὴρ πολεμιστὴς ὑστερῶν δι' ἔνδειαν,               καὶ ἄνδρες συνετοὶ ἐὰν σκυβαλισθῶσιν,
ἐπανάγων ἀπὸ δικαιοσύνης ἐπὶ ἁμαρτίαν·                ὁ κύριος ἑτοιμάσει εἰς ῥομφαίαν αὐτόν.
29 Μόλις ἐξελεῖται ἔμπορος ἀπὸ πλημμελείας,                καὶ οὐ δικαιωθήσεται κάπηλος ἀπὸ ἁμαρτίας.

Sir 27

1 χάριν διαφόρου πολλοὶ ἥμαρτον,      καὶ ὁ ζητῶν πληθῦναι ἀποστρέψει ὀφθαλμόν.
2 ἀνὰ μέσον ἁρμῶν λίθων παγήσεται πάσσαλος,      καὶ ἀνὰ μέσον πράσεως καὶ ἀγορασμοῦ συντριβήσεται ἁμαρτία.
3 ἐὰν μὴ ἐν φόβῳ κυρίου κρατήσῃ κατὰ σπουδήν,      ἐν τάχει καταστραφήσεται αὐτοῦ ὁ οἶκος.
4 Ἐν σείσματι κοσκίνου διαμένει κοπρία,      οὕτως σκύβαλα ἀνθρώπου ἐν λογισμῷ αὐτοῦ.
5 σκεύη κεραμέως δοκιμάζει κάμινος,      καὶ πειρασμὸς ἀνθρώπου ἐν διαλογισμῷ αὐτοῦ.

כלי יותר לבער כבשן         וכמהו איש על חשבונו

6 γεώργιον ξύλου ἐκφαίνει ὁ καρπὸς αὐτοῦ,                οὕτως λόγος ἐνθυμήματος καρδίας ἀνθρώπου.

על עבדת עץ יהי פרי         כן חשבון על יצר אחד

7 πρὸ λογισμοῦ μὴ ἐπαινέσῃς ἄνδρα·      οὗτος γὰρ πειρασμὸς ἀνθρώπων.

8 Ἐὰν διώκῃς τὸ δίκαιον,                καταλήμψῃ καὶ ἐνδύσῃ αὐτὸ ὡς ποδήρη δόξης.

9 πετεινὰ πρὸς τὰ ὅμοια αὐτοῖς καταλύσει,               καὶ ἀλήθεια πρὸς τοὺς ἐργαζομένους αὐτὴν ἐπανήξει.

10 λέων θήραν ἐνεδρεύει,                οὕτως ἁμαρτία ἐργαζομένους ἄδικα.

11 διήγησις εὐσεβοῦς διὰ παντὸς σοφία,               ὁ δὲ ἄφρων ὡς σελήνη ἀλλοιοῦται.

12 εἰς μέσον ἀσυνέτων συντήρησον καιρόν,               εἰς μέσον δὲ διανοουμένων ἐνδελέχιζε.

13 διήγησις μωρῶν προσόχθισμα,                καὶ ὁ γέλως αὐτῶν ἐν σπατάλῃ ἁμαρτίας.

14 λαλιὰ πολυόρκου ἀνορθώσει τρίχας,               καὶ ἡ μάχη αὐτῶν ἐμφραγμὸς ὠτίων.

15 ἔκχυσις αἵματος μάχη ὑπερηφάνων,                καὶ ἡ διαλοιδόρησις αὐτῶν ἀκοὴ μοχθηρά.

16 Ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια ἀπώλεσεν πίστιν               καὶ οὐ μὴ εὕρῃ φίλον πρὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ.

17 στέρξον φίλον καὶ πιστώθητι μετ' αὐτοῦ·               ἐὰν δὲ ἀποκαλύψῃς τὰ μυστήρια αὐτοῦ, μὴ καταδιώξῃς ὀπίσω αὐτοῦ.

18 καθὼς γὰρ ἀπώλεσεν ἄνθρωπος τὸν νεκρὸν αὐτοῦ,                οὕτως ἀπώλεσας τὴν φιλίαν τοῦ πλησίον·

19 καὶ ὡς πετεινὸν ἐκ χειρός σου ἀπέλυσας,                οὕτως ἀφῆκας τὸν πλησίον καὶ οὐ θηρεύσεις αὐτόν.

20 μὴ αὐτὸν διώξῃς, ὅτι μακρὰν ἀπέστη                καὶ ἐξέφυγεν ὡς δορκὰς ἐκ παγίδος.

21 ὅτι τραῦμα ἔστιν καταδῆσαι,               καὶ λοιδορίας ἔστιν διαλλαγή,               ὁ δὲ ἀποκαλύψας μυστήρια ἀφήλπισεν.

22 Διανεύων ὀφθαλμῷ τεκταίνει κακά,                καὶ οὐδεὶς αὐτὰ ἀποστήσει ἀπ' αὐτοῦ·

23 ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου γλυκανεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ                καὶ ἐπὶ τῶν λόγων σου ἐκθαυμάσει,
ὕστερον δὲ διαστρέψει τὸ στόμα αὐτοῦ                καὶ ἐν τοῖς λόγοις σου δώσει σκάνδαλον.

24 πολλὰ ἐμίσησα καὶ οὐχ ὡμοίωσα αὐτῷ,                καὶ ὁ κύριος μισήσει αὐτόν.

25 ὁ βάλλων λίθον εἰς ὕψος ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ βάλλει,                καὶ πληγὴ δολία διελεῖ τραύματα.

26 ὁ ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται,                καὶ ὁ ἱστῶν παγίδα ἐν αὐτῇ ἁλώσεται.

27 ὁ ποιῶν πονηρά, εἰς αὐτὸν κυλισθήσεται,                καὶ οὐ μὴ ἐπιγνῷ πόθεν ἥκει αὐτῷ.

28 ἐμπαιγμὸς καὶ ὀνειδισμὸς ὑπερηφάνῳ,               καὶ ἡ ἐκδίκησις ὡς λέων ἐνεδρεύσει αὐτόν.

29 παγίδι ἁλώσονται οἱ εὐφραινόμενοι πτώσει εὐσεβῶν,               καὶ ὀδύνη καταναλώσει αὐτοὺς πρὸ τοῦ θανάτου αὐτῶν.

30 Μῆνις καὶ ὀργή, καὶ ταῦτά ἐστιν βδελύγματα,                καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ἐγκρατὴς ἔσται αὐτῶν.

Sir 28

1 ὁ ἐκδικῶν παρὰ κυρίου εὑρήσει ἐκδίκησιν,      καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ διατηρῶν διατηρήσει.

2 ἄφες ἀδίκημα τῷ πλησίον σου,       καὶ τότε δεηθέντος σου αἱ ἁμαρτίαι σου λυθήσονται.

3 ἄνθρωπος ἀνθρώπῳ συντηρεῖ ὀργήν,      καὶ παρὰ κυρίου ζητεῖ ἴασιν;

4 ἐπ' ἄνθρωπον ὅμοιον αὐτῷ οὐκ ἔχει ἔλεος,       καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεῖται;

5 αὐτὸς σὰρξ ὢν διατηρεῖ μῆνιν,      τίς ἐξιλάσεται τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ;

6 μνήσθητι τὰ ἔσχατα καὶ παῦσαι ἐχθραίνων,       καταφθορὰν καὶ θάνατον, καὶ ἔμμενε ἐντολαῖς.

7 μνήσθητι ἐντολῶν καὶ μὴ μηνίσῃς τῷ πλησίον,      καὶ διαθήκην ὑψίστου καὶ πάριδε ἄγνοιαν.

8 Ἀπόσχου ἀπὸ μάχης, καὶ ἐλαττώσεις ἁμαρτίας·       ἄνθρωπος γὰρ θυμώδης ἐκκαύσει μάχην,

9 καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ταράξει φίλους καὶ ἀνὰ μέσον εἰρηνευόντων ἐμβαλεῖ διαβολήν.

10 κατὰ τὴν ὕλην τοῦ πυρὸς οὕτως ἐκκαυθήσεται,                καὶ κατὰ τὴν στερέωσιν τῆς μάχης ἐκκαυθήσεται·
κατὰ τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀνθρώπου ὁ θυμὸς αὐτοῦ ἔσται,                καὶ κατὰ τὸν πλοῦτον ἀνυψώσει ὀργὴν αὐτοῦ.

11 ἔρις κατασπευδομένη ἐκκαίει πῦρ,               καὶ μάχη κατασπεύδουσα ἐκχέει αἷμα.

12 ἐὰν φυσήσῃς εἰς σπινθῆρα, ἐκκαήσεται,                καὶ ἐὰν πτύσῃς ἐπ' αὐτόν, σβεσθήσεται·               καὶ ἀμφότερα ἐκ τοῦ στόματός σου ἐκπορεύεται.

13 Ψίθυρον καὶ δίγλωσσον καταράσασθε·                πολλοὺς γὰρ εἰρηνεύοντας ἀπώλεσεν.

14 γλῶσσα τρίτη πολλοὺς ἐσάλευσεν                καὶ διέστησεν αὐτοὺς ἀπὸ ἔθνους εἰς ἔθνος
καὶ πόλεις ὀχυρὰς καθεῖλεν               καὶ οἰκίας μεγιστάνων κατέστρεψεν.

15 γλῶσσα τρίτη γυναῖκας ἀνδρείας ἐξέβαλεν               καὶ ἐστέρεσεν αὐτὰς τῶν πόνων αὐτῶν.

16 ὁ προσέχων αὐτῇ οὐ μὴ εὕρῃ ἀνάπαυσιν                οὐδὲ κατασκηνώσει μεθ' ἡσυχίας.

17 πληγὴ μάστιγος ποιεῖ μώλωπα,                πληγὴ δὲ γλώσσης συγκλάσει ὀστᾶ.

18 πολλοὶ ἔπεσαν ἐν στόματι μαχαίρας,               καὶ οὐχ ὡς οἱ πεπτωκότες διὰ γλῶσσαν.

19 μακάριος ὁ σκεπασθεὶς ἀπ' αὐτῆς, ὃς οὐ διῆλθεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτῆς,               ὃς οὐχ εἵλκυσεν τὸν ζυγὸν αὐτῆς καὶ ἐν τοῖς δεσμοῖς αὐτῆς οὐκ ἐδέθη·

20 ὁ γὰρ ζυγὸς αὐτῆς ζυγὸς σιδηροῦς,                καὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆς δεσμοὶ χάλκειοι·

21 θάνατος πονηρὸς ὁ θάνατος αὐτῆς,                καὶ λυσιτελὴς μᾶλλον ὁ ᾅδης αὐτῆς.

22 οὐ μὴ κρατήσῃ εὐσεβῶν,               καὶ ἐν τῇ φλογὶ αὐτῆς οὐ καήσονται.

23 οἱ καταλείποντες κύριον ἐμπεσοῦνται εἰς αὐτήν,               καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκκαήσεται καὶ οὐ μὴ σβεσθῇ·
ἐπαποσταλήσεται αὐτοῖς ὡς λέων                καὶ ὡς πάρδαλις λυμανεῖται αὐτούς.

24 ἰδὲ περίφραξον τὸ κτῆμά σου ἀκάνθαις,               τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον κατάδησον·

25 καὶ τοῖς λόγοις σου ποίησον ζυγὸν καὶ σταθμὸν                καὶ τῷ στόματί σου ποίησον θύραν καὶ μοχλόν.

26 πρόσεχε μήπως ὀλίσθῃς ἐν αὐτῇ,               μὴ πέσῃς κατέναντι ἐνεδρεύοντος.

Sir 29

1 Ὁ ποιῶν ἔλεος δανιεῖ τῷ πλησίον,               καὶ ὁ ἐπισχύων τῇ χειρὶ αὐτοῦ τηρεῖ ἐντολάς.
2 δάνεισον τῷ πλησίον ἐν καιρῷ χρείας αὐτοῦ               καὶ πάλιν ἀπόδος τῷ πλησίον εἰς τὸν καιρόν·
3 στερέωσον λόγον καὶ πιστώθητι μετ' αὐτοῦ,               καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὑρήσεις τὴν χρείαν σου.
4 πολλοὶ ὡς εὕρεμα ἐνόμισαν δάνος               καὶ παρέσχον κόπον τοῖς βοηθήσασιν αὐτοῖς.
5 ἕως οὗ λάβῃ, καταφιλήσει χεῖρας αὐτοῦ                καὶ ἐπὶ τῶν χρημάτων τοῦ πλησίον ταπεινώσει φωνήν·
καὶ ἐν καιρῷ ἀποδόσεως παρελκύσει χρόνον               καὶ ἀποδώσει λόγους ἀκηδίας               καὶ τὸν καιρὸν αἰτιάσεται.
6 ἐὰν ἰσχύσῃ, μόλις κομίσεται τὸ ἥμισυ               καὶ λογιεῖται αὐτὸ ὡς εὕρεμα·
εἰ δὲ μή, ἀπεστέρησεν αὐτὸν τῶν χρημάτων αὐτοῦ,               καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν·
κατάρας καὶ λοιδορίας ἀποδώσει αὐτῷ                καὶ ἀντὶ δόξης ἀποδώσει αὐτῷ ἀτιμίαν.
7 πολλοὶ οὐ χάριν πονηρίας ἀπέστρεψαν,                ἀποστερηθῆναι δωρεὰν εὐλαβήθησαν.
8 Πλὴν ἐπὶ ταπεινῷ μακροθύμησον                καὶ ἐπ' ἐλεημοσύνῃ μὴ παρελκύσῃς αὐτόν.
9 χάριν ἐντολῆς ἀντιλαβοῦ πένητος                 καὶ κατὰ τὴν ἔνδειαν αὐτοῦ μὴ ἀποστρέψῃς αὐτὸν κενόν.
10 ἀπόλεσον ἀργύριον δι' ἀδελφὸν καὶ φίλον,               καὶ μὴ ἰωθήτω ὑπὸ τὸν λίθον εἰς ἀπώλειαν.
11 θὲς τὸν θησαυρόν σου κατ' ἐντολὰς ὑψίστου,               καὶ λυσιτελήσει σοι μᾶλλον ἢ τὸχρυσίον.

12 σύγκλεισον ἐλεημοσύνην ἐν τοῖς ταμιείοις σου,                καὶ αὕτη ἐξελεῖταί σε ἐκ πάσης κακώσεως·
13 ὑπὲρ ἀσπίδα κράτους καὶ ὑπὲρ δόρυ ὁλκῆς                κατέναντι ἐχθροῦ πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ.
14 Ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐγγυήσεται τὸν πλησίον,                καὶ ὁ ἀπολωλεκὼς αἰσχύνην ἐγκαταλείψει αὐτόν.
15 χάριτας ἐγγύου μὴ ἐπιλάθῃ·                ἔδωκεν γὰρ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ σοῦ.
16 ἀγαθὰ ἐγγύου ἀνατρέψει ἁμαρτωλός,               καὶ ἀχάριστος ἐν διανοίᾳ ἐγκαταλείψει ῥυσάμενον.
17 ἐγγύη πολλοὺς ἀπώλεσεν κατευθύνοντας                καὶ ἐσάλευσεν αὐτοὺς ὡς κῦμα θαλάσσης·
18 ἄνδρας δυνατοὺς ἀπῴκισεν,               καὶ ἐπλανήθησαν ἐν ἔθνεσιν ἀλλοτρίοις.
19 ἁμαρτωλὸς ἐμπεσὼν εἰς ἐγγύην               καὶ διώκων ἐργολαβίας ἐμπεσεῖται εἰς κρίσεις.
20 ἀντιλαβοῦ τοῦ πλησίον κατὰ δύναμίν σου               καὶ πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐμπέσῃς.
21 Ἀρχὴ ζωῆς ὕδωρ καὶ ἄρτος               καὶ ἱμάτιον καὶ οἶκος καλύπτων ἀσχημοσύνην.
22 κρείσσων βίος πτωχοῦ ὑπὸ σκέπην δοκῶν               ἢ ἐδέσματα λαμπρὰ ἐν ἀλλοτρίοις.
23 ἐπὶ μικρῷ καὶ μεγάλῳ εὐδοκίαν ἔχε,                καὶ ὀνειδισμὸν παροικίας οὐ μὴ ἀκούσῃς.
24 ζωὴ πονηρὰ ἐξ οἰκίας εἰς οἰκίαν,               καὶ οὗ παροικήσεις, οὐκ ἀνοίξεις στόμα·
25 ξενιεῖς καὶ ποτιεῖς εἰς ἀχάριστα               καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις πικρὰ ἀκούσῃ
26 Πάρελθε, πάροικε, κόσμησον τράπεζαν,               καὶ εἴ τι ἐν τῇ χειρί σου, ψώμισόν με·
27 ἔξελθε, πάροικε, ἀπὸ προσώπου δόξης,                ἐπεξένωταί μοι ὁ ἀδελφός, χρεία τῆς οἰκίας.
28 βαρέα ταῦτα ἀνθρώπῳ ἔχοντι φρόνησιν,               ἐπιτίμησις οἰκίας καὶ ὀνειδισμὸς δανειστοῦ.

Sir 30

1 Ὁ ἀγαπῶν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐνδελεχήσει μάστιγας αὐτῷ,                ἵνα εὐφρανθῇ ἐπ' ἐσχάτων αὐτοῦ·
2 ὁ παιδεύων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ὀνήσεται ἐπ' αὐτῷ               καὶ ἀνὰ μέσον γνωρίμων ἐπ' αὐτῷ καυχήσεται·
3 ὁ διδάσκων τὸν υἱὸν αὐτοῦ παραζηλώσει τὸν ἐχθρὸν               καὶ ἔναντι φίλων ἐπ' αὐτῷ ἀγαλλιάσεται.
4 ἐτελεύτησεν αὐτοῦ ὁ πατήρ, καὶ ὧς οὐκ ἀπέθανεν·                ὅμοιον γὰρ αὐτῷ κατέλιπεν μετ' αὐτόν.
5 ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ εἶδεν καὶ εὐφράνθη               καὶ ἐν τῇ τελευτῇ αὐτοῦ οὐκ ἐλυπήθη·
6 ἐναντίον ἐχθρῶν κατέλιπεν ἔκδικον               καὶ τοῖς φίλοις ἀνταποδιδόντα χάριν.
7 περιψύχων υἱὸν καταδεσμεύσει τραύματα αὐτοῦ,               καὶ ἐπὶ πάσῃ βοῇ ταραχθήσεται σπλάγχνα αὐτοῦ.
8 ἵππος ἀδάμαστος ἐκβαίνει σκληρός,               καὶ υἱὸς ἀνειμένος ἐκβαίνει προαλής.
9 τιθήνησον τέκνον, καὶ ἐκθαμβήσει σε·                σύμπαιξον αὐτῷ, καὶ λυπήσει σε.
10 μὴ συγγελάσῃς αὐτῷ, ἵνα μὴ συνοδυνηθῇς,                καὶ ἐπ' ἐσχάτων γομφιάσεις τοὺς ὀδόντας σου.

11 μὴ δῷς αὐτῷ ἐξουσίαν ἐν νεότητι·

אל תמשילהו בנעוריו         ואל תשא לשחיתותיו

12 θλάσον τὰς πλευρὰς αὐτοῦ, ὡς ἔστιν νήπιος,               μήποτε σκληρυνθεὶς ἀπειθήσῃ σοι.

כפתן על חי תפגע            רציץ מתניו שעודנו נער

כיף ראשו בנערותו          ובקע מתניו כשהוא קטן
למה ישקה (יקשיח/ישקיח) ומרה בך          ונולד (ולך/ולוד ממך) ממנו מפח נפש

13 παίδευσον τὸν υἱόν σου καὶ ἔργασαι ἐν αὐτῷ,               ἵνα μὴ ἐν τῇ ἀσχημοσύνῃ αὐτοῦ προσκόψῃς.

יסר בניך והכבד עולו         פן באולתו יתלעבך (יתלע)

14 Κρείσσων πτωχὸς ὑγιὴς καὶ ἰσχύων τῇ ἕξει               ἢ πλούσιος μεμαστιγωμένος εἰς σῶμα αὐτοῦ.

טוב מסכן וחי בעצמו          מעשיר ונגע בבשרו

15 ὑγίεια καὶ εὐεξία βελτίων παντὸς χρυσίου,               καὶ σῶμα εὔρωστον ἢ ὄλβος ἀμέτρητος.

חיי שר אויתי מפז            ורוח טובה מפנינים

16 οὐκ ἔστιν πλοῦτος βελτίων ὑγιείας σώματος,               καὶ οὐκ ἔστιν εὐφροσύνη ὑπὲρ χαρὰν καρδίας.

אין עושר על עושר שר עצם         ואין טובה על טוב לבב

17 κρείσσων θάνατος ὑπὲρ ζωὴν πικρὰν                καὶ ἀνάπαυσις αἰῶνος ἢ ἀρρώστημα ἔμμονον.

טוב למות מחיי שוא          ונוחת עולם מכאב נאמן

טוב למות מחיים רעים       ולירד שאול מכאב עומד

18 ἀγαθὰ ἐκκεχυμένα ἐπὶ στόματι κεκλεισμένῳ                θέματα βρωμάτων παρακείμενα ἐπὶ τάφῳ.

טובה שפוכה על פה סתום            תנופה מצגת לפני גלול

19 τί συμφέρει κάρπωσις εἰδώλῳ;               οὔτε γὰρ ἔδεται οὔτε μὴ ὀσφρανθῇ·                οὕτως ὁ ἐκδιωκόμενος ὑπὸ κυρίου.

מה יע[יל עולה לאללי] הגוים         אשר לא יאכלון ולא יר[יחון]
כן מי [...] לו עשר             ואין נהנה ממנו בעינו [..........]

20 βλέπων ἐν ὀφθαλμοῖς καὶ στενάζων                ὥσπερ εὐνοῦχος περιλαμβάνων παρθένον καὶ στενάζων.

כאשר סירים יחבק נערה ומתאנח               כן עושה באונס משפט
כן נאמן לן עם בתולה                וייי מבקש מידו

21 Μὴ δῷς εἰς λύπην τὴν ψυχήν σου               καὶ μὴ θλίψῃς σεαυτὸν ἐν βουλῇ σου.

אל תתן לדוון נפשך          ואל תכשל בעצתך

22 εὐφροσύνη καρδίας ζωὴ ἀνθρώπου,               καὶ ἀγαλλίαμα ἀνδρὸς μακροημέρευσις.

שמחת לבבהם חיי איש             וגיל אדם האריך אפו

23 ἀπάτα τὴν ψυχήν σου καὶ παρακάλει τὴν καρδίαν σου                καὶ λύπην μακρὰν ἀπόστησον ἀπὸ σοῦ·

פת נפשך ופייג לבך          וקצפון הרחק ממך

πολλοὺς γὰρ ἀπώλεσεν ἡ λύπη,               καὶ οὐκ ἔστιν ὠφέλεια ἐν αὐτῇ.

כי [רבים] הרג דוון             ואין תעלה בקצפון

24 ζῆλος καὶ θυμὸς ἐλαττοῦσιν ἡμέρας,               καὶ πρὸ καιροῦ γῆρας ἄγει μέριμνα.

קנאה וד[י]ן [י]ק[צרו] ימים       ובלא עת תזקין דאגה

25 λαμπρὰ καρδία καὶ ἀγαθὴ               ἐπὶ ἐδέσμασιν τῶν βρωμάτων αὐτῆς ἐπιμελήσεται.

שנות לב טוב תחת מטעמים         ומאכלו יעלה עליו

Sir 31

1 Ἀγρυπνία πλούτου ἐκτήκει σάρκας,               καὶ ἡ μέριμνα αὐτοῦ ἀφιστᾷ ὕπνον.

שקד עשר ימחה שארו         דאגת מחים תפריע נומה

2 μέριμνα ἀγρυπνίας ἀποστήσει νυσταγμόν,               καὶ ἀρρώστημα βαρὺ ἐκνήψει ὕπνον.

דאגת מחיה תפריג נומה               ומחלי חזק תפריע נומה
רע נאמן תניד (תנוד) חרפה               ומסתיר סוד אוהב כנפש

3 ἐκοπίασεν πλούσιος ἐν συναγωγῇ χρημάτων               καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει ἐμπίμπλαται τῶν τρυφημάτων αὐτοῦ.

עמל עשיר לקבל הון          ואם ינוח לקבל תענוג

4 ἐκοπίασεν πτωχὸς ἐν ἐλαττώσει βίου               καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει ἐπιδεὴς γίνεται.

עמל עני לחסר ביתו (כחו)            ואם ינוח יהיה צריך (לא נחה לו)

5 Ὁ ἀγαπῶν χρυσίον οὐ δικαιωθήσεται,                καὶ ὁ διώκων διάφορα ἐν αὐτοῖς πλανηθήσεται.

רודף חרוץ (חריץ) לא ינקה          ואוהב מחיר בו ישגה

6 πολλοὶ ἐδόθησαν εἰς πτῶμα χάριν χρυσίου,               καὶ ἐγενήθη ἡ ἀπώλεια αὐτῶν κατὰ πρόσωπον αὐτῶν.

רבים היו חבולי זהב          והבוטח על פנינים
ולא מצאו להנצל מרעה                וגם להושע ביום עברה
(ולא מצא להנל ביום עברה               ולהושיע ביום רעה)

7 ξύλον προσκόμματός ἐστιν τοῖς ἐνθουσιάζουσιν αὐτῷ,               καὶ πᾶς ἄφρων ἁλώσεται ἐν αὐτῷ.

כי תקלה הוא לאויל          וכל פותה יורש בו

8 μακάριος πλούσιος, ὃς εὑρέθη ἄμωμος                καὶ ὃς ὀπίσω χρυσίου οὐκ ἐπορεύθη·

אשרי איש נמצא תמים               ואחר ממון לא נלוז

9 τίς ἐστιν; καὶ μακαριοῦμεν αὐτόν·               ἐποίησεν γὰρ θαυμάσια ἐν λαῷ αὐτοῦ.

מי הוא זה ונאשרנו            כי הפליא לעשות בעמ[א]

10 τίς ἐδοκιμάσθη ἐν αὐτῷ καὶ ἐτελειώθη;                καὶ ἔσται αὐτῷ εἰς καύχησιν.

מי הוא זה שנדבק בו והיה לו שלום והיה לו               תפארה
(כי ברכות שלום חייו                אהיה לך לתפארת)
(מי ברכו וישלם חייו               היא לך עתפארת)

τίς ἐδύνατο παραβῆναι καὶ οὐ παρέβη,               καὶ ποιῆσαι κακὰ καὶ οὐκ ἐποίησεν;

מי יוכל לסור ולא סר                ולהרע ולא א[..]

11 στερεωθήσεται τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ,               καὶ τὰς ἐλεημοσύνας αὐτοῦ ἐκδιηγήσεται ἐκκλησία.

על כן חזק טובו               ותהלתו יס[פר קה]ל

12 Ἐπὶ τραπέζης μεγάλης ἐκάθισας;               μὴ ἀνοίξῃς ἐπ' αὐτῆς φάρυγγά σου                καὶ μὴ εἴπῃς Πολλά γε τὰ ἐπ' αὐτῆς·

בי אם על שלחן גדול ישבתה         אל תפתח עליו גרנך          אל תאמר ספוק עליו

13 μνήσθητι ὅτι κακὸν ὀφθαλμὸς πονηρός.                πονηρότερον ὀφθαλμοῦ τί ἔκτισται;                διὰ τοῦτο ἀπὸ παντὸς προσώπου δακρύει.

זכור כי רעה עין רעה         רע עין שונא אל               ורע ממנן לא ברא
כי זה מפני כל דבר תזוע עין                ומפנים דמעה תדמע
רע מעין לא חלק אל               על כן מפני כל מס לחה

14 οὗ ἐὰν ἐπιβλέψῃ,               μὴ ἐκτείνῃς χεῖρα καὶ μὴ συνθλίβου αὐτῷ ἐν τρυβλίῳ.

מקום יביט אל אל תושית יד             ואל דיחד עמו בטנא

15 νόει τὰ τοῦ πλησίον ἐκ σεαυτοῦ               καὶ ἐπὶ παντὶ πράγματι διανοοῦ.

דעה רעך כנפשך             ובכל ששנאת התבונן

16 φάγε ὡς ἄνθρωπος τὰ παρακείμενά σοι                καὶ μὴ διαμασῶ, μὴ μισηθῇς.

הסב כאיש אשר נבחר         ואל תעט פן תגעל
דע שרעך כמוך ואכול             כאיש דבר ששם לפניך

17 παῦσαι πρῶτος χάριν παιδείας καὶ μὴ ἀπληστεύου,                μήποτε προσκόψῃς·

[חד]ל [ראש]ון בע[בו]ר מוסר             ואל [ת]ל[ע פ]ן [ת]מאס

18 καὶ εἰ ἀνὰ μέσον πλειόνων ἐκάθισας,                πρότερος αὐτῶν μὴ ἐκτείνῃς τὴν χεῖρά σου.

וגם [א]ם בין רבים ישבת             לפני רע אל תושט יד

19 Ὡς ἱκανὸν ἀνθρώπῳ πεπαιδευμένῳ τὸ ὀλίγον,               καὶ ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ οὐκ ἀσθμαίνει.

הלא די אנוש נבון מזער (נכון מוער)             ועל יצועיו לא ישיק

20 ὕπνος ὑγιείας ἐπὶ ἐντέρῳ μετρίῳ· ἀνέστη πρωί,               καὶ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ. - 20a & b inverted in Hebrew

שמות חיים על קרב צ[ו]לל             וקם בבקר ונפשו א[תו]

πόνος ἀγρυπνίας καὶ χολέρας               καὶ στρόφος μετὰ ἀνδρὸς ἀπλήστου·

מכאוב ונדד ישינה וצער ותשניק             ופני הפוכות עם איש כסיל
(ש[נות נפ]ש נבון               [י]לין עד בקר ונפשו עמו)

21 καὶ εἰ ἐβιάσθης ἐν ἐδέσμασιν,                ἀνάστα ἔμεσον πόρρω, καὶ ἀναπαύσῃ.

...א................             ....ו ותמצא נחת

22 ἄκουσόν μου, τέκνον, καὶ μὴ ἐξουδενήσῃς με,               καὶ ἐπ' ἐσχάτων εὑρήσεις τοὺς λόγους μου·

שמע בני ואל תבוז לי         ובאחרית תשיג [אמר]י
(שמע בני וקח מוסרי               ואל תלעיג עלי ובאחרית תמצא דברי)

ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου γίνου ἐντρεχής,                καὶ πᾶν ἀρρώστημα οὐ μή σοι ἀπαντήσῃ.

בכל מעשיך היה צנוע         וכל אסון לא יגע בך
(הלא די אנוש נבון מזער               וגם אם נאנסתה במטעמים)

23 λαμπρὸν ἐπ' ἄρτοις εὐλογήσει χείλη,               καὶ ἡ μαρτυρία τῆς καλλονῆς αὐτοῦ πιστή.

טוב על לחם תברך שפה             עדות טובו נאמנה

24 πονηρῷ ἐπ' ἄρτῳ διαγογγύσει πόλις,               καὶ ἡ μαρτυρία τῆς πονηρίας αὐτοῦ ἀκριβής.

רע על לחם ירגז כשער               דעת רועו נאמנה

25 Ἐν οἴνῳ μὴ ἀνδρίζου·                πολλοὺς γὰρ ἀπώλεσεν ὁ οἶνος.

וגם על היין אל תתגבר               כי רבים הכשיל תירוש

26 κάμινος δοκιμάζει στόμωμα ἐν βαφῇ,               οὕτως οἶνος καρδίας ἐν μάχῃ ὑπερηφάνων.

כור בוחן מעשה לוטש         כן היין למצות לצים
(נבון בוחן מעשה מעשה               כן שכר לריב לצים)

27 ἔφισον ζωῆς οἶνος ἀνθρώποις,               ἐὰν πίνῃς αὐτὸν ἐν μέτρῳ αὐτοῦ.

למי היין חיים לאנוש         אם ישתנו במת[כנ]תו

τίς ζωὴ ἐλασσουμένῳ οἴνῳ;               καὶ αὐτὸς ἔκτισται εἰς εὐφροσύνην ἀνθρώποις.

מה ח[יים חס]ר היין            שה[י]א מראשית ל[שמחה] נוצר
חיי מה להסר תירוש (חיימ למה יחסר תירוש)               והוא חגיל נחלק מראש

28 ἀγαλλίαμα καρδίας               καὶ εὐφροσύνη ψυχῆς οἶνος πινόμενος ἐν καιρῷ αὐτάρκης·

שמחת לב וששון ועדוי               יין [נש]תה בעתו וראי

29 πικρία ψυχῆς οἶνος πινόμενος               πολὺς ἐν ἐρεθισμῷ καὶ ἀντιπτώματι.

כאב ראש לענה וקלון (ורוש)         יין נשתה בתחרה וכעס

30 πληθύνει μέθη θυμὸν ἄφρονος εἰς πρόσκομμα                ἐλαττῶν ἰσχὺν καὶ προσποιῶν τραύματα.

מרבה חמר לכסיל נוקש             מחסר כח ומספ(י)ק פצע

31 ἐν συμποσίῳ οἴνου μὴ ἐλέγξῃς τὸν πλησίον               καὶ μὴ ἐξουθενήσῃς αὐτὸν ἐν εὐφροσύνῃ αὐτοῦ·

במשתה היין אל תוכח רע            ואל תהרפהו (תוגהו) בחדוהו (ואל תקמיעהן במגשה)

λόγον ὀνειδισμοῦ μὴ εἴπῃς αὐτῷ               καὶ μὴ αὐτὸν θλίψῃς ἐν ἀπαιτήσει.

דבר חרפה אל תאמר לו             ואל תריב עמו לעיני בני אדם

Sir 32

1 Ἡγούμενόν σε κατέστησαν;                μὴ ἐπαίρου·

ראש סמוך אל תותר                ובראש עשירים אל תסתורה

γίνου ἐν αὐτοῖς ὡς εἷς ἐξ αὐτῶν,               φρόντισον αὐτῶν καὶ οὕτω κάθισον·

היה להם כאחד מהם          דאג להם ואחר תסוב               הכין (הבו) צרכם ואחר (ובכן) תרבץ

2 καὶ πᾶσαν τὴν χρείαν σου ποιήσας ἀνάπεσε,               ἵνα εὐφρανθῇς δι' αὐτοὺς καὶ εὐκοσμίας χάριν λάβῃς στέφανον.

למען תשמח בכבודם         ועל מוסר תשא שכל

3 Λάλησον, πρεσβύτερε,                πρέπει γάρ σοι, ἐν ἀκριβεῖ ἐπιστήμῃ                καὶ μὴ ἐμποδίσῃς μουσικά.

מלל שב כי (שבט) הוא לך            והצנע שכל ואל תמנע שיר

4 ὅπου ἀκρόαμα, μὴ ἐκχέῃς λαλιὰν                καὶ ἀκαίρως μὴ σοφίζου.

במקום היין אל תשפך שיח (ובלא מזמר מה תשפך שיח)          ובל עת מה תתחכם

5 σφραγὶς ἄνθρακος ἐπὶ κόσμῳ χρυσῷ                σύγκριμα μουσικῶν ἐν συμποσίῳ οἴνου·

כומז אודם על ניב זהב         משפט שיר על משתה היין

6 ἐν κατασκευάσματι χρυσῷ σφραγὶς σμαράγδου                μέλος μουσικῶν ἐφ' ἡδεῖ οἴνῳ.

מלואות פז וחותם ברקת             קול מזמור על נועם תירוש
(כרביד זהב ובו נפך וספיו (נהפך ספיר)             כך נאים דברים יפים על משתה היין)

7 Λάλησον, νεανίσκε, εἰ χρεία σου,                μόλις δὶς ἐὰν ἐπερωτηθῇς·

דבר נער אם צריך אתה (צורך אותך)             בחזק פעמים ושלש אם ישאלך

8 κεφαλαίωσον λόγον, ἐν ὀλίγοις πολλά·               γίνου ὡς γινώσκων καὶ ἅμα σιωπῶν.

כל לאמר ומעט הרבה         ודמה ליודע ומחריש יחדו

9 ἐν μέσῳ μεγιστάνων μὴ ἐξισάζου               καὶ ἑτέρου λέγοντος μὴ πολλὰ ἀδολέσχει.

בין זקנים אל תקומם          ושרים אל תרב לטרד

10 πρὸ βροντῆς κατασπεύδει ἀστραπή,               καὶ πρὸ αἰσχυντηροῦ προελεύσεται χάρις.

לפני ברד ינצח ברק          ולפני בוש ינצח חן (ולפני בושה חן)

11 ἐν ὥρᾳ ἐξεγείρου καὶ μὴ οὐράγει,               ἀπότρεχε εἰς οἶκον καὶ μὴ ῥᾳθύμει·

בעת מפקד אל תתאחר       פטר לביתך ושלם רצון
בעת שלחן אל תרבה דברים                ואם עלה על לבך דבר

12 ἐκεῖ παῖζε καὶ ποίει τὰ ἐνθυμήματά σου               καὶ μὴ ἁμάρτῃς λόγῳ ὑπερηφάνῳ.

[פטר] לביתך ושלם רצון             ביראת אל ולא בחסר כל

13 καὶ ἐπὶ τούτοις εὐλόγησον τὸν ποιήσαντά σε                καὶ μεθύσκοντά σε ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ.

[וע]ל [כ]ל [א]לה ברך עושך               המרוך מטובתו

14 Ὁ φοβούμενος κύριον ἐκδέξεται παιδείαν,               καὶ οἱ ὀρθρίζοντες εὑρήσουσιν εὐδοκίαν.

דורש אל חי וקוה רצון                ומתלהלה יוקש בר
דורש אל יקח מוסר          ומשחרהו ישיג מענה
(דורש חפצי אל יקח לקח                ויענהן בתפלתו)

15 ὁ ζητῶν νόμον ἐμπλησθήσεται αὐτοῦ,               καὶ ὁ ὑποκρινόμενος σκανδαλισθήσεται ἐν αὐτῷ.

דורש תורה יפיקנה            ומתלהלה יוקש בה

16 οἱ φοβούμενοι κύριον εὑρήσουσιν κρίμα               καὶ δικαιώματα ὡς φῶς ἐξάψουσιν.

ירא ייי יבין משפט            ותחבולות מנשף יוציא
(ירי ייי יבינו משפטו                וכחמות (וחכמות) רבות יוציאו מלבם)

17 ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς ἐκκλινεῖ ἐλεγμὸν               καὶ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ εὑρήσει σύγκριμα.

איש חמס יטה תוכחות         ו(י)אחר צרכו ימשך תורה

18 Ἀνὴρ βουλῆς οὐ μὴ παρίδῃ διανόημα,                ἀλλότριος καὶ ὑπερήφανος οὐ καταπτήξει φόβον.

איש חכם לא יכסה כחמה (חכמה)                ולץ לא ישמר תורה
(איש חכם לא יקח שחד (שכל)               זד ולץ לא ישמר תורה)
(איש חמס לא יקח שכל               זד ולץ לא יקח מצוה)

19 ἄνευ βουλῆς μηθὲν ποιήσῃς               καὶ ἐν τῷ ποιῆσαί σε μὴ μεταμελοῦ.

בלא עצה אל תפעל דבר             ואחר מעשיך אל תתקצף

20 ἐν ὁδῷ ἀντιπτώματος μὴ πορεύου               καὶ μὴ προσκόψῃς ἐν λιθώδεσιν.

בדרך מוקשת אל תלך         ואל תתקל בנגף פעמים (בדרך נגפ)

21 μὴ πιστεύσῃς ἐν ὁδῷ ἀπροσκόπῳ               22 καὶ ἀπὸ τῶν τέκνων σου φύλαξαι.

אל תבטח בדרך מחתף (רשעים)         ובארחתיך השמר (הזהר / היה זהיר)

23 ἐν παντὶ ἔργῳ πίστευε τῇ ψυχῇ σου·               καὶ γὰρ τοῦτό ἐστιν τήρησις ἐντολῶν.

בכל דרכיך שמור נפשך               כי כל עושה אלה שומר מצוה (מצות)

24 ὁ πιστεύων νόμῳ προσέχει ἐντολαῖς,               καὶ ὁ πεποιθὼς κυρίῳ οὐκ ἐλαττωθήσεται.

נוצר תורה שומר (נוצר) נפשו               ובוטח בייי לא יבוש

Sir 33

1 Τῷ φοβουμένῳ κύριον οὐκ ἀπαντήσει κακόν,               ἀλλ' ἐν πειρασμῷ καὶ πάλιν ἐξελεῖται.

ירא ייי לא יפגע רע          כי אם בניסוי ישב ונמלט

2 ἀνὴρ σοφὸς οὐ μισήσει νόμον,                ὁ δὲ ὑποκρινόμενος ἐν αὐτῷ ὡς ἐν καταιγίδι πλοῖον.

לא יחכם שונא תורה          ומתמוטט כמסערתה אזנו

3 ἄνθρωπος συνετὸς ἐμπιστεύσει νόμῳ,               καὶ ὁ νόμος αὐτῷ πιστὸς ὡς ἐρώτημα δήλων.

איש נבון יבין דבר         ותהתו כאורים ט[..] ק[......]

4 ἑτοίμασον λόγον καὶ οὕτως ἀκουσθήσῃ,                σύνδησον παιδείαν καὶ ἀποκρίθητι.

הכין אומר ואחר תעשה                ובית מנוח ואחר תגיה

5 τροχὸς ἁμάξης σπλάγχνα μωροῦ,               καὶ ὡς ἄξων στρεφόμενος ὁ διαλογισμὸς αὐτοῦ.

גלגל קל לה נכל               ואופן חוזר מחשבותיו

6 ἵππος εἰς ὀχείαν ὡς φίλος μωκός,                ὑποκάτω παντὸς ἐπικαθημένου χρεμετίζει.

כסוס מוכן אוהב שונא תחת                כל אוהב יצהל

7 Διὰ τί ἡμέρα ἡμέρας ὑπερέχει,                καὶ πᾶν φῶς ἡμέρας ἐνιαυτοῦ ἀφ' ἡλίου;

מה על יום יום כי כלו               אור שונה על שמש

8 ἐν γνώσει κυρίου διεχωρίσθησαν,                καὶ ἠλλοίωσεν καιροὺς καὶ ἑορτάς·

אבל החכמת ייי נשפטו               ויש מהם מועד[ים]

9 ἀπ' αὐτῶν ἀνύψωσεν καὶ ἡγίασεν               καὶ ἐξ αὐτῶν ἔθηκεν εἰς ἀριθμὸν ἡμερῶν.

[....]רך והקדשו               ומהם שם לימי מספר

10 καὶ ἄνθρωποι πάντες ἀπὸ ἐδάφους,               καὶ ἐκ γῆς ἐκτίσθη Αδαμ·

[........]לי חמר               ומן עפר נוצר אדם

11 ἐν πλήθει ἐπιστήμης κύριος διεχώρισεν αὐτοὺς               καὶ ἠλλοίωσεν τὰς ὁδοὺς αὐτῶν·

[בדע]ת ייי תבדילם               וישם אותם דרי הא[..] וישנ[....]

12 ἐξ αὐτῶν εὐλόγησεν καὶ ἀνύψωσεν               καὶ ἐξ αὐτῶν ἡγίασεν καὶ πρὸς αὐτὸν ἤγγισεν·

[..........]מה               [ו]מהם הקדיש וא[.........]

ἀπ' αὐτῶν κατηράσατο καὶ ἐταπείνωσεν καὶ ἀνέστρεψεν αὐτοὺς               ἀπὸ στάσεως αὐτῶν.

[...... וה]שפי[לם]               ודחפם ממעבד[..]ם

13 ὡς πηλὸς κεραμέως ἐν χειρὶ αὐτοῦ               - πᾶσαι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ - ,

[............]יוצר               לאחוז כרצון

οὕτως ἄνθρωποι ἐν χειρὶ τοῦ ποιήσαντος αὐτοὺς                ἀποδοῦναι αὐτοῖς κατὰ τὴν κρίσιν αὐτοῦ.

[כן אדם ביד עו]שהו               להיצב מפני[.] חלק

14 ἀπέναντι τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθόν,               καὶ ἀπέναντι τοῦ θανάτου ἡ ζωή,               οὕτως ἀπέναντι εὐσεβοῦς ἁμαρτωλός·

[......]טוב               ונוכח חיים מות

[..]איש [...] רשע               ונוכח האור [....]

15 καὶ οὕτως ἔμβλεψον εἰς πάντα τὰ ἔργα τοῦ ὑψίστου,               δύο δύο, ἓν κατέναντι τοῦ ἑνός.

[...]אל כל מ[עשי] אל               כולם שנים שנים זה לעומת [..]

16 Κἀγὼ ἔσχατος ἠγρύπνησα               ὡς καλαμώμενος ὀπίσω τρυγητῶν·

[גם א]ני אחריו שקדתי               וכמו עולל אח[רי בצרים]

17 ἐν εὐλογίᾳ κυρίου ἔφθασα                καὶ ὡς τρυγῶν ἐπλήρωσα ληνόν.

ב[ברב]ת אל גם אני קדמתי               וכבוצר מלאתי [....]

18 κατανοήσατε ὅτι οὐκ ἐμοὶ μόνῳ ἐκοπίασα,                ἀλλὰ πᾶσιν τοῖς ζητοῦσιν παιδείαν.

[ר]או כי לא לבדי עמלתי               כי לכל מבקשי [מוסר]

19 ἀκούσατέ μου, μεγιστᾶνες λαοῦ,               καὶ οἱ ἡγούμενοι ἐκκλησίας, ἐνωτίσασθε.

שמעו אלי שרי עם רב               ומשלי קהל ה[אזינו]

20 Υἱῷ καὶ γυναικί,  ἀδελφῷ καὶ φίλῳ               μὴ δῷς ἐξουσίαν ἐπὶ σὲ ἐν ζωῇ σου·

בן ואשה אהב ורע               אל תמשיל בחייך

καὶ μὴ δῷς ἑτέρῳ τὰ χρήματά σου,                ἵνα μὴ μεταμεληθεὶς δέῃ περὶ αὐτῶν.

אל תן שלך לאחר               לשוב לחלות א[....]

21 ἕως ἔτι ζῇς καὶ πνοὴ ἐν σοί,               μὴ ἀλλάξῃς σεαυτὸν ἐν πάσῃ σαρκί·

עד עודך חי ונשמה בך               אל תשלט כך כל [בשר]

22 κρεῖσσον γάρ ἐστιν τὰ τέκνα δεηθῆναί σου               ἢ σὲ ἐμβλέπειν εἰς χεῖρας υἱῶν σου.

כי טוב לחלות בניך פניך               מהביטך על ידי [בניך]

23 ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου γίνου ὑπεράγων,               μὴ δῷς μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου.

בכל מעשיך היה עליון               ואל תתן מום בכ[בודך]

24 ἐν ἡμέρᾳ συντελείας ἡμερῶν ζωῆς σου               καὶ ἐν καιρῷ τελευτῆς διάδος κληρονομίαν.

בע מספר מצער ימיך               ביום המות הנח[יל]

25 Χορτάσματα καὶ ῥάβδος καὶ φορτία ὄνῳ,                ἄρτος καὶ παιδεία καὶ ἔργον οἰκέτῃ.

מספוא ושוט ומשא לחמור               ומרדות מלאכה לע[בד]

26 ἔργασαι ἐν παιδί, καὶ εὑρήσεις ἀνάπαυσιν·                ἄνες χεῖρας αὐτῷ, καὶ ζητήσει ἐλευθερίαν.

העב[ד] עבדך שלא יבקש [נ]חת               ואם נשא ראשו יבג[......]

27 ζυγὸς καὶ ἱμὰς τράχηλον κάμψουσιν,               καὶ οἰκέτῃ κακούργῳ στρέβλαι καὶ βάσανοι·

העב[ד] עבדך שלא ימרוד                כי הרבה רעה עו[.......]

28 ἔμβαλε αὐτὸν εἰς ἐργασίαν, ἵνα μὴ ἀργῇ,               πολλὴν γὰρ κακίαν ἐδίδαξεν ἡ ἀργία·

[......] חוטר תומכו               על עבד רע הר[.......]

29 εἰς ἔργα κατάστησον, καθὼς πρέπει αὐτῷ,               κἂν μὴ πειθαρχῇ, βάρυνον τὰς πέδας αὐτοῦ.

30 καὶ μὴ περισσεύσῃς ἐπὶ πάσῃ σαρκὶ                καὶ ἄνευ κρίσεως μὴ ποιήσῃς μηδέν.

אל תותר על כל אדם               ובלא משפט [..........]

31 Εἰ ἔστιν σοι οἰκέτης, ἔστω ὡς σύ,               ὅτι ἐν αἵματι ἐκτήσω αὐτόν·

אחד עבדך [י]הי כ[מוך]               כי במשף [.........]

32 εἰ ἔστιν σοι οἰκέτης, ἄγε αὐτὸν ὡς ἀδελφόν,               ὅτι ὡς ἡ ψυχή σου ἐπιδεήσεις αὐτῷ·

אחד עבדך כאח חשב[הו]               [א]ל תקנא ב[......]

33 ἐὰν κακώσῃς αὐτὸν καὶ ἀπάρας ἀποδρᾷ,               ἐν ποίᾳ ὁδῷ ζητήσεις αὐτόν;

כי אם עניתו יצא ואבד               באיזה ד[..........]

Sir 34

1 Κεναὶ ἐλπίδες καὶ ψευδεῖς ἀσυνέτῳ ἀνδρί,                καὶ ἐνύπνια ἀναπτεροῦσιν ἄφρονας.

ריק תד[.....] תוחלת כזב               וחלומות [.........]

2 ὡς δρασσόμενος σκιᾶς καὶ διώκων ἄνεμον                οὕτως ὁ ἐπέχων ἐνυπνίοις·

3 τοῦτο κατὰ τούτου ὅρασις ἐνυπνίων,                κατέναντι προσώπου ὁμοίωμα προσώπου.

4 ἀπὸ ἀκαθάρτου τί καθαρισθήσεται;             καὶ ἀπὸ ψευδοῦς τί ἀληθεύσει;               

5 μαντεῖαι καὶ οἰωνισμοὶ καὶ ἐνύπνια μάταιά ἐστιν,               καὶ ὡς ὠδινούσης φαντάζεται καρδία·

6 ἐὰν μὴ παρὰ ὑψίστου ἀποσταλῇ ἐν ἐπισκοπῇ,               μὴ δῷς εἰς αὐτὰ τὴν καρδίαν σου·

7 πολλοὺς γὰρ ἐπλάνησεν τὰ ἐνύπνια,               καὶ ἐξέπεσον ἐλπίζοντες ἐπ' αὐτοῖς.

8 ἄνευ ψεύδους συντελεσθήσεται νόμος,               καὶ σοφία στόματι πιστῷ τελείωσις.

9 Ἀνὴρ πεπλανημένος ἔγνω πολλά,               καὶ ὁ πολύπειρος ἐκδιηγήσεται σύνεσιν·

10 ὃς οὐκ ἐπειράθη, ὀλίγα οἶδεν,               ὁ δὲ πεπλανημένος πληθυνεῖ πανουργίαν.

11 πολλὰ ἑώρακα ἐν τῇ ἀποπλανήσει μου,               καὶ πλείονα τῶν λόγων μου σύνεσίς μου·

12 πλεονάκις ἕως θανάτου ἐκινδύνευσα                καὶ διεσώθην τούτων χάριν.

13 πνεῦμα φοβουμένων κύριον ζήσεται·               ἡ γὰρ ἐλπὶς αὐτῶν ἐπὶ τὸν σῴζοντα αὐτούς.

14 ὁ φοβούμενος κύριον οὐδὲν εὐλαβηθήσεται καὶ οὐ μὴ δειλιάσῃ,               ὅτι αὐτὸς ἐλπὶς αὐτοῦ.

15 φοβουμένου τὸν κύριον μακαρία ἡ ψυχή· τίνι ἐπέχει;                καὶ τίς αὐτοῦ στήριγμα;

16 οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν,                ὑπερασπισμὸς δυναστείας καὶ στήριγμα ἰσχύος,
σκέπη ἀπὸ καύσωνος καὶ σκέπη ἀπὸ μεσημβρίας,                φυλακὴ ἀπὸ προσκόμματος καὶ βοήθεια ἀπὸ πτώσεως,

17 ἀνυψῶν ψυχὴν καὶ φωτίζων ὀφθαλμούς,               ἴασιν διδούς, ζωὴν καὶ εὐλογίαν.

18 Θυσιάζων ἐξ ἀδίκου προσφορὰ μεμωμημένη,                καὶ οὐκ εἰς εὐδοκίαν δωρήματα ἀνόμων.

19 οὐκ εὐδοκεῖ ὁ ὕψιστος ἐν προσφοραῖς ἀσεβῶν               οὐδὲ ἐν πλήθει θυσιῶν ἐξιλάσκεται ἁμαρτίας.

20 θύων υἱὸν ἔναντι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ               ὁ προσάγων θυσίαν ἐκ χρημάτων πενήτων.

21 ἄρτος ἐπιδεομένων ζωὴ πτωχῶν,               ὁ ἀποστερῶν αὐτὴν ἄνθρωπος αἱμάτων.

22 φονεύων τὸν πλησίον ὁ ἀφαιρούμενος ἐμβίωσιν,               καὶ ἐκχέων αἷμα ὁ ἀποστερῶν μισθὸν μισθίου.

23 εἷς οἰκοδομῶν, καὶ εἷς καθαιρῶν·                τί ὠφέλησαν πλεῖον ἢ κόπους;

24 εἷς εὐχόμενος, καὶ εἷς καταρώμενος·                τίνος φωνῆς εἰσακούσεται ὁ δεσπότης;               

25 βαπτιζόμενος ἀπὸ νεκροῦ καὶ πάλιν ἁπτόμενος αὐτοῦ,               τί ὠφέλησεν ἐν τῷ λουτρῷ αὐτοῦ;

26 οὕτως ἄνθρωπος νηστεύων ἐπὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ               καὶ πάλιν πορευόμενος καὶ τὰ αὐτὰ ποιῶν·
τῆς προσευχῆς αὐτοῦ τίς εἰσακούσεται;                καὶ τί ὠφέλησεν ἐν τῷ ταπεινωθῆναι αὐτόν;

Sir 35

1 Ὁ συντηρῶν νόμον πλεονάζει προσφοράς,    θυσιάζων σωτηρίου ὁ προσέχων ἐντολαῖς.
2 ἀνταποδιδοὺς χάριν προσφέρων σεμίδαλιν,   καὶ ὁ ποιῶν ἐλεημοσύνην θυσιάζων αἰνέσεως.
3 εὐδοκία κυρίου ἀποστῆναι ἀπὸ πονηρίας,   καὶ ἐξιλασμὸς ἀποστῆναι ἀπὸ ἀδικίας.
4 μὴ ὀφθῇς ἐν προσώπῳ κυρίου κενός·    πάντα γὰρ ταῦτα χάριν ἐντολῆς.
5 προσφορὰ δικαίου λιπαίνει θυσιαστήριον,    καὶ ἡ εὐωδία αὐτῆς ἔναντι ὑψίστου.
6 θυσία ἀνδρὸς δικαίου δεκτή,    καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῆς οὐκ ἐπιλησθήσεται.
7 ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ δόξασον τὸν κύριον   καὶ μὴ σμικρύνῃς ἀπαρχὴν χειρῶν σου.

8 ἐν πάσῃ δόσει ἱλάρωσον τὸ πρόσωπόν σου    καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἁγίασον δεκάτην.

בכל מעשיך הא[ר פנ]ים       ובששון הקדש מעשר

9 δὸς ὑψίστῳ κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ      καὶ ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ καθ' εὕρεμα χειρός·

תן לו [כ]מתנתו לך             בטוב עין ובהשגת יד

10 ὅτι κύριος ἀνταποδιδούς ἐστιν      καὶ ἑπταπλάσια ἀνταποδώσει σοι.

כי אלוה תשלומות הוא       ושבעתים ישיב לך

11 Μὴ δωροκόπει, οὐ γὰρ προσδέξεται,       καὶ μὴ ἔπεχε θυσίᾳ ἀδίκῳ·

אל תשחד כי לא יקח          ואל תבטח על זבח מעשק

12 ὅτι κύριος κριτής ἐστιν,      καὶ οὐκ ἔστιν παρ' αὐτῷ δόξα προσώπου.

כי אלהי משפט הוא          ואין עמו משוא פנים

13 οὐ λήμψεται πρόσωπον ἐπὶ πτωχοῦ      καὶ δέησιν ἠδικημένου εἰσακούσεται·

לא ישא [פ]מים אל דל          ותחנוני מצוק ישמע

14 οὐ μὴ ὑπερίδῃ ἱκετείαν ὀρφανοῦ       καὶ χήραν, ἐὰν ἐκχέῃ λαλιάν·

לא יטש צעקת (אנקת) יתום          ואלמנה כי תרהב שיח

15 οὐχὶ δάκρυα χήρας ἐπὶ σιαγόνα καταβαίνει       καὶ ἡ καταβόησις ἐπὶ τῷ καταγαγόντι αὐτά;

הלא דמעה על לחי תרד               ואנחה על מרודית

16 θεραπεύων ἐν εὐδοκίᾳ δεχθήσεται,       καὶ ἡ δέησις αὐτοῦ ἕως νεφελῶν συνάψει·

תמרורי רצון הנחה            וצעקה ענן חשתה

17 προσευχὴ ταπεινοῦ νεφέλας διῆλθεν,      καὶ ἕως συνεγγίσῃ, οὐ μὴ παρακληθῇ·

שועת דל ענן חל עם (עבים חלפה)         ועד תגיע לא תנוח

18 καὶ οὐ μὴ ἀποστῇ, ἕως ἐπισκέψηται ὁ ὕψιστος      καὶ κρινεῖ δικαίοις καὶ ποιήσει κρίσιν.

לא תמוש עד יפקוד אל       ושופט צדק יעשה משפט

19 καὶ ὁ κύριος οὐ μὴ βραδύνῃ      οὐδὲ μὴ μακροθυμήσῃ ἐπ' αὐτοῖς,

גם אל לא יתמהמה            וכגבור לא יתאפק

20 ἕως ἂν συντρίψῃ ὀσφὺν ἀνελεημόνων       καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀνταποδώσει ἐκδίκησιν,

עד ימחץ מתני אכזרי         ולגוים ישיב נקם

21 ἕως ἐξάρῃ πλῆθος ὑβριστῶν      καὶ σκῆπτρα ἀδίκων συντρίψει,

עד יוריש שבט זדון          ומטה רשע גדוע יגדע

22 ἕως ἀνταποδῷ ἀνθρώπῳ κατὰ τὰς πράξεις αὐτοῦ      καὶ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν,

עד ישיב לאנוש פעלו         וגמול אדם כמזמתו

23 ἕως κρίνῃ τὴν κρίσιν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ      καὶ εὐφρανεῖ αὐτοὺς ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ.

[עד יריב] ריב עמו             ושמחם בישועתו

24 ὡραῖον ἔλεος ἐν καιρῷ θλίψεως αὐτοῦ       ὡς νεφέλαι ὑετοῦ ἐν καιρῷ ἀβροχίας.

[...........]ן מדוקה         כעת חזיזים בעת בצורת

Sir 36

1 Ἐλέησον ἡμᾶς, δέσποτα ὁ θεὸς πάντων,                καὶ ἐπίβλεψον καὶ ἐπίβαλε τὸν φόβον σου ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη·

הושיענו אלהי הכל            ו[ה]רים פחדך על כל הגוים

2 ἔπαρον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ ἔθνη ἀλλότρια,               καὶ ἰδέτωσαν τὴν δυναστείαν σου.

הניף על עם נכר             ויראיאת גבור[ת]יך

3 ὥσπερ ἐνώπιον αὐτῶν ἡγιάσθης ἐν ἡμῖν,               οὕτως ἐνώπιον ἡμῶν μεγαλυνθείης ἐν αὐτοῖς·

(כאשר לעיניהם נקדשתה בם               כן לעיניהם הכבד בם)

כאשר נקדשת לעיניהם בנו         כן לעינינו הכבד בם

4 καὶ ἐπιγνώτωσάν σε, καθάπερ καὶ ἡμεῖς ἐπέγνωμεν               ὅτι οὐκ ἔστιν θεὸς πλὴν σοῦ, κύριε.

וידעו כאשר ידענו            כיאין אלהים זולתך

5 ἐγκαίνισον σημεῖα καὶ ἀλλοίωσον θαυμάσια,               δόξασον χεῖρα καὶ βραχίονα δεξιόν·

חדש אות ושנה מופת         האדר יד וזרוע וימין
(חדש אל ושנה תמה               האריך יד וזריז ימים)

6 ἔγειρον θυμὸν καὶ ἔκχεον ὀργήν,               ἔξαρον ἀντίδικον καὶ ἔκτριψον ἐχθρόν.

העיר אף ושפוך חמה         והכניע [צר] והרוף אויב

7 σπεῦσον καιρὸν καὶ μνήσθητι ὁρκισμοῦ,               καὶ ἐκδιηγησάσθωσαν τὰ μεγαλεῖά σου.

החיש קץ ופקוד מועד         כי מי יאמר לך מה תעשה

8 ἐν ὀργῇ πυρὸς καταβρωθήτω ὁ σῳζόμενος,               καὶ οἱ κακοῦντες τὸν λαόν σου εὕροισαν ἀπώλειαν.

9 σύντριψον κεφαλὰς ἀρχόντων ἐχθρῶν               λεγόντων Οὐκ ἔστιν πλὴν ἡμῶν.

השבת ראש פאתי מואב (אויב)               האומר אין זולתי

10 συνάγαγε πάσας φυλὰς Ιακωβ               καὶ κατακληρονόμησον αὐτοὺς καθὼς ἀπ' ἀρχῆς.

אסוף כלשבטי יעקב         ויתנחלו כימי קדם

11 ἐλέησον λαόν, κύριε, κεκλημένον ἐπ' ὀνόματί σου καὶ Ισραηλ,               ὃν πρωτογόνῳ ὡμοίωσας.

רחם על עם נקרא בשמך             ישראל בכור כיניתה

12 οἰκτίρησον πόλιν ἁγιάσματός σου,               Ιερουσαλημ τόπον καταπαύματός σου·

רחם על קרית קדשך         ירושלם מכון שבתיך

13 πλῆσον Σιων ἀρεταλογίας σου                καὶ ἀπὸ τῆς δόξης σου τὸν λαόν σου.

מלא ציון את הודך            ומכבודך את היכלך

14 δὸς μαρτύριον τοῖς ἐν ἀρχῇ κτίσμασίν σου               καὶ ἔγειρον προφητείας τὰς ἐπ' ὀνόματί σου·

תן עדות למראש מעשיך             והקם חזון דבר בשמך

15 δὸς μισθὸν τοῖς ὑπομένουσίν σε,               καὶ οἱ προφῆταί σου ἐμπιστευθήτωσαν.

תן את פעלת קוויך            ונביאיך יאמינו

16 εἰσάκουσον, κύριε, δεήσεως τῶν ἱκετῶν σου               κατὰ τὴν εὐλογίαν Ααρων περὶ τοῦ λαοῦ σου,

תשמע תפלת עבדיך          כרצונך על עמך

17 καὶ γνώσονται πάντες οἱ ἐπὶ τῆς γῆς               ὅτι κύριος εἶ ὁ θεὸς τῶν αἰώνων.

וידעו [כ]ל אפסי ארץ          כי אתה אל [עולם]

18 Πᾶν βρῶμα φάγεται κοιλία,               ἔστιν δὲ βρῶμα βρώματος κάλλιον.

כל מאכל אוכל גרגרת         אך יש אוכל [נחמד] למעים (אך יש מאכל ממאכל תנעם)

19 φάρυγξ γεύεται βρώματα θήρας,               οὕτως καρδία συνετὴ λόγους ψευδεῖς.

חיך בוחן מטעמי דבר (זבד)         ולב מבין מטעמי כזב

20 καρδία στρεβλὴ δώσει λύπην,               καὶ ἄνθρωπος πολύπειρος ἀνταποδώσει αὐτῷ.

לב עקוב יתן עצבת          ואיש ותיק ישיבנה בו

21 πάντα ἄρρενα ἐπιδέξεται γυνή,               ἔστιν δὲ θυγάτηρ θυγατρὸς κρείσσων.

[כ]ל [זכר ת]ק[ב]ל [אשה]            אך יש אשה יופי
כל נבד אכל חיה               אך יש מכה ממכה (מאכל ממאכל) תנעם

22 κάλλος γυναικὸς ἱλαρύνει πρόσωπον               καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνθρώπου ὑπεράγει·

תואר אשה והליל (מכל) פנים         ועל כל מחמד עין יגבר

23 εἰ ἔστιν ἐπὶ γλώσσης αὐτῆς ἔλεος καὶ πραύτης,               οὐκ ἔστιν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καθ' υἱοὺς ἀνθρώπων.

ועד אם יש בה מרפא לשון               אין אישה מבני אדם

24 ὁ κτώμενος γυναῖκα ἐνάρχεται κτήσεως,               βοηθὸν κατ' αὐτὸν καὶ στῦλον ἀναπαύσεως.

קנה אשה ראשית קנין         עזר ומבצר (עיר מבצר) ועמוד משען

25 οὗ οὐκ ἔστιν φραγμός, διαρπαγήσεται κτῆμα·               καὶ οὗ οὐκ ἔστιν γυνή, στενάξει πλανώμενος.

באין גדיר יבוער כרם         ובאין אשה נע ונד

26 τίς γὰρ πιστεύσει εὐζώνῳ λῃστῇ               ἀφαλλομένῳ ἐκ πόλεως εἰς πόλιν;

מי יאמין בגדוד צבא          המדלג מעיר אל עיר

27 οὕτως ἀνθρώπῳ μὴ ἔχοντι νοσσιὰν               καὶ καταλύοντι οὗ ἐὰν ὀψίσῃ.

כן איש אשר לא קן          המרגיע באשר יערב (באשה יסביב)

Sir 37

1 Πᾶς φίλος ἐρεῖ Ἐφιλίασα κἀγώ·             ἀλλ' ἔστιν φίλος ὀνόματι μόνον φίλος.

כל אוהב (אומר) אומר אהבתי         אך יש אהב שם אהב

2 οὐχὶ λύπη ἔνι ἕως θανάτου             ἑταῖρος καὶ φίλος τρεπόμενος εἰς ἔχθραν;

הלא דין מגיע עד מות         רע כנפשך נהפך לצר

3 ὦ πονηρὸν ἐνθύμημα, πόθεν ἐνεκυλίσθης             καλύψαι τὴν ξηρὰν ἐν δολιότητι;

הוי רע שאמר (יאמר) מדוע נוצרתי          למלא פני תבל תרמית

4 ἑταῖρος φίλου ἐν εὐφροσύνῃ ἥδεται             καὶ ἐν καιρῷ θλίψεως ἔσται ἀπέναντι·

מרע אוהב מביט אל שלחן (על שחת)            ובעת צוקה מנגד יעמד (מנוב יעמוד)

5 ἑταῖρος φίλῳ συμπονεῖ χάριν γαστρός,             ἔναντι πολέμου λήμψεται ἀσπίδα.

אוהב טוב נלחם עם זר       ונגד ערים יחזיק צנה

6 μὴ ἐπιλάθῃ φίλου ἐν τῇ ψυχῇ σου             καὶ μὴ ἀμνημονήσῃς αὐτοῦ ἐν χρήμασίν σου.

אל תשכח חביר בקרב         ואל תעזבהו בשללך

7 Πᾶς σύμβουλος ἐξαίρει βουλήν,             ἀλλ' ἔστιν συμβουλεύων εἰς ἑαυτόν.

כל יועץ יניף יד (חזה)               אך יש יועץ דרך לץ (אליו)

8 ἀπὸ συμβούλου φύλαξον τὴν ψυχήν σου             καὶ γνῶθι πρότερον τίς αὐτοῦ χρεία -

מיועץ שמור נפשך            ודע לפנים מה צורכו

καὶ γὰρ αὐτὸς ἑαυτῷ βουλεύσεται - ,             μήποτε βάλῃ ἐπὶ σοὶ κλῆρον

כי גם הוא (ל)נפשו יחשב               למה זה אליו יפול

9 καὶ εἴπῃ σοι Καλὴ ἡ ὁδός σου,             καὶ στήσεται ἐξ ἀναντίας ἰδεῖν τὸ συμβησόμενόν σοι.

ויאמר לך להביט דרכך         וקם מנגד להביט רישך (ראשך)

10 μὴ βουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου σε             καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων σε κρύψον βουλήν,

אל תועץ עם חמיך            וממקנא העלים סוד

Seek no advice from your rivals, and from your competitor hide your counsel.

11 μετὰ γυναικὸς περὶ τῆς ἀντιζήλου αὐτῆς             καὶ μετὰ δειλοῦ περὶ πολέμου,

עם אשה על צרתה            ומדר אל מלחמתו (ומלכוד על מלחמה)

[Do not speak] with a woman about her rival, or a captive about war

μετὰ ἐμπόρου περὶ μεταβολίας             καὶ μετὰ ἀγοράζοντος περὶ πράσεως,

עמ סוחר אל תתגר(ו)         ומקנה על ממכר

with a merchant about bargains, or a buyer about value,

μετὰ βασκάνου περὶ εὐχαριστίας             καὶ μετὰ ἀνελεήμονος περὶ χρηστοηθείας,

עם איש רע על תמלת (גמילות) חסד          ואכזרי על טוב בשר

with an evil man about acts of kindness, or a cruel man about human welfare,

μετὰ ὀκνηροῦ περὶ παντὸς ἔργου             καὶ μετὰ μισθίου ἐφετίου περὶ συντελείας,

פועל שוא (שכיר) על מלאכתו         שומר שוא על מוציא רע(שכיר שנה על מוצא זרע)

with a useless worker about his work, or a seasonal labourer about the harvest.

οἰκέτῃ ἀργῷ περὶ πολλῆς ἐργασίας,             μὴ ἔπεχε ἐπὶ τούτοις περὶ πάσης συμβουλίας·

12 ἀλλ' ἢ μετὰ ἀνδρὸς εὐσεβοῦς ἐνδελέχιζε,             ὃν ἂν ἐπιγνῷς συντηροῦντα ἐντολάς,

אך אם איש מפחד תמיד               אשר תדע שומר מצוה

Rather, if there is a man who is always reverent, whom you know as a keeper of the commandments, [associate with him.]

ὃς ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ κατὰ τὴν ψυχήν σου,             καὶ ἐὰν πταίσῃς, συναλγήσει σοι.

אשר עם לבבו כלבבך         אם תכשל יגיע אליך (יעבר בך)

whose heart is like your heart, and if you fall it will touch him.

13 καὶ βουλὴν καρδίας στῆσον,             οὐ γὰρ ἔστιν σοι πιστότερος αὐτῆς·

וגם עצת לבב הבין            מי יאמין לך אמן (כי אם אמון ממנו)

14 ψυχὴ γὰρ ἀνδρὸς ἀπαγγέλλειν ἐνίοτε εἴωθεν             ἢ ἑπτὰ σκοποὶ ἐπὶ μετεώρου καθήμενοι ἐπὶ σκοπῆς.

לב אנוש מגיד שעיותיו               משבעה צפים על מצפה (שן)

A man's heart declares his intentions, more than seven watchmen on a tower.

15 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις δεήθητι ὑψίστου,             ἵνα εὐθύνῃ ἐν ἀληθείᾳ τὴν ὁδόν σου.

ועם כל אלה עתר אל אֵל             אשר יכין באמת צעדיך

Along with all this pray to God, who will set your footsteps in truth.

16 Ἀρχὴ παντὸς ἔργου λόγος,             καὶ πρὸ πάσης πράξεως βουλή.

ראש כל מעשה דבר (מאמר)         וראש (לפני) כל פעל היא מחשבת

The source of all action is a statement, preceding every deed is a thought.

17 ἴχνος ἀλλοιώσεως καρδίας             τέσσαρα μέρη ἀνατέλλει,

עקר תחבולות לבב            ארבעה שבטים (שרביטי[ם]) יפריח

The root of all conduct is the heart, seven branches it shoots forth:

18 ἀγαθὸν καὶ κακόν, ζωὴ καὶ θάνατος,             καὶ ἡ κυριεύουσα ἐνδελεχῶς αὐτῶν γλῶσσά ἐστιν.

טוב ורעה וחיים ומות         ומושלת בם כליל לשון

good and evil, life and death, and their absolute mistress is the tongue.

19 ἔστιν ἀνὴρ πανοῦργος πολλῶν παιδευτής,             καὶ τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ ἐστιν ἄχρηστος.

יש חכם לרבים נחכם         ולנפשו הוא נואל

One wise man may share his wisdom with many, but be useless to himself.

20 ἔστιν σοφιζόμενος ἐν λόγοις μισητός,             οὗτος πάσης τροφῆς καθυστερήσει·

ויש חכם בדברו נמאס (ימאס)         ומכל מאכל תענוג נבצר

Another wise man is rejected when he speaks, and he is deprived of enjoyable things to consume.

21 οὐ γὰρ ἐδόθη αὐτῷ παρὰ κυρίου χάρις, ὅτι πάσης σοφίας ἐστερήθη.

22 ἔστιν σοφὸς τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ,             καὶ οἱ καρποὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ ἐπὶ στόματος πιστοί.

ויש חכם לנפשו יחכם (נחכם)         פרי דעתו על גויתו

Another wise man may use his wisdom for himself, and the fruit of his knowledge is seen in himself (his body).

23 ἀνὴρ σοφὸς τὸν ἑαυτοῦ λαὸν παιδεύσει,             καὶ οἱ καρποὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ πιστοί.

ויש חכםלעמו יחכם          פרי דעתו בגויתם

Another wise man shares his wisdom with his people, and the fruit of his knowledge is enduring.

24 ἀνὴρ σοφὸς πλησθήσεται εὐλογίας,             καὶ μακαριοῦσιν αὐτὸν πάντες οἱ ὁρῶντες.

חכם לנפשו ישבע תענוג             ויאשרו(י)הו כל רואיהו

Another wise man to his own advantage has full enjoyment, and all who see him declare him blessed.

25 ζωὴ ἀνδρὸς ἐν ἀριθμῷ ἡμερῶν,             καὶ αἱ ἡμέραι τοῦ Ισραηλ ἀναρίθμητοι.

חיי איש (אנוש) ימים מספר         וחיי עם ישראל ימי אין מספר

The life of a man is numbered in days, but the life of Israel is unnumbered.

26 ὁ σοφὸς ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ κληρονομήσει πίστιν,             καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.

חכם עם ינחל כבוד            ושמו עומד בחיי עולם

The wise man of a people wins a heritage of glory, and his name stand firm in everlasting life.

27 Τέκνον, ἐν ζωῇ σου πείρασον τὴν ψυχήν σου             καὶ ἰδὲ τί πονηρὸν αὐτῇ καὶ μὴ δῷς αὐτῇ·

בני בחייך (בחמר) נס נפשך          וראה מה רע לה ועל תתן לה

My son, while in good health discipline your soul (appetite), see what is bad for it and do not give this to it.

28 οὐ γὰρ πάντα πᾶσιν συμφέρει,             καὶ οὐ πᾶσα ψυχὴ ἐν παντὶ εὐδοκεῖ.

כי לא הכל לכל טוב (כי לא לכל טוב תענוג)         ולא לכל נפש כל זן תבחר

For not every enjoyment is good for everyone, nor would every soul (appetite) choose the same thing.

29 μὴ ἀπληστεύου ἐν πάσῃ τρυφῇ             καὶ μὴ ἐκχυθῇς ἐπὶ ἐδεσμάτων·

אל תזרע לכל תענוג (אל תזד אל תענוג)          ואל תשפך על כל מטעמים

Do not be carried away with every enjoyment, nor hanker after every dish.

30 ἐν πολλοῖς γὰρ βρώμασιν ἔσται νόσος,             καὶ ἡ ἀπληστία ἐγγιεῖ ἕως χολέρας·

כי ברוב תענוג יקנן חולי (ברב אוכל יקנון חולי)          והמרבה יגיע אל זרא (והמזיע יגוע על זרא)

Through lack of self-control many have died, but the one who is on his guard prolongs his life.

31 δι' ἀπληστίαν πολλοὶ ἐτελεύτησαν,             ὁ δὲ προσέχων προσθήσει ζωήν.

בלא מוזר רבים גועו (יגועו ועועו)          והנשמר יוסיף חיים

Sir 38

1 Τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ,             καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν κύριος·

רעי רופא לפני צרכו          גם אתו חלק אל
(רעה רועה רופא לפי צרך          כי גם אותו חלק אל)

Respect the doctor because of your need for him, for God has created (such as) him.

2 παρὰ γὰρ ὑψίστου ἐστὶν ἴασις,             καὶ παρὰ βασιλέως λήμψεται δόμα.

מאת אל יחכם רופא          ומאת מלך ישא משאות

From God the doctor has wisdom, and from the king he receives his upkeep.

3 ἐπιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ,             καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται.

דעת רופא תרים ראשו       ולפני נדיבים יתיצב

The doctor's knowledge gives him prestige ("lifts up his head"), so that he can appear before princes.

4 κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα,             καὶ ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς.

אל מארץ מוציא תרופות             וגבר מבין אל ימאס בם

God brings forth healing herbs from the earth, which an intelligent man will not despise.

5 οὐκ ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνθη ὕδωρ             εἰς τὸ γνωσθῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ;

הלא בעץ המתיקו מים         בעבור להודיע כל אנוש כחו

Do they not sweeten water with a twig, so as to show all men its power.

6 καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην             ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ·

ויתן לאנוש בינה             להתפאר בגבורתו

He endows men with understanding, to glory in his mighty works.

7 ἐν αὐτοῖς ἐθεράπευσεν καὶ ἦρεν τὸν πόνον αὐτοῦ,             μυρεψὸς ἐν τούτοις ποιήσει μεῖγμα,

בהם רופא יניח מכאוב         וכן רוקח עושה מרקחת

With them the doctor eases pain, and the pharmacist likewise prepares medicines.

8 καὶ οὐ μὴ συντελεσθῇ ἔργα αὐτοῦ,             καὶ εἰρήνη παρ' αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.

למען לא ישבות מעשהו             ותושיה מבני אדם

For God's creative work does not sit still, ever active on the face of the earth.

9 Τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ παράβλεπε,             ἀλλ' εὖξαι κυρίῳ, καὶ αὐτὸς ἰάσεταί σε·

בני בחולי אל תתעבר         התפלל אל אל כי הוא ירפא

My son, when you are sick delay not, but pray to God for he gives healing.

10 ἀπόστησον πλημμέλειαν καὶ εὔθυνον χεῖρας             καὶ ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καθάρισον καρδίαν·

הסר [מ]עול ומהכר פנים          ומכל פשעים טהר לב

Turn away from wickedness and let your hands be clean, from all sin cleanse your heart.

11 δὸς εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεως             καὶ λίπανον προσφορὰν ὡς μὴ ὑπάρχων.

[הגש ניחוח] ואזכרה            ודשן ערוך בכנפי הוניך

Offer your sweetsmelling oblation and petition, a rich offering according to your menas.

12 καὶ ἰατρῷ δὸς τόπον, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν κύριος,             καὶ μὴ ἀποστήτω σου, καὶ γὰρ αὐτοῦ χρεία.

וג[ם] ל[רופא] תן מקום          ולא ימוש [כי גם בו] צורך

And give the doctor his place, lest he go away―for you need him.

13 ἔστιν καιρὸς ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία·             14 καὶ γὰρ αὐτοὶ κυρίου δεηθήσονται,

כי יש עת אשר בידו מצלחת          כי גם הוא אל אל יעתיר

For there are times when he has the power to help, for he also prays to God

ἵνα εὐοδώσῃ αὐτοῖς ἀνάπαυσιν               καὶ ἴασιν χάριν ἐμβιώσεως.

אשר יצלח לו פשרה          ורפאות למען מחיה

to make his diagnosis correct, and to heal and give life.

15 ὁ ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν             ἐμπέσοι εἰς χεῖρας ἰατροῦ.

אשר חוטא לפני עושהו               יתגבר לפני רופא

Anyone who is a sinner toward his Maker will be defiant toward the doctor.

16 Τέκνον, ἐπὶ νεκρῷ κατάγαγε δάκρυα             καὶ ὡς δεινὰ πάσχων ἔναρξαι θρήνου,

בני על המת הזיב דמעה               התמרר ונהה קינה

My son, shed tears for the dead, bitterly wail and lament;

κατὰ δὲ τὴν κρίσιν αὐτοῦ περίστειλον τὸ σῶμα αὐτοῦ             καὶ μὴ ὑπερίδῃς τὴν ταφὴν αὐτοῦ.

כמשפטו אסוף שארו          ואל תתעלם בגויעתם

as he is entitled, prepare the body, and do not be absent from (burying) the corpse.

17 πίκρανον κλαυθμὸν καὶ θέρμανον κοπετὸν             καὶ ποίησον τὸ πένθος κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ

המר בני והתם מספד         ושית אבלו כיוצא בו

Weep bitterly, my son, and mourn fully, show sorrow for him as is his due,

ἡμέραν μίαν καὶ δύο χάριν διαβολῆς             καὶ παρακλήθητι λύπης ἕνεκα·

ביום ושנים בעבור דמעה             והנחם בעבור עון

for one or two days to prevent gossip, then compose yourself after your grief.

18 ἀπὸ λύπης γὰρ ἐκβαίνει θάνατος,             καὶ λύπη καρδίας κάμψει ἰσχύν.

מדין יוצא אסון               כן רע לבב יבנה עצבה

From grief comes an extremity, and heartache produces depression.

19 ἐν ἐπαγωγῇ παραμένει καὶ λύπη, καὶ βίος πτωχοῦ κατὰ καρδίας.

20 μὴ δῷς εἰς λύπην τὴν καρδίαν σου,             ἀπόστησον αὐτὴν μνησθεὶς τὰ ἔσχατα·

אל תשיב אליו לב עוד         פרע זכרו וזכור אחרית

Do not turn your heart to him again, for it is bad to think of him; think rather of the end.

21 μὴ ἐπιλάθῃ, οὐ γάρ ἐστιν ἐπάνοδος,             καὶ τοῦτον οὐκ ὠφελήσεις καὶ σεαυτὸν κακώσεις.

אל תזכרהו כי אין לו תקוה            מה תועיל ולך תריע

Do not think of him, for he cannot be expected back, it does him no good and it harms you.

22 μνήσθητι τὸ κρίμα μου, ὅτι οὕτως καὶ τὸ σόν·             ἐμοὶ ἐχθὲς καὶ σοὶ σήμερον.

זכור חקו כי הוא חקך         לו אתמול ולך היום

Remember that his fate is your fate, for him it was yesterday, for you today.

23 ἐν ἀναπαύσει νεκροῦ κατάπαυσον τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ             καὶ παρακλήθητι ἐν αὐτῷ ἐν ἐξόδῳ πνεύματος αὐτοῦ.

כשבות מת ישבות (מושבת מתושבת) זכרו          והנחם עם צאת נפשו

As the dead depart let their memory depart, rally your courage once the soul has left.

24 Σοφία γραμματέως ἐν εὐκαιρίᾳ σχολῆς,             καὶ ὁ ἐλασσούμενος πράξει αὐτοῦ σοφισθήσεται.

חכמת סופר תרבה חכמה             וחס[ר] עסק הוא יתח[כם]

The wisdom of a scribe increases wisdom, and one who has leisure can become wise.

25 τί σοφισθήσεται ὁ κρατῶν ἀρότρου             καὶ καυχώμενος ἐν δόρατι κέντρου,

מה יתחכם תומך מלמד       תמתפאר בחנית מרעיר

How can he become wise who guides the plow, who thrills in wielding a lance,

βόας ἐλαύνων καὶ ἀναστρεφόμενος ἐν ἔργοις αὐτῶν,             καὶ ἡ διήγησις αὐτοῦ ἐν υἱοῖς ταύρων;

באלוף ינהג ישובב בשור             ושעיותיו ע[ם] בנ[י בקר]

who guides the ox and urges the bullock, whose every concern is for cattle?

26 καρδίαν αὐτοῦ δώσει ἐκδοῦναι αὔλακας,             καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ εἰς χορτάσματα δαμάλεων.

ושקידתו לכלות מרבק         לב ישית לשד[ד בתלמים]

His concern is to look after the stalls, and his heart is on plowing furrows.

27 οὕτως πᾶς τέκτων καὶ ἀρχιτέκτων,             ὅστις νύκτωρ ὡς ἡμέρας διάγει·

אף עשה [.... ח]שב            אשר ליל[ה כיום ינהג]

So with every engraver and designer, who labours night and day

οἱ γλύφοντες γλύμματα σφραγίδων,             καὶ ἡ ἐπιμονὴ αὐτοῦ ἀλλοιῶσαι ποικιλίαν·
καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰς ὁμοιῶσαι ζωγραφίαν,             καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ τελέσαι ἔργον.

28 οὕτως χαλκεὺς καθήμενος ἐγγὺς ἄκμονος             καὶ καταμανθάνων ἔργα σιδήρου·
ἀτμὶς πυρὸς τήξει σάρκας αὐτοῦ,             καὶ ἐν θέρμῃ καμίνου διαμαχήσεται·
φωνῇ σφύρης κλινεῖ τὸ οὖς αὐτοῦ,             καὶ κατέναντι ὁμοιώματος σκεύους οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ·
καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰς συντέλειαν ἔργων,             καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ κοσμῆσαι ἐπὶ συντελείας.

29 οὕτως κεραμεὺς καθήμενος ἐν ἔργῳ αὐτοῦ             καὶ συστρέφων ἐν ποσὶν αὐτοῦ τροχόν,
ὃς ἐν μερίμνῃ κεῖται διὰ παντὸς ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ,             καὶ ἐναρίθμιος πᾶσα ἡ ἐργασία αὐτοῦ·

30 ἐν βραχίονι αὐτοῦ τυπώσει πηλὸν             καὶ πρὸ ποδῶν κάμψει ἰσχὺν αὐτοῦ·
καρδίαν ἐπιδώσει συντελέσαι τὸ χρῖσμα,             καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ καθαρίσαι κάμινον.

31 Πάντες οὗτοι εἰς χεῖρας αὐτῶν ἐνεπίστευσαν,             καὶ ἕκαστος ἐν τῷ ἔργῳ αὐτοῦ σοφίζεται·

32 ἄνευ αὐτῶν οὐκ οἰκισθήσεται πόλις,             καὶ οὐ παροικήσουσιν οὐδὲ περιπατήσουσιν.

33 ἀλλ' εἰς βουλὴν λαοῦ οὐ ζητηθήσονται             καὶ ἐν ἐκκλησίᾳ οὐχ ὑπεραλοῦνται·
ἐπὶ δίφρον δικαστοῦ οὐ καθιοῦνται             καὶ διαθήκην κρίματος οὐ διανοηθήσονται.

34 οὐδὲ μὴ ἐκφάνωσιν παιδείαν καὶ κρίμα             καὶ ἐν παραβολαῖς οὐχ εὑρεθήσονται,
ἀλλὰ κτίσμα αἰῶνος στηρίσουσιν,             καὶ ἡ δέησις αὐτῶν ἐν ἐργασίᾳ τέχνης.

Sir 39

1 Πλὴν τοῦ ἐπιδιδόντος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ             καὶ διανοουμένου ἐν νόμῳ ὑψίστου,
σοφίαν πάντων ἀρχαίων ἐκζητήσει             καὶ ἐν προφητείαις ἀσχοληθήσεται,

2 διήγησιν ἀνδρῶν ὀνομαστῶν συντηρήσει             καὶ ἐν στροφαῖς παραβολῶν συνεισελεύσεται,

3 ἀπόκρυφα παροιμιῶν ἐκζητήσει             καὶ ἐν αἰνίγμασι παραβολῶν ἀναστραφήσεται.

4 ἀνὰ μέσον μεγιστάνων ὑπηρετήσει             καὶ ἔναντι ἡγουμένων ὀφθήσεται·
ἐν γῇ ἀλλοτρίων ἐθνῶν διελεύσεται,             ἀγαθὰ γὰρ καὶ κακὰ ἐν ἀνθρώποις ἐπείρασεν.

5 τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἐπιδώσει ὀρθρίσαι πρὸς κύριον τὸν ποιήσαντα αὐτὸν             καὶ ἔναντι ὑψίστου δεηθήσεται·
καὶ ἀνοίξει στόμα αὐτοῦ ἐν προσευχῇ             καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεηθήσεται.

6 ἐὰν κύριος ὁ μέγας θελήσῃ,             πνεύματι συνέσεως ἐμπλησθήσεται·
αὐτὸς ἀνομβρήσει ῥήματα σοφίας αὐτοῦ             καὶ ἐν προσευχῇ ἐξομολογήσεται κυρίῳ·

7 αὐτὸς κατευθυνεῖ βουλὴν αὐτοῦ             καὶ ἐπιστήμην καὶ ἐν τοῖς ἀποκρύφοις αὐτοῦ διανοηθήσεται·

8 αὐτὸς ἐκφανεῖ παιδείαν διδασκαλίας αὐτοῦ             καὶ ἐν νόμῳ διαθήκης κυρίου καυχήσεται.

9 αἰνέσουσιν τὴν σύνεσιν αὐτοῦ πολλοί,             καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος οὐκ ἐξαλειφθήσεται·
οὐκ ἀποστήσεται τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ,             καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ζήσεται εἰς γενεὰς γενεῶν·

10 τὴν σοφίαν αὐτοῦ διηγήσονται ἔθνη,             καὶ τὸν ἔπαινον αὐτοῦ ἐξαγγελεῖ ἐκκλησία·

11 ἐὰν ἐμμείνῃ, ὄνομα καταλείψει ἢ χίλιοι,             καὶ ἐὰν ἀναπαύσηται, ἐκποιεῖ αὐτῷ.

12 Ἔτι διανοηθεὶς ἐκδιηγήσομαι             καὶ ὡς διχομηνία ἐπληρώθην.

13 εἰσακούσατέ μου, υἱοὶ ὅσιοι,             καὶ βλαστήσατε ὡς ῥόδον φυόμενον ἐπὶ ῥεύματος ὑγροῦ

14 καὶ ὡς λίβανος εὐωδιάσατε ὀσμὴν             καὶ ἀνθήσατε ἄνθος ὡς κρίνον.
διάδοτε ὀσμὴν καὶ αἰνέσατε ᾆσμα,             εὐλογήσατε κύριον ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ἔργοις,

15 δότε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μεγαλωσύνην             καὶ ἐξομολογήσασθε ἐν αἰνέσει αὐτοῦ

ἐν ᾠδαῖς χειλέων καὶ ἐν κινύραις             καὶ οὕτως ἐρεῖτε ἐν ἐξομολογήσει

[בש]ירות נבל וכל מינ[ו]            וכן תאמר בתרועה

with music on the harp and all stringed instruments, so proclaim in joyful song:

16 Τὰ ἔργα κυρίου πάντα ὅτι καλὰ σφόδρα,             καὶ πᾶν πρόσταγμα ἐν καιρῷ αὐτοῦ ἔσται·

מעשי אל כלם טובים         וכל צורך בעתו יספיק

The works of God are all of them good, he supplies everything in need in its own time.

οὐκ ἔστιν εἰπεῖν Τί τοῦτο; εἰς τί τοῦτο;             πάντα γὰρ ἐν καιρῷ αὐτοῦ ζητηθήσεται.

17 ἐν λόγῳ αὐτοῦ ἔστη ὡς θιμωνιὰ ὕδωρ             καὶ ἐν ῥήματι στόματος αὐτοῦ ἀποδοχεῖα ὑδάτων.

[בדברו] יעריך [מים]         ומוצא פיו אוצרו

18 ἐν προστάγματι αὐτοῦ πᾶσα ἡ εὐδοκία,             καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἐλαττώσει τὸ σωτήριον αὐτοῦ.

תנ[...] רצונו יצליח            ואין מעצור לתשועתו

19 ἔργα πάσης σαρκὸς ἐνώπιον αὐτοῦ,             καὶ οὐκ ἔστιν κρυβῆναι ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ·

מעשה כל בשר נגדו          ואין נסתר מנגד עיניו

20 ἀπὸ τοῦ αἰῶνος εἰς τὸν αἰῶνα ἐπέβλεψεν,             καὶ οὐθέν ἐστιν θαυμάσιον ἐναντίον αὐτοῦ.

מעולם ועד עולם יביט         [ואין] מספר לתשועתו
אין [...] ומעט עמו          ואין נפלא וחזק ממנו

21 οὐκ ἔστιν εἰπεῖν Τί τοῦτο; εἰς τί τοῦτο;             πάντα γὰρ εἰς χρείας αὐτῶν ἔκτισται.

אין לאמר זה למה זה          כי הכל לצרכו נבחר
אין לאמר זה רע מזה             כי הכל בעתו יגבר

22 Ἡ εὐλογία αὐτοῦ ὡς ποταμὸς ἐπεκάλυψεν             καὶ ὡς κατακλυσμὸς ξηρὰν ἐμέθυσεν·

ברכות כישר הציפה          וכנהר תבל ריותה

23 οὕτως ὀργὴν αὐτοῦ ἔθνη κληρονομήσει,             ὡς μετέστρεψεν ὕδατα εἰς ἅλμην.

[כן] זעמו גוים יוריש            ויהפק למלח משקה

24 αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ τοῖς ὁσίοις εὐθεῖαι,             οὕτως τοῖς ἀνόμοις προσκόμματα·

[ארחו]ת תמים יישרו          כן לזרים [יס]תוללו

25 ἀγαθὰ τοῖς ἀγαθοῖς ἔκτισται ἀπ' ἀρχῆς,             οὕτως τοῖς ἁμαρτωλοῖς κακά.

[טוב לט]וב חלק מראש         כן לרעים טוב וריע

26 ἀρχὴ πάσης χρείας εἰς ζωὴν ἀνθρώπου,             ὕδωρ καὶ πῦρ καὶ σίδηρος καὶ ἅλας

[ראש כל צרך] ל[חיי] אדם מים          ואש וברזל ומלח

καὶ σεμίδαλις πυροῦ καὶ γάλα καὶ μέλι,             αἷμα σταφυλῆς καὶ ἔλαιον καὶ ἱμάτιον·

[חטה ח]לב ודבש             דם ענב יצהר ובגד

27 ταῦτα πάντα τοῖς εὐσεβέσιν εἰς ἀγαθά,             οὕτως τοῖς ἁμαρτωλοῖς τραπήσεται εἰς κακά.

כל [אלה לטוב]ים ייטיבו       כן לרעים לרעה נהפכו

28 Ἔστιν πνεύματα, ἃ εἰς ἐκδίκησιν ἔκτισται             καὶ ἐν θυμῷ αὐτοῦ ἐστερέωσεν μάστιγας αὐτῶν·

[יש רוחות למשפט נו]צרו             [ובאפו הרי]ם יעתיק[ו]

ἐν καιρῷ συντελείας ἰσχὺν ἐκχεοῦσιν             καὶ τὸν θυμὸν τοῦ ποιήσαντος αὐτοὺς κοπάσουσιν.

[בעת עברה כחם יראו         וחרון בוראם יניחו]

29 πῦρ καὶ χάλαζα καὶ λιμὸς καὶ θάνατος,             πάντα ταῦτα εἰς ἐκδίκησιν ἔκτισται·

אש וברד רע ודבר             גם אלה למשפט נ[....]

30 θηρίων ὀδόντες καὶ σκορπίοι καὶ ἔχεις             καὶ ῥομφαία ἐκδικοῦσα εἰς ὄλεθρον ἀσεβεῖς·

כל אלה לצורכם נבראו             והמה באוצר ולעת יפקדו

חית שן עקרב ופתן            וחרב נקמות להחרים [רעים]

31 ἐν τῇ ἐντολῇ αὐτοῦ εὐφρανθήσονται καὶ ἐπὶ τῆς γῆς εἰς χρείας ἑτοιμασθήσονται             καὶ ἐν καιροῖς αὐτῶν οὐ παραβήσονται λόγον.

בצותי אתם ישישו            ובחקם לא ימרו פיו

32 Διὰ τοῦτο ἐξ ἀρχῆς ἐστηρίχθην καὶ διενοήθην             καὶ ἐν γραφῇ ἀφῆκα

על כן מראש התי[צ]בתי               והתבוננתי ובכתב הנחתי

33 Τὰ ἔργα κυρίου πάντα ἀγαθὰ             καὶ πᾶσαν χρείαν ἐν ὥρᾳ αὐτῆς χορηγήσει,

מעשה אל כלם טובים         לכל צורך בעתו יספוק

34 καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν Τοῦτο τούτου πονηρότερον,             πάντα γὰρ ἐν καιρῷ εὐδοκιμηθήσεται.

אל לאמר זה רע מה זה         כי הכל בעתו יגביר

35 καὶ νῦν ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ στόματι ὑμνήσατε             καὶ εὐλογήσατε τὸ ὄνομα κυρίου.

עתה בכל לב הרנינו          וברכו את שם ה[קדוש]

 

Sir 40

1 Ἀσχολία μεγάλη ἔκτισται παντὶ ἀνθρώπῳ             καὶ ζυγὸς βαρὺς ἐπὶ υἱοὺς Αδαμ

עסק גדול חלק אל            ועול כבד על בני אדם

ἀφ' ἡμέρας ἐξόδου ἐκ γαστρὸς μητρὸς αὐτῶν             ἕως ἡμέρας ἐπιστροφῆς εἰς μητέρα πάντων·

2 τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν καὶ φόβον καρδίας,             ἐπίνοια προσδοκίας, ἡμέρα τελευτῆς.

מיום צאתו מרחם אמו         עד יום שובו אל אם כל חי

3 ἀπὸ καθημένου ἐπὶ θρόνου ἐνδόξου             καὶ ἕως τεταπεινωμένου ἐν γῇ καὶ σποδῷ,

מיושב כסא לגבה             עד לשוב עפר ואפר

4 ἀπὸ φοροῦντος ὑακίνθινον καὶ στέφανον             καὶ ἕως περιβαλλομένου

ὠμόλινον θυμὸς καὶ ζῆλος καὶ ταραχὴ             καὶ σάλος καὶ φόβος θανάτου καὶ μηνίαμα καὶ ἔρις.

מעוטה צניף וציץ             ועד עוטה שמלת [עור]

ὠμόλινον θυμὸς καὶ ζῆλος καὶ ταραχὴ             καὶ σάλος καὶ φόβος θανάτου καὶ μηνίαμα καὶ ἔρις.

5 καὶ ἐν καιρῷ ἀναπαύσεως ἐπὶ κοίτης             ὕπνος νυκτὸς ἀλλοιοῖ γνῶσιν αὐτοῦ·

אך קנאה דאגה ופחד          אימת מות תהר[ה וריב]

ועת נו[חו] על משכבו          שינת לילה [ד]ע[תו]

6 ὀλίγον ὡς οὐδὲν ἐν ἀναπαύσει,             καὶ ἀπ' ἐκείνου ἐν ὕπνοις ὡς ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶς

מעט לריק כרגע ישקוט               ומבין [בה]ל[ות [....]ש

τεθορυβημένος ἐν ὁράσει καρδίας αὐτοῦ             ὡς ἐκπεφευγὼς ἀπὸ προσώπου πολέμου·

מעט טע מחזון נפשו          כשריד [הנס מפני] רודף

7 ἐν καιρῷ χρείας αὐτοῦ ἐξηγέρθη             καὶ ἀποθαυμάζων εἰς οὐδένα φόβον.

[..] עודך [.....] הקיץ             ומראו [........] מניח

8 μετὰ πάσης σαρκὸς ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους,             καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλῶν ἑπταπλάσια πρὸς ταῦτα·

9 θάνατος καὶ αἷμα καὶ ἔρις καὶ ῥομφαία,             ἐπαγωγαί, λιμὸς καὶ σύντριμμα καὶ μάστιξ.

[דב]ר ודם חרחר וחרב         שד ושבר רעה ומות

10 ἐπὶ τοὺς ἀνόμους ἐκτίσθη ταῦτα πάντα,             καὶ δι' αὐτοὺς ἐγένετο ὁ κατακλυσμός.

[ע]ל רשע נבראה רעה         ובעבור תמוש כלה

11 πάντα, ὅσα ἀπὸ γῆς, εἰς γῆν ἀναστρέφει,             καὶ ἀπὸ ὑδάτων, εἰς θάλασσαν ἀνακάμπτει.

כל מארץ אל ארץ ישוב               ואשר ממרום אל מרום

12 Πᾶν δῶρον καὶ ἀδικία ἐξαλειφθήσεται,             καὶ πίστις εἰς τὸν αἰῶνα στήσεται.

כל מש[.............]               [................]

13 χρήματα ἀδίκων ὡς ποταμὸς ξηρανθήσεται             καὶ ὡς βροντὴ μεγάλη ἐν ὑετῷ ἐξηχήσει·

מחול אל חול כנחל איתן             ומאפיק אדיר בחזיז קולות

14 ἐν τῷ ἀνοῖξαι αὐτὸν χεῖρας εὐφρανθήσεται,             οὕτως οἱ παραβαίνοντες εἰς συντέλειαν ἐκλείψουσιν.

עם עם שאתו כפים יגילו             כי פתאם לנצח יתם

15 ἔκγονα ἀσεβῶν οὐ πληθυνεῖ κλάδους,             καὶ ῥίζαι ἀκάθαρτοι ἐπ' ἀκροτόμου πέτρας·

נצר מחמס לא ינקה (יכה בו)          כי שורש חנף על שן סלע (צור)

16 ἄχι ἐπὶ παντὸς ὕδατος             καὶ χείλους ποταμοῦ πρὸ παντὸς χόρτου ἐκτιλήσεται.

כקרדמות על גפת נחל         מפני כל מטר נדעכו

17 χάρις ὡς παράδεισος ἐν εὐλογίαις,             καὶ ἐλεημοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα διαμενεῖ.

וחסד לעולם לא ימוט         וצדקה לעד תכון

18 Ζωὴ αὐτάρκους καὶ ἐργάτου γλυκανθήσεται,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ὁ εὑρίσκων θησαυρόν.

חיי יין (יתר) ושכר ימתקו          ומשניהם מוצא אוצר

19 τέκνα καὶ οἰκοδομὴ πόλεως στηρίζουσιν ὄνομα,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γυνὴ ἄμωμος λογίζεται.

ילד ועיר יעמידו שם          ומשניהם מוצא חכמה

שגר ונטע יפריחו שם         ומשניהם אשה נחשקת

20 οἶνος καὶ μουσικὰ εὐφραίνουσιν καρδίαν,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ἀγάπησις σοφίας.

[יי]ן ושכר יעליצו לב          ומשניהם אהבת דודים

21 αὐλὸς καὶ ψαλτήριον ἡδύνουσιν μέλη,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γλῶσσα ἡδεῖα.

[חלו]ל ונבל יעריבו שיר       ומשניהם לשון ברה

22 χάριν καὶ κάλλος ἐπιθυμήσει ὀφθαλμὸς             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα χλόην σπόρου.

[יופי ולן יל]מידו עין            ומשניהם צמחי שדה

23 φίλος καὶ ἑταῖρος εἰς καιρὸν ἀπαντῶντες,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γυνὴ μετὰ ἀνδρός.

אוהב וחבר לעת ינהגו         ומשניהם אשה משכלת

24 ἀδελφοὶ καὶ βοήθεια εἰς καιρὸν θλίψεως,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ἐλεημοσύνη ῥύσεται.

[אח ועוזר יצילו בע]ת צרה             ומשניהם צדק מצלת

25 χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐπιστήσουσιν πόδα,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα βουλὴ εὐδοκιμεῖται.

זהב וכס[ף יעמידו רג]ל         ומש[ניהך עצה טובה]

26 χρήματα καὶ ἰσχὺς ἀνυψώσουσιν καρδίαν,             καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα φόβος κυρίου·

חיל וכח יג[ילו] לב             ומשניהם [יראת אל]הים

οὐκ ἔστιν ἐν φόβῳ κυρίου ἐλάττωσις,             καὶ οὐκ ἔστιν ἐπιζητῆσαι ἐν αὐτῷ βοήθειαν·

אין [ב]יראת ייי מחסור         ואין לדקש עמה [משע]ן

27 φόβος κυρίου ὡς παράδεισος εὐλογίας,             καὶ ὑπὲρ πᾶσαν δόξαν ἐκάλυψεν αὐτόν.

ירשת אלהים כעדן ברכה             וכן כל כבוד חפתה

28 Τέκνον, ζωὴν ἐπαιτήσεως μὴ βιώσῃς·             κρεῖσσον ἀποθανεῖν ἢ ἐπαιτεῖν.

מני חיי מתן אל תחי          טוב נאסף ממסתולל

29 ἀνὴρ βλέπων εἰς τράπεζαν ἀλλοτρίαν,             οὐκ ἔστιν αὐτοῦ ὁ βίος ἐν λογισμῷ ζωῆς,

איש משגיח על שלחן זר             אין חייו למנות חיי[ם]

ἀλισγήσει ψυχὴν αὐτοῦ ἐν ἐδέσμασιν ἀλλοτρίοις· ἀνὴρ δὲ ἐπιστήμων καὶ πεπαιδευμένος φυλάξεται.

מעגל נפש מטעמו             לאיש יודע סוד מעים

30 ἐν στόματι ἀναιδοῦς γλυκανθήσεται ἐπαίτησις,             καὶ ἐν κοιλίᾳ αὐτοῦ πῦρ καήσεται.

לאיש עוז נפש תמתיק שאלה         ובקרבו תבער כמו אש

Sir 41

1 Ὦ θάνατε, ὡς πικρόν σου τὸ μνημόσυνόν ἐστιν             ἀνθρώπῳ εἰρηνεύοντι ἐν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ,

חיים למות מה [מ]ר זכרך               לאיש שוקט על מכונתו

ἀνδρὶ ἀπερισπάστῳ καὶ εὐοδουμένῳ ἐν πᾶσιν             καὶ ἔτι ἰσχύοντι ἐπιδέξασθαι τροφήν.

איש שליו ומ[צ]ליח בכל       ועוד ב[ו] חיל (כח) לקבל תענוג

2 ὦ θάνατε, καλόν σου τὸ κρίμα             ἐστὶν ἀνθρώπῳ ἐπιδεομένῳ καὶ ἐλασσουμένῳ ἰσχύι,

האח למות כי טוב חקיך               לאיש אונים וחסר עצמה

ἐσχατογήρῳ καὶ περισπωμένῳ περὶ πάντων             καὶ ἀπειθοῦντι καὶ ἀπολωλεκότι ὑπομονήν.

איש כושל ינקש בכל         סרב (אפס המרה) ואבד תקוה
(איש כושל ונוקש (מוקש ומושל) בכל             אפס המראה ואבד תקוה)

3 μὴ εὐλαβοῦ κρίμα θανάτου,             μνήσθητι προτέρων σου καὶ ἐσχάτων·

אל תפחד ממות חוקיך         ז[כ]ר כי ראשנים ואחרנים עמך

4 τοῦτο τὸ κρίμα παρὰ κυρίου πάσῃ σαρκί,             καὶ τί ἀπαναίνῃ ἐν εὐδοκίᾳ ὑψίστου;

זה חלק כל בשר מאל         ומה תמאס בתורת עלי[ון]

εἴτε δέκα εἴτε ἑκατὸν εἴτε χίλια ἔτη,             οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ἐλεγμὸς ζωῆς.

לאלף שנים מאה ועשר (לעשר מאה ו[אל]ף שנים)               איש תוכחות בשאול

5 Τέκνα βδελυρὰ γίνεται τέκνα ἁμαρτωλῶν             καὶ συναναστρεφόμενα παροικίαις ἀσεβῶν·

נין נמאס דבר רעים          ונכד אויל [משפ]חת רשע

6 τέκνων ἁμαρτωλῶν ἀπολεῖται κληρονομία,             καὶ μετὰ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐνδελεχιεῖ ὄνειδος.

מבן עול ממשלת רע          [וע] זר[עו חרפה

7 πατρὶ ἀσεβεῖ μέμψεται τέκνα,             ὅτι δι' αὐτὸν ὀνειδισθήσονται.

אב רשע יקוב יל[ד]            כי [בג]ללו היו בוז

8 οὐαὶ ὑμῖν, ἄνδρες ἀσεβεῖς,             οἵτινες ἐγκατελίπετε νόμον θεοῦ ὑψίστου·

[אוי]ל אנשי ע[ון]            עוזבי תורת עליון

9 καὶ ἐὰν γεννηθῆτε, εἰς κατάραν γεννηθήσεσθε,             καὶ ἐὰν ἀποθάνητε, εἰς κατάραν μερισθήσεσθε.

אם [תמרו] על ידי אסון         ואם תולידו לאנחה

[א]ם תכשלו לשמחת עולם             ואם תמותו לקללה

10 πάντα, ὅσα ἐκ γῆς, εἰς γῆν ἀπελεύσεται,             οὕτως ἀσεβεῖς ἀπὸ κατάρας εἰς ἀπώλειαν.

כל מאפס אל אפס ישוב               כן חנף מתהו אל תהו

11 Πένθος ἀνθρώπων ἐν σώμασιν αὐτῶν,             ὄνομα δὲ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἀγαθὸν ἐξαλειφθήσεται.

הבל אדם בגויתו             אך שם חסד לא יכרת

12 φρόντισον περὶ ὀνόματος, αὐτὸ γάρ σοι διαμενεῖ             ἢ χίλιοι μεγάλοι θησαυροὶ χρυσίου·

פחד על שם כי הוא ילוך             מאלפי אוצרות חכמה

13 ἀγαθῆς ζωῆς ἀριθμὸς ἡμερῶν,             καὶ ἀγαθὸν ὄνομα εἰς αἰῶνα διαμενεῖ.

טובת חי ימי מספר            וטובת שם ימי אין מספר

14 παιδείαν ἐν εἰρήνῃ συντηρήσατε, τέκνα· σοφία δὲ κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸς ἀφανής,             τίς ὠφέλεια ἐν ἀμφοτέροις;

חכמה טמונה ואוצר מוסתר            מה תועלה בשתיהם

15 κρείσσων ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν μωρίαν αὐτοῦ             ἢ ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν σοφίαν αὐτοῦ.

טוב איש מצפין אולתו         מאיש מצפין חכמתו

(מוסר בש[ת] שמ         מוסר בשת)

16 Τοιγαροῦν ἐντράπητε ἐπὶ τῷ ῥήματί μου·

מוסר בשת שמעו בנים               והכלמו על משפטי

οὐ γάρ ἐστιν πᾶσαν αἰσχύνην διαφυλάξαι καλόν,             καὶ οὐ πάντα πᾶσιν ἐν πίστει εὐδοκιμεῖται.

לא כל בשת נאה לשמר (לבוש)               ולא כל הכלם נבחר

17 αἰσχύνεσθε ἀπὸ πατρὸς καὶ μητρὸς περὶ πορνείας             καὶ ἀπὸ ἡγουμένου καὶ δυνάστου περὶ ψεύδους,

בוש מאב ואם אל זנות         מאדון וגברת על שקר

18 ἀπὸ κριτοῦ καὶ ἄρχοντος περὶ πλημμελείας             καὶ ἀπὸ συναγωγῆς καὶ λαοῦ περὶ ἀνομίας,

מנשיא יושב אל כחש         מעדה ועם על פשע

19 ἀπὸ κοινωνοῦ καὶ φίλου περὶ ἀδικίας καὶ ἀπὸ τόπου,             οὗ παροικεῖς, περὶ κλοπῆς,

משותף ורע על מעל             וממקום תגור על זר

20 ἀπὸ ἀληθείας θεοῦ καὶ διαθήκης             καὶ ἀπὸ πήξεως ἀγκῶνος ἐπ' ἄρτοις,

מפהד אלה וברית       ממטה אציל אל לחם

21 ἀπὸ σκορακισμοῦ λήμψεως             καὶ δόσεως καὶ ἀπὸ ἀσπαζομένων περὶ σιωπῆς,

מהשות מחלקת מנה         ומשאל שלום מהחריש

22 ἀπὸ ὁράσεως γυναικὸς ἑταίρας             καὶ ἀπὸ ἀποστροφῆς προσώπου συγγενοῦς,

מהביט [..............]            ומהמתבונן אל זרה

23 ἀπὸ ἀφαιρέσεως μερίδος             καὶ δόσεως καὶ ἀπὸ κατανοήσεως γυναικὸς ὑπάνδρου,

24 ἀπὸ περιεργίας παιδίσκης αὐτοῦ             καὶ μὴ ἐπιστῇς ἐπὶ τὴν κοίτην αὐτῆς,

מהתעשק [.....]ה לך             ומהתקןמם על יצעיה

25 ἀπὸ φίλων περὶ λόγων ὀνειδισμοῦ             καὶ μετὰ τὸ δοῦναι μὴ ὀνείδιζε,

מאוהב על דברי חרפה (חסד)         ומאחרי מתן א[ל תנ]אץ (מתן חרן)

26 ἀπὸ δευτερώσεως καὶ λόγου ἀκοῆς             καὶ ἀπὸ καλύψεως λόγων κρυφίων·

משנות דבר תשמע            ומחסוף (ומחשף) כל סוד (דבר) עצה

27 καὶ ἔσῃ αἰσχυντηρὸς ἀληθινῶς             καὶ εὑρίσκων χάριν ἔναντι παντὸς ἀνθρώπου.

והיית בוש באמת             ומצא חן בעוני כל חי

Sir 42

1 Μὴ περὶ τούτων αἰσχυνθῇς             καὶ μὴ λάβῃς πρόσωπον τοῦ ἁμαρτάνειν·

אך על אלה אל תבוש         ואל תשא פנים וחטא

2 περὶ νόμου ὑψίστου καὶ διαθήκης             καὶ περὶ κρίματος δικαιῶσαι τὸν ἀσεβῆ,

על תורת עליון וחוק (וחק)             ועל מצדיק (משפט) להצדיק רשע

3 περὶ λόγου κοινωνοῦ καὶ ὁδοιπόρων             καὶ περὶ δόσεως κληρονομίας ἑταίρων,

על חשבון חובר ואדון (וארח) (על חשבון שותף תדרך)             ועל מחלקות נחלה ויש

4 περὶ ἀκριβείας ζυγοῦ καὶ σταθμίων             καὶ περὶ κτήσεως πολλῶν καὶ ὀλίγων,

ועל שחק מאזנים ופלס             ועל תמחות איפה ואבן

5 περὶ διαφόρου πράσεως ἐμπόρων             καὶ περὶ παιδείας τέκνων πολλῆς             καὶ οἰκέτῃ πονηρῷ πλευρὰν αἱμάξαι·

על מקנה בין רב למעט             ועל ממחיר ממכר תגר

[על ]ה             ועבד רע וצלע מהלכת

6 ἐπὶ γυναικὶ πονηρᾷ καλὸν σφραγίς,             καὶ ὅπου χεῖρες πολλαί, κλεῖσον·

על אשה רעה חותם (חכם)             ומקום ידים רפות (רבות) תפתח (מפתח)

7 ὃ ἐὰν παραδιδῷς, ἐν ἀριθμῷ καὶ σταθμῷ,             καὶ δόσις καὶ λῆμψις, πάντα ἐν γραφῇ·

על מקום תפקד יד תספור             ומתת ולקח הכל בכתב

8 περὶ παιδείας ἀνοήτου καὶ μωροῦ             καὶ ἐσχατογήρως κρινομένου πρὸς νέους·

על מוסר פותה וכסיל             ושב וישיש ונוטל עצה בזנות ([וש]ב כושל ענה בזנות)

καὶ ἔσῃ πεπαιδευμένος ἀληθινῶς             καὶ δεδοκιμασμένος ἔναντι παντὸς ζῶντος.

והיית זהיר באמת             ואיש צנוע עפני כל חי

9 Θυγάτηρ πατρὶ ἀπόκρυφος ἀγρυπνία,             καὶ ἡ μέριμνα αὐτῆς ἀφιστᾷ ὕπνον·

בא לאב מטמנת שקר             דאגה תפיד נומה

ἐν νεότητι αὐτῆς, μήποτε παρακμάσῃ,             καὶ συνῳκηκυῖα, μήποτε μισηθῇ·

בנעוריה פן תגור (תמאס)             ובבתוליה פן [....]

10 ἐν παρθενίᾳ, μήποτε βεβηλωθῇ             καὶ ἐν τοῖς πατρικοῖς αὐτῆς ἔγκυος γένηται·

בבתוליה פן תפותה (תחל)             ובבי[ת אביה ....] (ועל אישה [..] תשט[.])

μετὰ ἀνδρὸς οὖσα, μήποτε παραβῇ,             καὶ συνῳκηκυῖα, μήποτε στειρωθῇ.

בבית אביה פן תזריע             ובבית א[........] (ובעל[.......])

11 ἐπὶ θυγατρὶ ἀδιατρέπτῳ στερέωσον φυλακήν,             μήποτε ποιήσῃ σε ἐπίχαρμα ἐχθροῖς,


[....]ל [...]ל[......] ([.....] בת וז[.] משמר             [........] שם סרה

λαλιὰν ἐν πόλει καὶ ἔκκλητον λαοῦ,             καὶ καταισχύνῃ σε ἐν πλήθει πολλῶν.

דבת עיר וקהלת עם             והושבתך [..]דת שער

מקום תגור אל יהי אשנב             ובית מביט מבוא סביב

12 παντὶ ἀνθρώπῳ μὴ ἔμβλεπε          ἐν κάλλει καὶ ἐν μέσῳ γυναικῶν μὴ συνέδρευε·

לכל זכר אל תתן תאר         ובית נשים אל תסתויד

13 ἀπὸ γὰρ ἱματίων ἐκπορεύεται σὴς          καὶ ἀπὸ γυναικὸς πονηρία γυναικός.

כי מבגד יצא עש (עש)             ומאשה רעת אשה

14 κρείσσων πονηρία ἀνδρὸς ἢ ἀγαθοποιὸς γυνή,          καὶ γυνὴ καταισχύνουσα εἰς ὀνειδισμόν.

מטוב רוע איש מטיב אשה            ובית מחרפת תביע אשה (ובת מפחדת מכול חרפה)

15 Μνησθήσομαι δὴ τὰ ἔργα κυρίου,      καὶ ἃ ἑόρακα, ἐκδιηγήσομαι·       ἐν λόγοις κυρίου τὰ ἔργα αὐτοῦ.

אזכר נא מעשי אל            וזה חזיתי ואספרה

באומר אלחים ר[צונ]ו (אדני מעשיו)          ופועל רצונו לקחו

16 ἥλιος φωτίζων κατὰ πᾶν ἐπέβλεψεν,       καὶ τῆς δόξης κυρίου πλῆρες τὸ ἔργον αὐτοῦ.

שמש זור[ח]ת (זהרת) על כל נגלתה            וכבוד ייי על (אדני מלא) כל מעשיו

17 οὐκ ἐξεποίησεν τοῖς ἁγίοις κυρίου       ἐκδιηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ,

לא הספיקו קדושי אל         לספר נפלאות ייי

ἃ ἐστερέωσεν κύριος ὁ παντοκράτωρ       στηριχθῆναι ἐν δόξῃ αὐτοῦ τὸ πᾶν.

אימץ אלהים צבאיו          להתחזק לפני כבודו

18 ἄβυσσον καὶ καρδίαν ἐξίχνευσεν       καὶ ἐν πανουργεύμασιν αὐτῶν διενοήθη·

תהום ולב חקר       ובכל מערומיהם יתבונן

ἔγνω γὰρ ὁ ὕψιστος πᾶσαν εἴδησιν καὶ       ἐνέβλεψεν εἰς σημεῖον αἰῶνος

כי ידע עליון ד[עה]         [ו]מביט אתיות עולם

19 ἀπαγγέλλων τὰ παρεληλυθότα καὶ τὰ ἐσόμενα      καὶ ἀποκαλύπτων ἴχνη ἀποκρύφων·

מחוה חליפות נהיות          ומגלה חקר נסתרות

20 οὐ παρῆλθεν αὐτὸν πᾶν διανόημα,      οὐκ ἐκρύβη ἀπ' αὐτοῦ οὐδὲ εἷς λόγος.

לא נעדר ממנו כל שכל         ולא חלפו (אב[ד]ו) כל דבר

21 τὰ μεγαλεῖα τῆς σοφίας αὐτοῦ ἐκόσμησεν,      ὡς ἔστιν πρὸ τοῦ αἰῶνος καὶ εἰς τὸν αἰῶνα·

גבורת חכמתו תכן            אחד הוא מעולם

οὔτε προσετέθη οὔτε ἠλαττώθη,       καὶ οὐ προσεδεήθη οὐδενὸς συμβούλου.

לא נאסף ולא נאצל            ולא צריך לכל מבין

22 ὡς πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐπιθυμητὰ      καὶ ὡς σπινθῆρός ἐστιν θεωρῆσαι·

הלא כל מעשיו מחמד[ים]            עד ניצוץ וחזות מראה

23 πάντα ταῦτα ζῇ καὶ μένει εἰς τὸν αἰῶνα ἐν πάσαις χρείαις,      καὶ πάντα ὑπακούει.

הוא (הכל) חי וע[ומד] לעד            ולכל תורך הכל ישמע

24 πάντα δισσά, ἓν κατέναντι τοῦ ἑνός,      καὶ οὐκ ἐποίησεν οὐδὲν ἐλλεῖπον·

כלם שונים זה מזה (לעמת זה)            ולא עשה מהם שו[.]

25 ἓν τοῦ ἑνὸς ἐστερέωσεν τὰ ἀγαθά,      καὶ τίς πλησθήσεται ὁρῶν δόξαν αὐτοῦ;

זה על זה חלף טובו(ם)            ומי ישבע להביט הודר

Sir 43

1 Γαυρίαμα ὕψους στερέωμα καθαριότητος,            εἶδος οὐρανοῦ ἐν ὁράματι δόξης.

תאר מרום ורקיע לטהר            ועצם שמים [מ]רביט הדרו

2 ἥλιος ἐν ὀπτασίᾳ διαγγέλλων ἐν ἐξόδῳ σκεῦος θαυμαστόν,             ἔργον ὑψίστου·

שמש מביע בצרתו חמה             מה נורא מעשי ייי
(שמש מופי[.] בצאתו נכסה            גלי נורא מעשי [ע]ליון)

3 ἐν μεσημβρίᾳ αὐτοῦ ἀναξηραίνει χώραν,            καὶ ἐναντίον καύματος αὐτοῦ τίς ὑποστήσεται;

בהצהירו ירתיח תבל         לפני חרבו מי יתכלכל

4 κάμινον φυσῶν ἐν ἔργοις καύματος,             τριπλασίως ἥλιος ἐκκαίων ὄρη·

כור נפוח מהם מצוק          שולח שמש ידליק הרים

ἀτμίδας πυρώδεις ἐκφυσῶν            καὶ ἐκλάμπων ἀκτῖνας ἀμαυροῖ ὀφθαλμούς.

לשאון מאור תגמר נושבת            ומנורה תכוה עין

5 μέγας κύριος ὁ ποιήσας αὐτόν,             καὶ ἐν λόγοις αὐτοῦ κατέσπευσεν πορείαν.

כי גדיל ייי עשהו            ודבריו ינצח אביריו

6 Καὶ ἡ σελήνη ἐν πᾶσιν εἰς καιρὸν αὐτῆς,             ἀνάδειξιν χρόνων καὶ σημεῖον αἰῶνος·

וגם ירח ירח עתות שבות             ממשלת קץ ואות עולם

7 ἀπὸ σελήνης σημεῖον ἑορτῆς,            φωστὴρ μειούμενος ἐπὶ συντελείας.

בם מועד וזמני חוק            וחפץ עתה בתקופתו

8 μὴν κατὰ τὸ ὄνομα αὐτῆς             ἐστιν αὐξανόμενος θαυμαστῶς ἐν ἀλλοιώσει,

חדש בחדשו הוא מתחדש            מה נורא בהשתנותו

σκεῦος παρεμβολῶν ἐν ὕψει,            ἐν στερεώματι οὐρανοῦ ἐκλάμπων.

כלי צבא נבלי מרום          מרצף רקיע מזהירתו

9 κάλλος οὐρανοῦ δόξα ἄστρων,            κόσμος φωτίζων ἐν ὑψίστοις κυρίου·

תואר שמים והדר כוכב               ואורו מזהיר במרומי אל

10 ἐν λόγοις ἁγίου στήσονται κατὰ κρίμα            καὶ οὐ μὴ ἐκλυθῶσιν ἐν φυλακαῖς αὐτῶν.

בדבר אל יעמד חק            ולא ישח באשמרותם

11 ἰδὲ τόξον καὶ εὐλόγησον τὸν ποιήσαντα αὐτὸ            σφόδρα ὡραῖον ἐν τῷ αὐγάσματι αὐτοῦ·

ראה קשת וברך עושיה               כי מאד נאדרה (נהדר[ה]) בהוד

12 ἐγύρωσεν οὐρανὸν ἐν κυκλώσει δόξης,            χεῖρες ὑψίστου ἐτάνυσαν αὐτό.

חוק הקיפה בכבודה            ויד אל נטתה בגב[ורה]

13 Προστάγματι αὐτοῦ κατέσπευσεν χιόνα            καὶ ταχύνει ἀστραπὰς κρίματος αὐτοῦ·

גבורתו תתוה ברק            ותנצח זיקות משפט

14 διὰ τοῦτο ἠνεῴχθησαν θησαυροί,            καὶ ἐξέπτησαν νεφέλαι ὡς πετεινά·

למען ברא אוצר             ויעף עבים כעיט

15 ἐν μεγαλείῳ αὐτοῦ ἴσχυσεν νεφέλας,            καὶ διεθρύβησαν λίθοι χαλάζης·

גבורתו חזק ענן            ותגדע [אב]ני ברד

16 καὶ ἐν ὀπτασίᾳ αὐτοῦ σαλευθήσεται ὄρη,            ἐν θελήματι αὐτοῦ πνεύσεται νότος.

אי[מתו] תהרף תימן            ובכחו יניף הרים

17 φωνὴ βροντῆς αὐτοῦ ὠνείδισεν γῆν             καὶ καταιγὶς βορέου καὶ συστροφὴ πνεύματος.

קול רעמו יחול (יחיל) ארצו                זלעפו[ת צפו]ן (עלעול) סופה וסערה

18 ὡς πετεινὰ καθιπτάμενα πάσσει χιόνα,             καὶ ὡς ἀκρὶς καταλύουσα ἡ κατάβασις αὐτῆς·

כרשף יניף שלגו             וכארבה ישכון דרתו

κάλλος λευκότητος αὐτῆς ἐκθαυμάσει ὀφθαλμός,            καὶ ἐπὶ τοῦ ὑετοῦ αὐτῆς ἐκστήσεται καρδία.

תואר לבנה יגהה עינים               וממטרו יהמה לבב
(תור לבנו יהג עינים               וממטרו יתמיה לבב)

19 καὶ πάχνην ὡς ἅλα ἐπὶ γῆς χέει,             καὶ παγεῖσα γίνεται σκολόπων ἄκρα.

וגם כפור כמלח ישכון (ישפך)         ויציץ כספיר ציצים

20 ψυχρὸς ἄνεμος βορέης πνεύσει,            καὶ παγήσεται κρύσταλλος ἐφ' ὕδατος·

צימת רוח צפון ישיב          וכרקב (וכרגב) יקפיא מקורו

ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν ὕδατος καταλύσει,            καὶ ὡς θώρακα ἐνδύσεται τὸ ὕδωρ.

על על מעמד מים יקרים             וכשרין ילבש מקוה

21 καταφάγεται ὄρη καὶ ἔρημον ἐκκαύσει            καὶ ἀποσβέσει χλόην ὡς πῦρ.

יבול הרים כחרב ישיק       ונוה צמחים כלהבה

22 ἴασις πάντων κατὰ σπουδὴν ὁμίχλη,            δρόσος ἀπαντῶσα ἀπὸ καύσωνος ἱλαρώσει.

מרפא כל מערף ענן טל         פורע לדשן שרב

23 Λογισμῷ αὐτοῦ ἐκόπασεν ἄβυσσον            καὶ ἐφύτευσεν ἐν αὐτῇ νήσους.

מחשבת[ו ינ]שיק רבה          ויט בתהום איים

24 οἱ πλέοντες τὴν θάλασσαν διηγοῦνται τὸν κίνδυνον αὐτῆς,            καὶ ἀκοαῖς ὠτίων ἡμῶν θαυμάζομεν·

יורדי הים יספרו קצהו         לשמע אזננו (אזנינו) נשתומם

25 καὶ ἐκεῖ τὰ παράδοξα καὶ θαυμάσια ἔργα,             ποικιλία παντὸς ζῴου, κτίσις κητῶν.

שם פלאות תמהי מעשהו             מין כל יי וגבורות רבה

26 δι' αὐτὸν εὐοδοῖ ἄγγελος αὐτοῦ,             καὶ ἐν λόγῳ αὐτοῦ σύγκειται τὰ πάντα.

למענו יצלח מלאך            ובדבריו יפעל רצון

27 Πολλὰ ἐροῦμεν καὶ οὐ μὴ ἀφικώμεθα,             καὶ συντέλεια λόγων Τὸ πᾶν ἐστιν αὐτός.

עוד כאלה לא נוסף            וקץ דבר הוא הכל

28 δοξάζοντες ποῦ ἰσχύσομεν;             αὐτὸς γὰρ ὁ μέγας παρὰ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ.

[נגד]לה עוד כי לא נחקור               והוא גדול מכל מעשיו

29 φοβερὸς κύριος καὶ σφόδρα μέγας,            καὶ θαυμαστὴ ἡ δυναστεία αὐτοῦ.

נו[רא ייי מ]אד מאד            ונפלאות דבריו

30 δοξάζοντες κύριον ὑψώσατε καθ' ὅσον ἂν δύνησθε,             ὑπερέξει γὰρ καὶ ἔτι·

[מגד]ל[י ייי ה]רימו קול          בכל תוכלו כי יש עוד

καὶ ὑψοῦντες αὐτὸν πληθύνατε ἐν ἰσχύι,            μὴ κοπιᾶτε, οὐ γὰρ μὴ ἀφίκησθε.

מרומים תחליפו כח            ואל תלאו כי לא תח[קרו]

31 τίς ἑόρακεν αὐτὸν καὶ ἐκδιηγήσεται;             καὶ τίς μεγαλυνεῖ αὐτὸν καθώς ἐστιν;

32 πολλὰ ἀπόκρυφά ἐστιν μείζονα τούτων,            ὀλίγα γὰρ ἑωράκαμεν τῶν ἔργων αὐτοῦ·

רוב [נסתרות מ]אלה            מע[ט] ראיתי ממעשיו

33 πάντα γὰρ ἐποίησεν ὁ κύριος            καὶ τοῖς εὐσεβέσιν ἔδωκεν σοφίαν

את הכל [עשה ייי             ולחסידים נתן חכמה]

Sir 44             שבח אבות עולם

1 Αἰνέσωμεν δὴ ἄνδρας ἐνδόξους      καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν τῇ γενέσει·

אהללה נא אמשי חסד         אבותינו בדורותם

2 πολλὴν δόξαν ἔκτισεν ὁ κύριος,      τὴν μεγαλωσύνην αὐτοῦ ἀπ' αἰῶνος.

רב כבוד חלק עליון          וגדלו מימות עולם

3 κυριεύοντες ἐν ταῖς βασιλείαις αὐτῶν      καὶ ἄνδρες ὀνομαστοὶ ἐν δυνάμει·

דורי ארץ במלכותם          ואנשי שם בגבורתם

βουλεύοντες ἐν συνέσει αὐτῶν,      ἀπηγγελκότες ἐν προφητείαις·

היועצים בתבומתם            וחוזי כל בנבואתם

4 ἡγούμενοι λαοῦ ἐν διαβουλίοις       καὶ συνέσει γραμματείας λαοῦ,

שרי גוים במזמתם            ורוזנים במחקרותם

σοφοὶ λόγοι ἐν παιδείᾳ αὐτῶν·

חכמי שיח בספרתם          ומושלים במשמרותם

5 ἐκζητοῦντες μέλη μουσικῶν       καὶ διηγούμενοι ἔπη ἐν γραφῇ·

חוקרי מזמור על חוק          נושאי משל בכתב

6 ἄνδρες πλούσιοι κεχορηγημένοι ἰσχύι,      εἰρηνεύοντες ἐν κατοικίαις αὐτῶν·

אנשי חיל וסומכי כל          ושוקטים על מכונתם

7 πάντες οὗτοι ἐν γενεαῖς ἐδοξάσθησαν,       καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν καύχημα.

כל אלה בדורם (בדרם נבבדו)       ומימיהם תפארתם

8 εἰσὶν αὐτῶν οἳ κατέλιπον ὄνομα       τοῦ ἐκδιηγήσασθαι ἐπαίνους·

יש מהם הניחו שם            להשתענות בנחלתם

9 καὶ εἰσὶν ὧν οὐκ ἔστιν μνημόσυνον       καὶ ἀπώλοντο ὡς οὐχ ὑπάρξαντες

ויש מהם אשר אין לו זכר             וישבתו כאשר שבתו

καὶ ἐγένοντο ὡς οὐ γεγονότες      καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν μετ' αὐτούς.

כאשר לא היו היו             ובניהם מאחריהם

10 ἀλλ' ἢ οὗτοι ἄνδρες ἐλέους,      ὧν αἱ δικαιοσύναι οὐκ ἐπελήσθησαν·

ואולם אלה אנשי חסד         ותקותם ל[א תשב]ת

11 μετὰ τοῦ σπέρματος αὐτῶν διαμενεῖ,       ἀγαθὴ κληρονομία ἔκγονα αὐτῶν·

עם זרעם נאמן טובם          ונחלתם ל[בני בניהם]

12 ἐν ταῖς διαθήκαις ἔστη τὸ σπέρμα αὐτῶν      καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν δι' αὐτούς·

בבריתם עמד זרעם          וצאצאיהם [......]

13 ἕως αἰῶνος μενεῖ σπέρμα αὐτῶν,       καὶ ἡ δόξα αὐτῶν οὐκ ἐξαλειφθήσεται·

עד עולם יעמד זכר[ם]          וצדקת[ם] ל[א תשכח]

14 τὰ σώματα αὐτῶν ἐν εἰρήνῃ ἐτάφη,      καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν ζῇ εἰς γενεάς·

אגו[יות]ם בשלום נאספו         [ו]שמם יח לדור ודור

15 σοφίαν αὐτῶν διηγήσονται λαοί,      καὶ τὸν ἔπαινον ἐξαγγέλλει ἐκκλησία.

חכמתם תש[בח] עדה             ותהלתם יספר קהל

16 Ενωχ εὐηρέστησεν κυρίῳ      καὶ μετετέθη ὑπόδειγμα μετανοίας ταῖς γενεαῖς.

חנוך [נמצ]א תמים והתהלך עם ייי             ו[יל]קח אות דעת לדור ודור

17 Νωε εὑρέθη τέλειος δίκαιος,       ἐν καιρῷ ὀργῆς ἐγένετο ἀντάλλαγμα·

נוח צדיק נמצא תמים          לעת כלה היה תחליף

διὰ τοῦτον ἐγενήθη κατάλειμμα τῇ γῇ,      ὅτε ἐγένετο κατακλυσμός·

בעבורו היה שארית          ובבריתו חדל מבול

18 διαθῆκαι αἰῶνος ἐτέθησαν πρὸς αὐτόν,      ἵνα μὴ ἐξαλειφθῇ κατακλυσμῷ πᾶσα σάρξ.

באות עולם נכרת עמו         לבלתי השחית כל בשר

19 Αβρααμ μέγας πατὴρ πλήθους ἐθνῶν,       καὶ οὐχ εὑρέθη ὅμοιος ἐν τῇ δόξῃ·

אברהם אב המון גוים         לא נתן בכבודו מום

20 ὃς συνετήρησεν νόμον ὑψίστου       καὶ ἐγένετο ἐν διαθήκῃ μετ' αὐτοῦ·

אשר שמר מצות עליון       ובא בברית עמו

ἐν σαρκὶ αὐτοῦ ἔστησεν διαθήκην      καὶ ἐν πειρασμῷ εὑρέθη πιστός·

בבשרו כרת לו חק            ובניסוי נמצא נאמן

21 διὰ τοῦτο ἐν ὅρκῳ ἔστησεν αὐτῷ       ἐνευλογηθῆναι ἔθνη ἐν σπέρματι αὐτοῦ,

על כן בש[בו]עה הקים לו               לברך בזרעו גוים

πληθῦναι αὐτὸν ὡς χοῦν τῆς γῆς καὶ      ὡς ἄστρα ἀνυψῶσαι τὸ σπέρμα αὐτοῦ

καὶ κατακληρονομῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ θαλάσσης ἕως θαλάσσης       καὶ ἀπὸ ποταμοῦ ἕως ἄκρου τῆς γῆς.

להנחילם [מ]ים ועד ים         ומנהר ועד אפסי ארץ

22 καὶ ἐν τῷ Ισαακ ἔστησεν οὕτως       δι' Αβρααμ τὸν πατέρα αὐτοῦ.

וגם ליצחק הקים הן (בן)          בעבור אברהם אביו

23 εὐλογίαν πάντων ἀνθρώπων      καὶ διαθήκην κατέπαυσεν ἐπὶ κεφαλὴν Ιακωβ·

ברית כל ראשון נתנו         וברכה נחה על ראש ישראל

ἐπέγνω αὐτὸν ἐν εὐλογίαις αὐτοῦ       καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐν κληρονομίᾳ·

ויכוננהו בברכה               ויתן לו נחלתו

καὶ διέστειλεν μερίδας αὐτοῦ,       ἐν φυλαῖς ἐμέρισεν δέκα δύο.

ויציבהו לשבטים             לחלק שנים עשר

Sir 45

1 Καὶ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέους                εὑρίσκοντα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς πάσης σαρκὸς

[ויוצא] ממנו איש               מוצא חן בעיני כל חי

ἠγαπημένον ὑπὸ θεοῦ καὶ ἀνθρώπων Μωυσῆν,               οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαις·

[אהוב] אלהים ואנשים         משה זכרו לטובה

2 ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξῃ ἁγίων               καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοις ἐχθρῶν·

[ויכנהו איש א]להים            ויאמצהו במרומים

3 ἐν λόγοις αὐτοῦ σημεῖα κατέπαυσεν,                ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων·

בד[בריו אותות] מהר          ויחזקהו לפני מלך

ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸς λαὸν αὐτοῦ               καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆς δόξης αὐτοῦ·

ויצוהו [א]ל [עמו]         ויר[אהו כבודו]

4 ἐν πίστει καὶ πραύτητι αὐτὸν ἡγίασεν,                ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πάσης σαρκός·

באמונתו ובענותו             ויבחר בו מכל בשר

5 ἠκούτισεν αὐτὸν τῆς φωνῆς αὐτοῦ                καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν γνόφον

וישמיעהו את קולו            ויגישהו לערפל

καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάς,                νόμον ζωῆς καὶ ἐπιστήμης,

וישם בידו מצוה             תורת חיים ותבונה

διδάξαι τὸν Ιακωβ διαθήκην               καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν Ισραηλ.

ללמד ביעקב חקיו            ועדותיו ומשפטיו לישראל

6 Ααρων ὕψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ                ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐκ φυλῆς Λευι·

וירם קדוש את אהרן למטה לוי               וישימהו לחק עולם

7 ἔστησεν αὐτὸν διαθήκην αἰῶνος               καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ·

כ

ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ               καὶ περιέζωσεν αὐτὸν περιστολὴν δόξης·

ויתן עליו הוד         וישרתהו בכבודו

ויאזרהו תועפות ראם         וילבישהו פעמונים

8 ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος                καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν σκεύεσιν ἰσχύος,               περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα·

וילבישהו כליל תפארת               ויפארהו ב[כב]וד תעוז

9 καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ῥοίσκοις,               χρυσοῖς κώδωσιν πλείστοις κυκλόθεν,

מתנסים כתנות ומעיל         ויקיפ[ה]ו פעמונים

ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ,

ורמונים המון סביב            לתת נעימה בצעדיו

ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ               εἰς μνημόσυνον υἱοῖς λαοῦ αὐτοῦ·

להשמיע בדביר קולו          לזכרון לבני עמו

10 στολῇ ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ,                ἔργῳ ποικιλτοῦ,

בגדי קדש זהב תכלת וארגמן         מעשה חשב

λογείῳ κρίσεως, δήλοις ἀληθείας,               κεκλωσμένῃ κόκκῳ, ἔργῳ τεχνίτου,

חשן משפט אפוד ואזור       ושני תולעת מעשה אורג

11 λίθοις πολυτελέσιν γλύμματος σφραγῖδος               ἐν δέσει χρυσίου,

אבני חפץ על החשן          פתוחי חותם במל[ואים]

ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰς μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ                κατ' ἀριθμὸν φυλῶν Ισραηλ·

כל אבן יקרה לזכרון בכתב חרות             למספר [שבטי] ישראל

12 στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κιδάρεως,                ἐκτύπωμα σφραγῖδος ἁγιάσματος,

עטרת פז מעיל ומצנפת               וציץ [חותם] קדש

καύχημα τιμῆς, ἔργον ἰσχύος,               ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα·

הוד כבוד ותהלת עז          מחמ[די עין ומכלל י]ופי

13 ὡραῖα πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονεν τοιαῦτα,               ἕως αἰῶνος οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενὴς

ל[פניו] ל[א היה כן]             [ומעו]ל[ם לא לבשם] זר

πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον               καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διὰ παντός.

הא[.]ן [....] לבניו כזה            וכן בניו [לדו]רותם

14 θυσίαι αὐτοῦ ὁλοκαρπωθήσονται                καθ' ἡμέραν ἐνδελεχῶς δίς.

[מנ]חתו כליל תקטר            וכל יום תמיד פעמים

15 ἐπλήρωσεν Μωϋσῆς τὰς χεῖρας               καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ·

[וי]מלא משה את ידו            וימשחהו בשמן הקדש

ἐγενήθη αὐτῷ εἰς διαθήκην αἰῶνος               καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέραις οὐρανοῦ

ותהי לו ברית עולם          ולזרעו כימי שמים

λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα               καὶ ἱερατεύειν καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι.

לשרת ולכהן לו               ולברך את עמו בשמו

16 ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸς ζῶντος                προσαγαγεῖν κάρπωσιν κυρίῳ,

ויבחר בו מכל חי             להגיש עלה וחלבים

θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνημόσυνον,                ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ σου.

ולהקטיר ריח ניחח ואזכרה            ולכפר על בני ישראל

17 ἔδωκεν αὐτῷ ἐν ἐντολαῖς αὐτοῦ ἐξουσίαν               ἐν διαθήκαις κριμάτων

ויתן לו מצותיו         וימשילהו בחוק ומשפט

διδάξαι τὸν Ιακωβ τὰ μαρτύρια               καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι Ισραηλ.

וילמד את עמו חק             ומשפט את בני ישראל

18 ἐπισυνέστησαν αὐτῷ ἀλλότριοι               καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ,

ויחרו בו זרים         ויקנאו בו במדבר

ἄνδρες οἱ περὶ Δαθαν καὶ Αβιρων               καὶ ἡ συναγωγὴ Κορε ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ·

אנשי דתן ואבירם            ועדת קרח בעזוז אפם

19 εἶδεν κύριος καὶ οὐκ εὐδόκησεν,               καὶ συνετελέσθησαν ἐν θυμῷ ὀργῆς·

וירא ייי ויתאנף               ויכלם בחרון אפו

ἐποίησεν αὐτοῖς τέρατα                καταναλῶσαι ἐν πυρὶ φλογὸς αὐτοῦ.

ויבא להם אות         ויאכלם בשביב אשו

20 καὶ προσέθηκεν Ααρων δόξαν                καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν· -- In 20-23 the Hebrew is scattered.

[ויוסף] לאהרן כבודו            ויתן לו נחלתו

ἀπαρχὰς πρωτογενημάτων ἐμέρισεν αὐτῷ,                ἄρτον πρώτοις ἡτοίμασεν πλησμονήν·

[תרומות קד]ש נתן לו לחם            חלקו

21 καὶ γὰρ θυσίας κυρίου φάγονται, ἃς ἔδωκεν αὐτῷ τε                καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.

אשי ייי יאכלון         ומתנה לו ולזרעו

22 πλὴν ἐν γῇ λαοῦ οὐ κληρονομήσει,                καὶ μερὶς οὐκ ἔστιν αὐτῷ ἐν λαῷ·               αὐτὸς γὰρ μερίς σου καὶ κληρονομία.

אך [בארצם] לא ינחל          ובתוכם לא יחלק נחלה

23 Καὶ Φινεες υἱὸς Ελεαζαρ                τρίτος εἰς δόξαν

וגם פינחס [ב]ן אלעזר          בגבורה [נחל שלישי בהוד]

ἐν τῷ ζηλῶσαι αὐτὸν ἐν φόβῳ κυρίου                καὶ στῆναι αὐτὸν ἐν τροπῇ λαοῦ

בקנאו לאלוה כל             ויעמד בפרץ עמו

ἐν ἀγαθότητι προθυμίας ψυχῆς αὐτοῦ·                καὶ ἐξιλάσατο περὶ τοῦ Ισραηλ.

אשר נדבו לבו         ויכפר על גני ישראל

24 διὰ τοῦτο ἐστάθη αὐτῷ διαθήκη εἰρήνης               προστατεῖν ἁγίων καὶ λαοῦ αὐτοῦ,

לכן גם לו הקים חק            ברית שלום לכלכל מקדש

ἵνα αὐτῷ ᾖ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἱερωσύνης                μεγαλεῖον εἰς τοὺς αἰῶνας.

אשר תהיה לו ולזרעו         כהונה גדולה עד עולם

25 καὶ διαθήκη τῷ Δαυιδ υἱῷ               Ιεσσαι ἐκ φυλῆς Ιουδα

וגם בריתו עם דוד            בן ישי למטה יהודה

κληρονομία βασιλέως υἱοῦ ἐξ υἱοῦ μόνου·                κληρονομία Ααρων καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.

נחלת אש לפני כבודו         נחלת אהרן לכל זרעו

ועתה ברכו נא את ייי הטוב          המעטר אתכם כבוד

26 δῴη ὑμῖν σοφίαν ἐν καρδίᾳ ὑμῶν                κρίνειν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν δικαιοσύνῃ,

ויתן לכם חכמת לב            [לשפט עמו בצדק]

ἵνα μὴ ἀφανισθῇ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν                καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν εἰς γενεὰς αὐτῶν.

למען לא ישכח טוהכם         [וגב]ורתכם לדורות עולם

Sir 46

1 Κραταιὸς ἐν πολέμῳ Ἰησοῦς Ναυη                καὶ διάδοχος Μωυσῆ ἐν προφητείαις,

גבור בן חיל יהושע בן נון            משרת משה בנבואה

ὃς ἐγένετο κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ               μέγας ἐπὶ σωτηρίᾳ ἐκλεκτῶν αὐτοῦ

אשר נוצר להיות בימיו               תשועה גדלה לבחיריו

ἐκδικῆσαι ἐπεγειρομένους ἐχθρούς,               ὅπως κατακληρονομήσῃ τὸν Ισραηλ.

להנקם נקמי אויב             ולהנחיל את ישראל

2 ὡς ἐδοξάσθη ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρας αὐτοῦ               καὶ ἐν τῷ ἐκτεῖναι ῥομφαίαν ἐπὶ πόλεις.

מה נהדר בנטותו יד          בהניפו כידון על עיר

3 τίς πρότερος αὐτοῦ οὕτως ἔστη;                τοὺς γὰρ πολέμους κυρίου αὐτὸς ἐπήγαγεν.

מי הוא לפניו יתיצב          כי מלחמות יי[י] נל[חם]

4 οὐχὶ ἐν χειρὶ αὐτοῦ ἐνεποδίσθη ὁ ἥλιος               καὶ μία ἡμέρα ἐγενήθη πρὸς δύο;

הלא בידו עמד השמש         יום אחד [היה לשנים]

5 ἐπεκαλέσατο τὸν ὕψιστον δυνάστην               ἐν τῷ θλῖψαι αὐτὸν ἐχθροὺς κυκλόθεν,

כי קרא אל אל עליון          כאכפה ל[ו צרים מסביב]

καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ μέγας κύριος               ἐν λίθοις χαλάζης δυνάμεως κραταιᾶς·

ויענהו אל עליון באבני               [ברד יאבני א]ל[גביש]

6 κατέρραξεν ἐπ' ἔθνος πόλεμον                καὶ ἐν καταβάσει ἀπώλεσεν ἀνθεστηκότας,

[וישלילם ע]ל [עם שונא]         וב[מורד אבד קמים]

ἵνα γνῶσιν ἔθνη πανοπλίαν αὐτοῦ               ὅτι ἐναντίον κυρίου ὁ πόλεμος αὐτοῦ.

למען [דע]ת כל גוי חרם         כי צופה י[יי] מלחמתם

7 Καὶ γὰρ ἐπηκολούθησεν ὀπίσω δυνάστου               καὶ ἐν ἡμέραις Μωυσέως ἐποίησεν ἔλεος

[וגם] כי מלא אחרי אל          ובימי משה עשה חסד

αὐτὸς καὶ Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη                ἀντιστῆναι ἔναντι ἐκκλησίας

הוא וכלב בן יפנה            להתיצה בפרע קהל

κωλῦσαι λαὸν ἀπὸ ἁμαρτίας               καὶ κοπάσαι γογγυσμὸν πονηρίας.

להשיב חרון מעדה            ולהשבית דבה רעה

8 καὶ αὐτοὶ δύο ὄντες                διεσώθησαν ἀπὸ ἑξακοσίων χιλιάδων πεζῶν

לכם גם הם בשנים נאצלו            משש מאות אלף רגלי

εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς εἰς κληρονομίαν                εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι.

להביאם אל נחלתם          ארץ זבת חלב ודבש

9 καὶ ἔδωκεν ὁ κύριος τῷ Χαλεβ ἰσχύν,                καὶ ἕως γήρους διέμεινεν αὐτῷ,

ויתן לכלב עצמה             ועד שיבה עמדה עמו

ἐπιβῆναι αὐτὸν ἐπὶ τὸ ὕψος τῆς γῆς,                καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κατέσχεν κληρονομίαν,

להדריכ[ם ע]ל [במ]תי ארץ             וגם זרעו ירש נחלה

10 ὅπως ἴδωσιν πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ                ὅτι καλὸν τὸ πορεύεσθαι ὀπίσω κυρίου.

למען ד[עת] כל זרע יעקב               כל טוב למלא אחרי ייי

11 Καὶ οἱ κριταί, ἕκαστος τῷ αὐτοῦ ὀνόματι,                ὅσων οὐκ ἐξεπόρνευσεν ἡ καρδία

והשופטים איש בשמו         כל אשר לא נשא לבו

καὶ ὅσοι οὐκ ἀπεστράφησαν ἀπὸ κυρίου,               εἴη τὸ μνημόσυνον αὐτῶν ἐν εὐλογίαις·

ולא נסוג משחרי אל          יהי זכרם לברכה

12 τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἀναθάλοι ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν               καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν ἀντικαταλλασσόμενον ἐφ' υἱοῖς δεδοξασμένων αὐτῶν.

ושמם תחליף לבניהם

13 Ἠγαπημένος ὑπὸ κυρίου αὐτοῦ Σαμουηλ προφήτης κυρίου κατέστησεν βασιλείαν               καὶ ἔχρισεν ἄρχοντας ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ·

אוהב עמו ורצוי עושהו               המשואל מבטן אמו

נזיר ייי בנבואה               שמואל שופט ומכהן
נ[....] אל הכין ממלכת               המשואל מבטן אמן

14 ἐν νόμῳ κυρίου ἔκρινεν συναγωγήν,               καὶ ἐπεσκέψατο κύριος τὸν Ιακωβ·

ב[מצות ייי צ]וה עדה          ויפקד אלהי יעקב

15 ἐν πίστει αὐτοῦ ἠκριβάσθη προφήτης               καὶ ἐγνώσθη ἐν ῥήμασιν αὐτοῦ πιστὸς ὁράσεως.

ב[אמונתו נדר]ש חזה          וגם בדברו נאמן רועה

16 καὶ ἐπεκαλέσατο τὸν κύριον δυνάστην               ἐν τῷ θλῖψαι ἐχθροὺς αὐτοῦ κυκλόθεν               ἐν προσφορᾷ ἀρνὸς γαλαθηνοῦ·

וגם ה[וא קרא א]ל [א]ל          [כאכפה לו אויביו מסביב       בעלו טלה חלב]

17 καὶ ἐβρόντησεν ἀπ' οὐρανοῦ ὁ κύριος               καὶ ἐν ἤχῳ μεγάλῳ ἀκουστὴν ἐποίησεν τὴν φωνὴν αὐτοῦ

[וירעם משמים ייי]             בפקע אגיר נשמע קלו

18 καὶ ἐξέτριψεν ἡγουμένους Τυρίων               καὶ πάντας ἄρχοντας Φυλιστιιμ.

ויכנע נציבי צר               ויאבד את כל סרני פלשתים

19 καὶ πρὸ καιροῦ κοιμήσεως αἰῶνος                ἐπεμαρτύρατο ἔναντι κυρίου καὶ χριστοῦ αὐτοῦ

ועת נוחו על משכבו          העיד ייי ומשיחו

Χρήματα καὶ ἕως ὑποδημάτων ἀπὸ πάσης σαρκὸς οὐκ εἴληφα·               καὶ οὐκ ἐνεκάλεσεν αὐτῷ ἄνθρωπος.

כופר ונעלם ממ[י לקח]תי               וכל אדם לא ענה בו

וגם עד עת קצו נבון נמצא            בעיני ייי ובעיני כל חי

20 καὶ μετὰ τὸ ὑπνῶσαι αὐτὸν προεφήτευσεν                καὶ ὑπέδειξεν βασιλεῖ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ

וגם שחרי מותו נדרש         ויגד למלך דרכיו

καὶ ἀνύψωσεν ἐκ γῆς τὴν φωνὴν αὐτοῦ               ἐν προφητείᾳ ἐξαλεῖψαι ἀνομίαν λαοῦ.

וישא מארץ קולו בנבוא[ה]

Sir 47

1 Καὶ μετὰ τοῦτον ἀνέστη Ναθαν                προφητεύειν ἐν ἡμέραις Δαυιδ.

וגם אחריו עמד נתן          להתיצב לפני דוד

2 ὥσπερ στέαρ ἀφωρισμένον ἀπὸ σωτηρίου,               οὕτως Δαυιδ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ.

כי כחלב מורם מקדש         כן דויד מישראל

3 ἐν λέουσιν ἔπαιξεν ὡς ἐν ἐρίφοις               καὶ ἐν ἄρκοις ὡς ἐν ἄρνασι προβάτων.

לכפירים שחק כגדי            ולדובים כבני בשן

4 ἐν νεότητι αὐτοῦ οὐχὶ ἀπέκτεινεν γίγαντα               καὶ ἐξῆρεν ὀνειδισμὸν ἐκ λαοῦ

בנעוריו הכה גבור            ויס[ר חרפת עו]לם

ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρα ἐν λίθῳ σφενδόνης                καὶ καταβαλεῖν γαυρίαμα τοῦ Γολιαθ;

בהניפו ידו על קלע            וישבר ת[פא]רת גלית

5 ἐπεκαλέσατο γὰρ κύριον τὸν ὕψιστον,               καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ κράτος

כי קרא אל אל עליון          ויתן בימינו עז

ἐξᾶραι ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν πολέμῳ                ἀνυψῶσαι κέρας λαοῦ αὐτοῦ.

להדף את איש יודע מלחמות          ולהרים את קרן עמו

6 οὕτως ἐν μυριάσιν ἐδόξασαν αὐτὸν               καὶ ᾔνεσαν αὐτὸν ἐν εὐλογίαις κυρίου               ἐν τῷ φέρεσθαι αὐτῷ διάδημα δόξης·

על כן ענו לו בנות            ויכנוהו ברבבה       בעטותו צניף נלחם

7 ἐξέτριψεν γὰρ ἐχθροὺς κυκλόθεν               καὶ ἐξουδένωσεν Φυλιστιιμ τοὺς ὑπεναντίους,                ἕως σήμερον συνέτριψεν αὐτῶν κέρας.

ומסביב הכניע צר            ויתן בפלשתים ערים         ועד היום שב[ר] ק[רנם]

8 ἐν παντὶ ἔργῳ αὐτοῦ ἔδωκεν ἐξομολόγησιν                ἁγίῳ ὑψίστῳ ῥήματι δόξης·

בכל מעשהו נתן הודות       לאל עליון [אמר כ]בוד

ἐν πάσῃ καρδίᾳ αὐτοῦ ὕμνησεν               καὶ ἠγάπησεν τὸν ποιήσαντα αὐτόν.

בכל לבו אוהב עשהו          ובכל [יום הודה לו בשיריו]

9 καὶ ἔστησεν ψαλτῳδοὺς κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου                καὶ ἐξ ἠχοῦς αὐτῶν γλυκαίνειν μέλη·

נגינות שיר ל[פני מזבח         וק[ו]ל [המזמור נב]לים תיקן

10 ἔδωκεν ἐν ἑορταῖς εὐπρέπειαν                καὶ ἐκόσμησεν καιροὺς μέχρι συντελείας

[....]ל[..............]             [............]שנה

ἐν τῷ αἰνεῖν αὐτοὺς τὸ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ               καὶ ἀπὸ πρωίας ἠχεῖν τὸ ἁγίασμα.

בהלל[ו א]ת שם קדשו          לפני בק[ר] ירין משפט (מקדש)

11 κύριος ἀφεῖλεν τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ               καὶ ἀνύψωσεν εἰς αἰῶνα τὸ κέρας αὐτοῦ

[וגם] ייי העביר פשעו          וירם לעולם קרנו

καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην βασιλέων               καὶ θρόνον δόξης ἐν τῷ Ισραηλ.

[וי]תן לו חק ממלכת            וכסאו הכין על ירושלם

12 Μετὰ τοῦτον ἀνέστη υἱὸς ἐπιστήμων               καὶ δι' αὐτὸν κατέλυσεν ἐν πλατυσμῷ·

[ו]בעבורו עמד אחריו          בן [מ]שכיל שוכן לבטח

13 Σαλωμων ἐβασίλευσεν ἐν ἡμέραις εἰρήνης,               ᾧ ὁ θεὸς κατέπαυσεν κυκλόθεν,

שלמה מלך בימי שלוה       ואל הניח לו מסביב

ἵνα στήσῃ οἶκον ἐπ' ὀνόματι αὐτοῦ                καὶ ἑτοιμάσῃ ἁγίασμα εἰς τὸν αἰῶνα.

אשר הכין בית לשמו         ויצב לעד מקדש

14 ὡς ἐσοφίσθης ἐν νεότητί σου                καὶ ἐνεπλήσθης ὡς ποταμὸς συνέσεως.

מה חכמת בנעריך             ותצף כיאר מוסר

15 γῆν ἐπεκάλυψεν ἡ ψυχή σου,               καὶ ἐνέπλησας ἐν παραβολαῖς αἰνιγμάτων·

ארץ [כסית בבינת]ך            ותקלס במרום שירה

16 εἰς νήσους πόρρω ἀφίκετο τὸ ὄνομά σου,               καὶ ἠγαπήθης ἐν τῇ εἰρήνῃ σου·

17 ἐν ᾠδαῖς καὶ παροιμίαις καὶ παραβολαῖς                καὶ ἐν ἑρμηνείαις ἀπεθαύμασάν σε χῶραι.

בשיר [מש]ל חידה ומליצה             עמים הסערתה

18 ἐν ὀνόματι κυρίου τοῦ θεοῦ               τοῦ ἐπικεκλημένου θεοῦ Ισραηλ

נקראת בשם הנכבד          הנקרא על ישראל

συνήγαγες ὡς κασσίτερον τὸ χρυσίον               καὶ ὡς μόλιβον ἐπλήθυνας ἀργύριον.

ותצבר כברזל זהב            וכעפרת הרבית כסף

19 παρανέκλινας τὰς λαγόνας σου γυναιξὶν                καὶ ἐνεξουσιάσθης ἐν τῷ σώματί σου·

ותתן לנשים כסליך          ותמשילם בגויתך

20 ἔδωκας μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου                καὶ ἐβεβήλωσας τὸ σπέρμα σου

ו[ת]תן מום בכבודך            ותחלל את יצועיך

ἐπαγαγεῖν ὀργὴν ἐπὶ τὰ τέκνα σου               καὶ κατανυγῆναι ἐπὶ τῇ ἀφροσύνῃ σου

[להביא] אף על צאצאיך       ואנחה על משכבך

21 γενέσθαι δίχα τυραννίδα               καὶ ἐξ Εφραιμ ἄρξαι βασιλείαν ἀπειθῆ.

[להיות צעם] לשני שבטים             ומאפרים ממלכת חמס

22 ὁ δὲ κύριος οὐ μὴ καταλίπῃ τὸ ἔλεος αὐτοῦ                καὶ οὐ μὴ διαφθείρῃ ἀπὸ τῶν λόγων αὐτοῦ

[ואולם א]ל לא יטוש חסד             ולא יפעל מדבריו ארצה

οὐδὲ μὴ ἐξαλείψῃ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἔκγονα                καὶ σπέρμα τοῦ ἀγαπήσαντος αὐτὸν οὐ μὴ ἐξάρῃ·

לא [יכרית לבחירי]ו נין ונכד             [וזרע אה]ביו לא ישמיד

καὶ τῷ Ιακωβ ἔδωκεν κατάλειμμα                καὶ τῷ Δαυιδ ἐξ αὐτοῦ ῥίζαν.

ויתן ל[יעקב פלטה]             ול[דויד ממנו שרש]

23 Καὶ ἀνεπαύσατο Σαλωμων μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ               καὶ κατέλιπεν μετ' αὐτὸν ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ λαοῦ

וישכב שלמה משריש         ויעזב א[חריו קצי]ן

ἀφροσύνην καὶ ἐλασσούμενον συνέσει Ροβοαμ,               ὃς ἀπέστησεν λαὸν ἐκ βουλῆς αὐτοῦ.

רחב אולת וחסר בינה         רחבעם הפריע בע[צתו] עם        עד אשר קם אל יהי לו זכר

24 καὶ Ιεροβοαμ υἱὸς Ναβατ,               ὃς ἐξήμαρτεν τὸν Ισραηλ               καὶ ἔδωκεν τῷ Εφραιμ ὁδὸν ἁμαρτίας·

ירבעם בן נבט        אשר ח[טא והחטי]א א[ת ישראל]         ויתן לאפרים מכשול

καὶ ἐπληθύνθησαν αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν σφόδρα                ἀποστῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν·

ותגדל חטאתו מאד            להדיחם [מ]אדמתם

25 καὶ πᾶσαν πονηρίαν ἐξεζήτησαν,                ἕως ἐκδίκησις ἔλθῃ ἐπ' αὐτούς.

ולכל רעה התמכר

Sir 48

1 Καὶ ἀνέστη Ηλιας προφήτης ὡς πῦρ,      καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο·

עד אשר קם נביא כאש               ודבריו כתנור בוער

2 ὃς ἐπήγαγεν ἐπ' αὐτοὺς λιμὸν       καὶ τῷ ζήλῳ αὐτοῦ ὠλιγοποίησεν αὐτούς·

וישבר להם מטה לחם         ובקנאתו המעיטם

3 ἐν λόγῳ κυρίου ἀνέσχεν οὐρανόν,       κατήγαγεν οὕτως τρὶς πῦρ.

בדבר אל [עצר] שמים         [ויורד שלש] אשות

4 ὡς ἐδοξάσθης, Ηλια, ἐν θαυμασίοις σου·      καὶ τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι;

מה נורא [א]תה אליהו          ואשר כ[מוך] יתפאר

5 ὁ ἐγείρας νεκρὸν ἐκ θανάτου      καὶ ἐξ ᾅδου ἐν λόγῳ ὑψίστου·

המקים גוע ממות             ומשאול כרצון ייי

6 ὁ καταγαγὼν βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν      καὶ δεδοξασμένους ἀπὸ κλίνης αὐτῶν·

המוריד מלכים על שחת             ונכבדים [מ]מטותם

7 ἀκούων ἐν Σινα ἐλεγμὸν      καὶ ἐν Χωρηβ κρίματα ἐκδικήσεως·

והשמיע בסיני תוכחות       ובחורב משפטי נק[ם]

8 ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα       καὶ προφήτας διαδόχους μετ' αὐτόν·

המושח מלא תשלומות            ונביא החליף תחתיך

9 ὁ ἀναλημφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς      ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων·

הנלקח בסערה מעלה         ובגדודי א[ש מרום]

10 ὁ καταγραφεὶς ἐν ἐλεγμοῖς       εἰς καιροὺς κοπάσαι ὀργὴν πρὸ θυμοῦ,

הכתוב נכון לעת             להשבית אף לפנ[י בא יום ייי]

ἐπιστρέψαι καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν       καὶ καταστῆσαι φυλὰς Ιακωβ.

להשיב לב אבות על בנים            ולהכין ש[בטי ישרא]ל

11 μακάριοι οἱ ἰδόντες σε      καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοιμημένοι·       καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.

אשר ראך ומ[.... באהבה]      [גם אנחנו חיה נח]יה

12 Ηλιας ὃς ἐν λαίλαπι ἐσκεπάσθη,      καὶ Ελισαιε ἐνεπλήσθη πνεύματος αὐτοῦ·

[א]ל[יהו כאשר נסתר בסערה]          [וא]ל[ישע נמלא רוחו]

פי ש[נים אתות הר]בה         ומופתים כל מוצא פיהו

καὶ ἐν ἡμέραις αὐτοῦ οὐκ ἐσαλεύθη ὑπὸ ἄρχοντος,       καὶ οὐ κατεδυνάστευσεν αὐτὸν οὐδείς.

מימיו לא זע מכל             ולא משל ברוחו כל בשר

13 πᾶς λόγος οὐχ ὑπερῆρεν αὐτόν,      καὶ ἐν κοιμήσει ἐπροφήτευσεν τὸ σῶμα αὐτοῦ·

כל דבר לא נפלא ממנו         ומתחליו נברא בשרו

14 καὶ ἐν ζωῇ αὐτοῦ ἐποίησεν τέρατα,      καὶ ἐν τελευτῇ θαυμάσια τὰ ἔργα αὐτοῦ.

בחייו עשה נפלאות            ובמותו תמהי מעשה

15 Ἐν πᾶσιν τούτοις οὐ μετενόησεν ὁ λαὸς            καὶ οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν,

בכל זאת לא שב העם         ולא חדלו מחטאתם

ἕως ἐπρονομεύθησαν ἀπὸ γῆς αὐτῶν             καὶ διεσκορπίσθησαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ.

עד אשר נסחו מארצם         ויפצו בכל הארץ

16 καὶ κατελείφθη ὁ λαὸς ὀλιγοστός,             καὶ ἄρχων ἐν τῷ οἴκῳ Δαυιδ·

וישאר ליהודה מזער          ועוד לבית דוד קצין

τινὲς μὲν αὐτῶν ἐποίησαν τὸ ἀρεστόν,            τινὲς δὲ ἐπλήθυναν ἁμαρτίας.

יש מהם עשו יושר            ויש מהם הפליאו מעל

17 Εζεκιας ὠχύρωσεν τὴν πόλιν αὐτοῦ             καὶ εἰσήγαγεν εἰς μέσον αὐτῆς ὕδωρ,

יחזקיהו חזק עירו             בהטות אל תוכה מים

ὤρυξεν σιδήρῳ ἀκρότομον             καὶ ᾠκοδόμησεν κρήνας εἰς ὕδατα.

ויחצב כנחשת צורים         ויחסום הרים מקוה

18 ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη Σενναχηριμ             καὶ ἀπέστειλεν Ραψακην, καὶ ἀπῆρεν·

בימיו עלה סנחריב            וישלח את רב שקה

καὶ ἐπῆρεν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ Σιων            καὶ ἐμεγαλαύχησεν ἐν ὑπερηφανίᾳ αὐτοῦ.

ויט ידו על ציון       תיגדף אל בגאונו

19 τότε ἐσαλεύθησαν καρδίαι καὶ χεῖρες αὐτῶν,             καὶ ὠδίνησαν ὡς αἱ τίκτουσαι·

[אז] נמוגו בגאון לבם          ויחילו כיולדה

20 καὶ ἐπεκαλέσαντο τὸν κύριον τὸν ἐλεήμονα            ἐκπετάσαντες τὰς χεῖρας αὐτῶν πρὸς αὐτόν.

[ויקרא]ו אל אל עליון            ויפרשו אליו כפים

καὶ ὁ ἅγιος ἐξ οὐρανοῦ ταχὺ ἐπήκουσεν αὐτῶν            καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Ησαιου·

[וישמע ייי ב]קול תפלתם               ויושיעם ביד ישעיהו

21 ἐπάταξεν τὴν παρεμβολὴν τῶν Ἀσσυρίων,             καὶ ἐξέτριψεν αὐτοὺς ὁ ἄγγελος αὐτοῦ.

[ויך במ]חנה אשור             ויהמם במגפה

22 ἐποίησεν γὰρ Εζεκιας τὸ ἀρεστὸν κυρίῳ             καὶ ἐνίσχυσεν ἐν ὁδοῖς Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,

[כי עשה יחז]קיהו את הטו[ב]            ויחזק בדרכי דוד

ἃς ἐνετείλατο Ησαιας ὁ προφήτης ὁ μέγας             καὶ πιστὸς ἐν ὁράσει αὐτοῦ.

[אשר צוהו ישעיה הנביא]             [הגדול והנאמן בחזיונו]

23 ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀνεπόδισεν ὁ ἥλιος            καὶ προσέθηκεν ζωὴν βασιλεῖ.

[בימו עמד השמש]             [ויוסף על חיי מלך]

24 πνεύματι μεγάλῳ εἶδεν τὰ ἔσχατα            καὶ παρεκάλεσεν τοὺς πενθοῦντας ἐν Σιων.

ברוח גבורה חזה אחרית             וינחם אבלי ציון

25 ἕως τοῦ αἰῶνος ὑπέδειξεν τὰ ἐσόμενα            καὶ τὰ ἀπόκρυφα πρὶν ἢ παραγενέσθαι αὐτά.

עד עולם הגיד נהיות          ונסתרות לפני בואן

Sir 49

1 Μνημόσυνον Ιωσιου εἰς σύνθεσιν θυμιάματος             ἐσκευασμένον ἔργῳ μυρεψοῦ·

שם אשיהו כקטרת סמים             הממלח מעשה רוקח

ἐν παντὶ στόματι ὡς μέλι γλυκανθήσεται             καὶ ὡς μουσικὰ ἐν συμποσίῳ οἴνου.

בחך כדבש ימתיק זכרו               וכמזמור על משתה היין

2 αὐτὸς κατευθύνθη ἐν ἐπιστροφῇ λαοῦ            καὶ ἐξῆρεν βδελύγματα ἀνομίας·

כי נחל על משובתינו          וישבת תועבות הבל

3 κατεύθυνεν πρὸς κύριον τὴν καρδίαν αὐτοῦ,            ἐν ἡμέραις ἀνόμων κατίσχυσεν τὴν εὐσέβειαν.

ויתם אל אל לבו             ובימי חמם עשה חסד

4 Πάρεξ Δαυιδ καὶ Εζεκιου            καὶ Ιωσιου πάντες πλημμέλειαν ἐπλημμέλησαν·

לבד מדויד יהזקיהו            ויאשיהו כלם השחיתו

κατέλιπον γὰρ τὸν νόμον τοῦ ὑψίστου,            οἱ βασιλεῖς Ιουδα ἐξέλιπον·

ויעזבו תורת עליון            מלכי יהודה עד תמם

5 ἔδωκαν γὰρ τὸ κέρας αὐτῶν ἑτέροις             καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν ἔθνει ἀλλοτρίῳ.

ויתן קרמם לאחור            וכבודם לגוי נבל נכרי

6 ἐνεπύρισαν ἐκλεκτὴν πόλιν ἁγιάσματος             καὶ ἠρήμωσαν τὰς ὁδοὺς αὐτῆς

ויציתו קרית קדש            וישמו ארחתיה

7 ἐν χειρὶ Ιερεμιου· ἐκάκωσαν γὰρ αὐτόν,            καὶ αὐτὸς ἐν μήτρᾳ ἡγιάσθη προφήτης

ביד ירמיהו כי ענוהו          והוא מרחם נוצר נביא

ἐκριζοῦν καὶ κακοῦν καὶ ἀπολλύειν,             ὡσαύτως οἰκοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν.

לנתוש ולנתוץ ולהשביד להרס       וכן לבנת לנטע ולהשיב

8 Ιεζεκιηλ ὃς εἶδεν ὅρασιν δόξης,            ἣν ὑπέδειξεν αὐτῷ ἐπὶ ἅρματος χερουβιν·

יחזקאל ראה מראה            ויגד זני מרכבה

9 καὶ γὰρ ἐμνήσθη τῶν ἐχθρῶν ἐν ὄμβρῳ            καὶ ἀγαθῶσαι τοὺς εὐθύνοντας ὁδούς.

וגם הזכיר את איוב א[.]יא            המכלכל כל ד[רכי צ]דק

10 καὶ τῶν δώδεκα προφητῶν τὰ ὀστᾶ             ἀναθάλοι ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν·

וגם שנים עשר הנביאים             תהי עצמתם פר[חת מתח]תם

παρεκάλεσαν γὰρ τὸν Ιακωβ             καὶ ἐλυτρώσαντο αὐτοὺς ἐν πίστει ἐλπίδος.

אשר החלימו אל יעקב         ויש נומו ב[בטחו לישועה]

11 Πῶς μεγαλύνωμεν τὸν Ζοροβαβελ;             καὶ αὐτὸς ὡς σφραγὶς ἐπὶ δεξιᾶς χειρός,

[מה נגד]ל [זרובבל]             [והוא כחתם עליד ימין]

12 οὕτως Ἰησοῦς υἱὸς Ιωσεδεκ,            οἳ ἐν ἡμέραις αὐτῶν ᾠκοδόμησαν οἶκον

[וגם יהושע בן יוצדק]          [אשר בימיהם בנו מזבח]

καὶ ἀνύψωσαν ναὸν ἅγιον κυρίῳ ἡτοιμασμένον             εἰς δόξαν αἰῶνος.

וירימו היכל קדש             המכונן לכבוד עולם

13 καὶ Νεεμιου ἐπὶ πολὺ τὸ μνημόσυνον             τοῦ ἐγείραντος ἡμῖν τείχη πεπτωκότα

נחמיה יאדר זכרו             המקים את חרבתינו

καὶ στήσαντος πύλας καὶ μοχλοὺς             καὶ ἀνεγείραντος τὰ οἰκόπεδα ἡμῶν.

וירפא אל הריסתנו            ויצב דלתים ובריח

14 Οὐδεὶς ἐκτίσθη ἐπὶ τῆς γῆς τοιοῦτος οἷος Ενωχ·            καὶ γὰρ αὐτὸς ἀνελήμφθη ἀπὸ τῆς γῆς.

מעט נוצר על הארץ כהניך            וגם הוא נלקח פנים

15 οὐδὲ ὡς Ιωσηφ ἐγεννήθη ἀνὴρ ἡγούμενος ἀδελφῶν, στήριγμα λαοῦ,            καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ ἐπεσκέπησαν.

כיוסף אם נולד גבר          וגם גויתו נפקדה

16 Σημ καὶ Σηθ ἐν ἀνθρώποις ἐδοξάσθησαν,             καὶ ὑπὲρ πᾶν ζῷον ἐν τῇ κτίσει Αδαμ.

ושם ושת ואמוש נפקדו               ועל כל חי תפארת אדם

Sir 50

1 Σιμων Ονιου υἱὸς ἱερεὺς ὁ μέγας,

גדול אחיו ותפארת עמו               שמעון בן יוחנן הכהן

ὃς ἐν ζωῇ αὐτοῦ ὑπέρραψεν οἶκον               καὶ ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἐστερέωσεν ναόν·

אשר בדורו נפקד הבית               ובימיו חזק היכל

2 καὶ ὑπ' αὐτοῦ ἐθεμελιώθη ὕψος διπλῆς,               ἀνάλημμα ὑψηλὸν περιβόλου ἱεροῦ·

אשר בימיו נבנה קיר          פנות מעון בהיכל מלך

3 ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἐλατομήθη ἀποδοχεῖον ὑδάτων,               λάκκος ὡσεὶ θαλάσσης τὸ περίμετρον·

אשר בדורו נכרה מקוה               אשיח בם בהמונו

4 ὁ φροντίζων τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀπὸ πτώσεως               καὶ ἐνισχύσας πόλιν ἐν πολιορκήσει.

הדואג לעמו מחתף            ומחזק עירו מצר

5 ὡς ἐδοξάσθη ἐν περιστροφῇ λαοῦ,               ἐν ἐξόδῳ οἴκου καταπετάσματος·

מה נהדר בהשגיחו מאהל             ובצאתו מבית הפרכת

6 ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν μέσῳ νεφελῶν,                ὡς σελήνη πλήρης ἐν ἡμέραις,

ככוכב אור מבין עבים         וכירח מלא מבין בימי מועד

7 ὡς ἥλιος ἐκλάμπων ἐπὶ ναὸν ὑψίστου                καὶ ὡς τόξον φωτίζον ἐν νεφέλαις δόξης,

וכשמש משרקת אל היכל המלך               וכקשת נראתה בענן

8 ὡς ἄνθος ῥόδων ἐν ἡμέραις νέων,                ὡς κρίνα ἐπ' ἐξόδῳ ὕδατος,

כנץ בענפי בימי מועד          וכשושן על יבעי מים

ὡς βλαστὸς Λιβάνου ἐν ἡμέραις θέρους,

כפרח לבנין בימי קיץ

9 ὡς πῦρ καὶ λίβανος ἐπὶ πυρείου,               ὡς σκεῦος χρυσίου ὁλοσφύρητον                κεκοσμημένον παντὶ λίθῳ πολυτελεῖ,

וכאש לבונה על המנחה               ככלי זהב [ת]בנ[י]ת א[.]יל             הנאחז על אבני חפץ

10 ὡς ἐλαία ἀναθάλλουσα καρποὺς               καὶ ὡς κυπάρισσος ὑψουμένη ἐν νεφέλαις.

כזית רענן מלא גרגר          וכעץ שמן מרוה ענף

11 ἐν τῷ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν στολὴν δόξης               καὶ ἐνδιδύσκεσθαι αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος,

כעטותו בגדי כבוד            והתלבשו בגדי תפארת

ἐν ἀναβάσει θυσιαστηρίου ἁγίου                ἐδόξασεν περιβολὴν ἁγιάσματος·

בעלותו על מזבח הוד         ויהדר עזרת מקדש

12 ἐν δὲ τῷ δέχεσθαι μέλη ἐκ χειρῶν ἱερέων,               καὶ αὐτὸς ἑστὼς παρ' ἐσχάρᾳ βωμοῦ,

בקבלו נתחים מיד אחיו               והוא נצב על המערכות

κυκλόθεν αὐτοῦ στέφανος ἀδελφῶν               ὡς βλάστημα κέδρων ἐν τῷ Λιβάνῳ

סביב לו עטרת בנים          כשתילי ארזים בלבנון

καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν ὡς στελέχη φοινίκων,               13 καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ααρων ἐν δόξῃ αὐτῶν

ויקיפוהו כערבי נחל          כל בני אהרן בכבודם

καὶ προσφορὰ κυρίου ἐν χερσὶν αὐτῶν                ἔναντι πάσης ἐκκλησίας Ισραηλ,

ואשי ייי בידם         נגד כל קהל ישרשל

14 καὶ συντέλειαν λειτουργῶν ἐπὶ βωμῶν                κοσμῆσαι προσφορὰν ὑψίστου παντοκράτορος,

עד כלותו לשרת מזבח         ולסדר מערכות עליון

15 ἐξέτεινεν ἐπὶ σπονδείου χεῖρα αὐτοῦ               καὶ ἔσπεισεν ἐξ αἵματος σταφυλῆς,

ἐξέχεεν εἰς θεμέλια θυσιαστηρίου                ὀσμὴν εὐωδίας ὑψίστῳ παμβασιλεῖ.

16 τότε ἀνέκραγον οἱ υἱοὶ Ααρων,               ἐν σάλπιγξιν ἐλαταῖς ἤχησαν,

אז יריעו בני אהרן הכהנים            בחצצרות מקשה

ἀκουστὴν ἐποίησαν φωνὴν μεγάλην                εἰς μνημόσυνον ἔναντι ὑψίστου·

ויריעו וישמיעו קול אדיר             להזכיר לפני עליון

17 τότε πᾶς ὁ λαὸς κοινῇ κατέσπευσαν                καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν

כל בשר יחדו נמהרו          ויפלו על פניהם ארצה

προσκυνῆσαι τῷ κυρίῳ αὐτῶν                παντοκράτορι θεῷ ὑψίστῳ·

להשתחות לפני עליון         לפני קדוש ישראל

18 καὶ ᾔνεσαν οἱ ψαλτῳδοὶ ἐν φωναῖς αὐτῶν,               ἐν πλείστῳ ἤχῳ ἐγλυκάνθη μέλος·

ויתן השיר קולו               ועל המון העריכו נרו

19 καὶ ἐδεήθη ὁ λαὸς κυρίου ὑψίστου               ἐν προσευχῇ κατέναντι ἐλεήμονος,

וירנו כל עם הארץ            בתפלה לפני רחום

ἕως συντελεσθῇ κόσμος κυρίου                καὶ τὴν λειτουργίαν αὐτοῦ ἐτελείωσαν.

עד כלותו לשרת מזבח         ומשפטיו הגיע אליו

20 τότε καταβὰς ἐπῆρεν χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ                πᾶσαν ἐκκλησίαν υἱῶν Ισραηλ

אז ירד ונשא ידיו             על כל קהל ישראל

δοῦναι εὐλογίαν κυρίου ἐκ χειλέων αὐτοῦ                καὶ ἐν ὀνόματι αὐτοῦ καυχήσασθαι·

ובככת ייי בשפתיו            ובשם ייי התפאר

21 καὶ ἐδευτέρωσαν ἐν προσκυνήσει                ἐπιδέξασθαι τὴν εὐλογίαν παρὰ ὑψίστου.

וישנו לנפל שנית            [.......]ל מפנוי

22 Καὶ νῦν εὐλογήσατε τὸν θεὸν πάντων                τὸν μεγάλα ποιοῦντα πάντῃ,

עתה ברכו נא אל ייי אלהי ישראל            המפלא לעשות בארץ

τὸν ὑψοῦντα ἡμέρας ἡμῶν ἐκ μήτρας               καὶ ποιοῦντα μεθ' ἡμῶν κατὰ τὸ ἔλεος αὐτοῦ.

המגדל אדם מרחם            ויעשהו כרצונו

23 δῴη ἡμῖν εὐφροσύνην καρδίας               καὶ γενέσθαι εἰρήνην ἐν ἡμέραις ἡμῶν ἐν Ισραηλ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ αἰῶνος·

יתן לכם חכמת לבב          ויהי בשלום ביניכם

24 ἐμπιστεύσαι μεθ' ἡμῶν τὸ ἔλεος αὐτοῦ               καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν λυτρωσάσθω ἡμᾶς.

יאמן עם שמעון חסדו         ויקם לו ברית פינחס

אשר לא י[כ]רת לו ולזרעו             כימי שמים

25 Ἐν δυσὶν ἔθνεσιν προσώχθισεν ἡ ψυχή μου,               καὶ τὸ τρίτον οὐκ ἔστιν ἔθνος·

בשני גוים קצה נפשי         והשלישית איננו עם

26 οἱ καθήμενοι ἐν ὄρει Σαμαρείας               καὶ Φυλιστιιμ καὶ ὁ λαὸς ὁ μωρὸς ὁ κατοικῶν ἐν Σικιμοις.

יושבי שעיר ופלשת          וגוי נבל הדר בשכם

27 Παιδείαν συνέσεως καὶ ἐπιστήμης ἐχάραξεν ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ                Ἰησοῦς υἱὸς Σιραχ Ελεαζαρ ὁ Ιεροσολυμίτης,

מוסר שכל ומושל אופנים             לשמעון בן ישוע בן אלעזר בן סירא

ὃς ἀνώμβρησεν σοφίαν ἀπὸ καρδίας αὐτοῦ.

אשר ניבע בפתור לבו         ואשר הביע בתבונות

28 μακάριος ὃς ἐν τούτοις ἀναστραφήσεται,                καὶ θεὶς αὐτὰ ἐπὶ καρδίαν αὐτοῦ σοφισθήσεται·

אשרי איש באלה יהגה       ונותן על לבו יחכם

29 ἐὰν γὰρ αὐτὰ ποιήσῃ, πρὸς πάντα ἰσχύσει·                ὅτι φῶς κυρίου τὸ ἴχνος αὐτοῦ.

כי יראת ייי חיים

Sir 51

1 Ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε βασιλεῦ,               καὶ αἰνέσω σε θεὸν τὸν σωτῆρά μου,

אהללך אלהי ישעי            א[וד]יך אלהי אבי

ἐξομολογοῦμαι τῷ ὀνόματί σου,               2 ὅτι σκεπαστὴς καὶ βοηθὸς ἐγένου μοι

אספרה שמך          מעוז חיי

καὶ ἐλυτρώσω τὸ σῶμά μου ἐξ ἀπωλείας

כי פדית ממות נפשי          חשכת בשרי משחת

ומיד שאול הצלת רגלי       פציתני מדבה עם

καὶ ἐκ παγίδος διαβολῆς γλώσσης,          ἀπὸ χειλέων ἐργαζομένων ψεῦδος

משוט דבה לשון               ומשפת שטי כזב

καὶ ἔναντι τῶν παρεστηκότων ἐγένου βοηθὸς καὶ ἐλυτρώσω με               3 κατὰ τὸ πλῆθος ἐλέους καὶ ὀνόματός σου

נגד קמי הייתה לי             עזרתני כרוב חסדך

ἐκ βρυγμῶν ἕτοιμον εἰς βρῶμα,          ἐκ χειρὸς ζητούντων τὴν ψυχήν μου,

ממיקש צופי סלע             ומיד מבקשי נפשי

ἐκ πλειόνων θλίψεων, ὧν ἔσχον,               4 ἀπὸ πνιγμοῦ πυρᾶς κυκλόθεν

מרבות צרות הישעתני       וממצוקות שלהב[ת סביב]

καὶ ἐκ μέσου πυρός, οὗ οὐκ ἐξέκαυσα,               5 ἐκ βάθους κοιλίας ᾅδου

מכבות אש לאין פחה          מרחם [תה]ום לאמ[ים]

καὶ ἀπὸ γλώσσης ἀκαθάρτου καὶ λόγου ψευδοῦς.               6 βασιλεῖ διαβολὴ γλώσσης ἀδίκου.

משפתי זמה וטפלי שקר             וחצי לשון מרמה

ἤγγισεν ἕως θανάτου ἡ ψυχή μου,               καὶ ἡ ζωή μου ἦν σύνεγγυς ᾅδου κάτω.

ותגע למות נפשי             וחיתי לשאול תחתיות

7 περιέσχον με πάντοθεν, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν·               ἐνέβλεπον εἰς ἀντίλημψιν ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἦν.

ואפנה סביב ואין עוזר לי               ואספה סומך ואין

8 καὶ ἐμνήσθην τοῦ ἐλέους σου, κύριε,               καὶ τῆς ἐργασίας σου τῆς ἀπ' αἰῶνος,

ואזכרה את רחמי ייי          וחסדיו אשר מעולם

ὅτι ἐξαιρῇ τοὺς ὑπομένοντάς σε               καὶ σῴζεις αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν.

המציל את חוסי בו            ויגאלם מכל רע

9 καὶ ἀνύψωσα ἀπὸ γῆς ἱκετείαν μου               καὶ ὑπὲρ θανάτου ῥύσεως ἐδεήθην·

וארים מארץ קולי            ומשערי שאול שועתי

10 ἐπεκαλεσάμην κύριον πατέρα κυρίου μου

וארומם ייי אבי אתה          כי אתה גבור ישעי

μή με ἐγκαταλιπεῖν ἐν ἡμέραις θλίψεως,               ἐν καιρῷ ὑπερηφανιῶν ἀβοηθησίας·

אל תרפני ביום צרה          ביום שואה ומשואה

αἰνέσω τὸ ὄνομά σου ἐνδελεχῶς               καὶ ὑμνήσω ἐν ἐξομολογήσει.

אהללה שמך תמיד            ואזכרך בתפלה

11 καὶ εἰσηκούσθη ἡ δέησίς μου·

אז שמע קולי ייי             ויאזין אל תחנוני

ἔσωσας γάρ με ἐξ ἀπωλείας               καὶ ἐξείλου με ἐκ καιροῦ πονηροῦ.

ויפדני מכל רע               וימלטני ביום צרה

12 διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι καὶ αἰνέσω σε               καὶ εὐλογήσω τῷ ὀνόματι κυρίου.

על כן יודיתי ואהללה               ואברכה אל שם ייי

הודו לייי כי טוב             כי לעולם חסדו

הודו לאל התשבחות          כי לעולם חסדו

הודו לשומר ישראל          כי לעולם חסדו

הודו ליוצר הכל               כי לעולם חסדו

[הוד]ו לגואל ישראל            כי לעולם חסדו

[הו]דו למקבץ מדחי ישראל            כי לעולם חסדו

הודו לבונה עירו ומקדשו             כי לעולם חסדו

הודו למצמיח קרן לבית דוד          כי לעולם חסדו

הודו לבוחר בבני צדוק לכהן          כי לעולם חסדו

הודו למגן אברהם            כי לעולם חסדו

הודו לצור יצחק             כי לעולם חסדו

הודו לאביר יעקב             כי לעולם חסדו

הודו לבחר בציון               כי לעולם חסדו

הודו למלך מלכי מלכים               כי לעולם חסדו

וירם קרן לעמו       תהלה לכל חסידיו

לבני ישראל          עם קרובו             הללויה

13 Ἔτι ὢν νεώτερος πρὶν ἢ πλανηθῆναί με               ἐζήτησα σοφίαν προφανῶς ἐν προσευχῇ μου.

אני נער בטם תעיתי            ובקשתיה
(אני נער הייתי         וחפצתי בה ובקשתיה)

14 ἔναντι ναοῦ ἠξίουν περὶ αὐτῆς      καὶ ἕως ἐσχάτων ἐκζητήσω αὐτήν.

באה לי בצרה             ועד סופה אדורשנה

15 ἐξ ἄνθους ὡς περκαζούσης σταφυλῆς       εὐφράνθη ἡ καρδία μου ἐν αὐτῇ.

גם גרע נץ בבשול             ענבים ישמחו לב

ἐπέβη ὁ πούς μου ἐν εὐθύτητι,      ἐκ νεότητός μου ἴχνευον αὐτήν.

דרכה רגלי במישר             כי מנעורי ידעתי
(כאמתה דרכה רגלי            אדני מנעורי חכמה למדתי)

16 ἔκλινα ὀλίγον τὸ οὖς μου καὶ ἐδεξάμην      καὶ πολλὴν εὗρον ἐμαυτῷ παιδείαν.

הטיתי כמעט אוזני            והרבה מצתי לקח
(ואתפלל תפלה בנערותי               והרבה מצאתי דעה)

17 προκοπὴ ἐγένετό μοι ἐν αὐτῇ·       τῷ διδόντι μοι σοφίαν δώσω δόξαν.

ועלה היתה לי            למלמדי אתן הודי
(עלה היה לי לכבוד            ולמלמדי אתן הודאה)

18 διενοήθην γὰρ τοῦ ποιῆσαι αὐτὴν      καὶ ἐζήλωσα τὸ ἀγαθὸν καὶ οὐ μὴ αἰσχυνθῶ.

זמותי ואשחקה קנאתי בטוב            ולוא אשוב
(חשבתי להיטיב               ולא אהפך כי אמצאנו)

19 διαμεμάχισται ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῇ      καὶ ἐν ποιήσει νόμου διηκριβασάμην.

חריתי נפשי בה            ופני לוא השיבותי
(חשקה נפשי בה               ופני לא אהפך ממנה)

τὰς χεῖράς μου ἐξεπέτασα πρὸς ὕψος      καὶ τὰ ἀγνοήματα αὐτῆς ἐπένθησα.

ידי פתחה שעריה             [ות]ערמיה אתבונן (ולה אח[דר] ואביט ב[ה])

20 τὴν ψυχήν μου κατεύθυνα εἰς αὐτὴν      καὶ ἐν καθαρισμῷ εὗρον αὐτήν.

טרתי נפשי בה            וברומיה לוא אשלה
(נפשי נתתי אחריה            ולנצח נצחים לא אט[ה] ממ[נה])            ובטההה מצתי

καρδίαν ἐκτησάμην μετ' αὐτῆς ἀπ' ἀρχῆς·      διὰ τοῦτο οὐ μὴ ἐγκαταλειφθῶ.

ולב קניתי לה מתחלתה               בעבור כ[ן לא אעזבנה]

21 καὶ ἡ κοιλία μου ἐταράχθη τοῦ ἐκζητῆσαι αὐτήν·      διὰ τοῦτο ἐκτησάμην ἀγαθὸν κτῆμα.

מעי יהמו כתמור להביט בה               בעבור כן קניתיה קנין טוב

22 ἔδωκεν κύριος γλῶσσάν μοι μισθόν μου,      καὶ ἐν αὐτῇ αἰνέσω αὐτόν.

נתן ייי לי שכר שפתותי               ובלשוני אהודנו

23 ἐγγίσατε πρός με, ἀπαίδευτοι,       καὶ αὐλίσθητε ἐν οἴκῳ παιδείας.

פנו אלי סכלים         ולינו בבית מדרשי

24 τί ὅτι ὑστερεῖσθαι λέγετε ἐν τούτοις      καὶ αἱ ψυχαὶ ὑμῶν διψῶσι σφόδρα;

עד מתי תחסרון מן אילו ואילו         ונפשכם צמאה מאד תהיה

25 ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησα      Κτήσασθε ἑαυτοῖς ἄνευ ἀργυρίου.

פי פתחתי ודברתי בה         קנו לכם חכמה בלא כסף

26 τὸν τράχηλον ὑμῶν ὑπόθετε ὑπὸ ζυγόν,      καὶ ἐπιδεξάσθω ἡ ψυχὴ ὑμῶν παιδείαν.

וצואריכם בעלה הביאו       ומשאה תשא נפשכם

ἐγγύς ἐστιν εὑρεῖν αὐτήν.

קרובה היא למבקשיה         ומותן נפשו מוצא אתה

27 ἴδετε ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν ὅτι ὀλίγον ἐκοπίασα      καὶ εὗρον ἐμαυτῷ πολλὴν ἀνάπαυσιν.

ראו בעיניכם כי קטן הייתי            ועמדתי בה ומצאתיה

28 μετάσχετε παιδείας ἐν πολλῷ ἀριθμῷ ἀργυρίου      καὶ πολὺν χρυσὸν κτήσασθε ἐν αὐτῇ.

רבים שמעו למודי בנערותי          וכסף וזהב תקנו בי

29 εὐφρανθείη ἡ ψυχὴ ὑμῶν ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ,      καὶ μὴ αἰσχυνθείητε ἐν αἰνέσει αὐτοῦ.

תשמח נפשי בישיבתי         ולא תבושו בשירתי

30 ἐργάζεσθε τὸ ἔργον ὑμῶν πρὸ καιροῦ,      καὶ δώσει τὸν μισθὸν ὑμῶν ἐν καιρῷ αὐτοῦ.

מעשיכם עשו בצדקה         והוא נותן לכם שכרכם בעתו

ברוך ייי לעולם               ומשובח שמו לדר ודר

עד המה דברי שמעון בן ישוע שנקרא בן סירא

יהי שם ייי מבורך מעתה ועד ועלם